PL
Pszenicę ozimą nawożono dolistnie miedzią w formie wodorotlenku i siarczanu miedzi. Nawożenie wykonano w fazie krzewienia (EC 25), na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz w obu terminach (EC 25 i EC 31). Całkowitą zawartość azotu w materiale roślinnym oznaczono metodą Kjeldahla w okresie kwitnienia (EC 65) oraz w fazie dojrzałości pełnej (EC 91). Nawożenie miedzią zwiększało efektywność agronomiczną i fizjologiczną azotu z saletry amonowej. Wykorzystanie azotu z nawozów było największe w warunkach stosowania wodorotlenku miedzi. Na obiektach nawożonych miedzią rośliny intensywniej przemieszczały azot z liści i słomy do ziarniaków. W wariantach z wodorotlenkiem miedzi mobilność azotu w roślinie była większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi. Dolistne nawożenie miedzią wykonane w okresie krzewienia i na początku strzelania w źdźbło w formie wodorotlenku i siarczanu miedzi prowadziło do zwiększenia efektywności nawożenia azotem. Rośliny nawożone miedzią sprawniej przemieszczały azot z organów wegetatywnych do ziarniaków, przy czym intensywność tego procesu była większa w warunkach stosowania wodorotlenku miedzi.
EN
Winter wheat was foliar fertilized with copper applied as copper hydroxide and sulphate at the spreading (EC 25), at beginning of shooting (EC 31) and twice, in both phases (EC 25 + EC 31). Total nitrogen was determined by the Kjeldahl method for the following growth stages: at flowering (EC 65) and grain maturity (EC 91). Foliar copper application increased the agronomic and physiological efficiency of ammonium saltpeter. Utilization of the nitrogen from fertilizers was more intensive in plants receiving copper in form of hydroxide. On the objects with copper fertilization it was found that the plants more efficiently translocated nitrogen from leaves and stems to grain. The highest dislocation of nitrogen was observed for copper hydroxide applied at spreading phase.