EN
The determination of the furosine (FUR) indicator of the Maillard reaction in commercial infant formulae (IF), follow-on formulae (FF), human milk (N=10) and raw cow milk (N=7) was performed using high performance liquid chromatography with ultraviolet detection (HPLC/UV). A high FUR content was confirmed that ranged from 1320±102.2 to 1550.9±166.5 mg/100 g protein in infant formulae IF and from 931.9±153.8 to 1156.7±104.5 mg/100 g protein in follow-on formulae FF (human milk – at the average below 6 mg/100 g protein). Such a significant difference between FUR values of commercially available formulas is accounted for imperfection of different technologies of manufacturing IF and FF. In dairy products damage caused by heat treatment could be greater as a result of manufacturing processes and storage conditions. Furosine content was used in order to calculate the concentration of blocked lysine. In infant formulas IF’s the blocked lysine levels were found to range from 19.6 to 34% of total lysine. Taking into consideration harmful for health, toxic products of Mallard reaction, the content of FUR should be labelled. In the Authors’ opinion, the content of furosine tolerance should make compromise between that what is theoretical demanded and that what is practical reached (fresh milk powder for all purposes – about 120 mg FUR/100 g protein, FF of producer C – 930 mg FUR/100 g protein). The authors’ suggestion is that the maximum allowable tolerance of FUR should not exceed 700 mg/100 g protein of IF and FF.
PL
Techniką wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detekcją w zakresie ultrafioletu (HPLC/UV) oznaczono zawartość furozyny, będącej wskaźnikiem reakcji Maillarda, w handlowo dostępnym mleku do początkowego i następnego żywienia niemowląt; w mleku ludzkim (N=10) oraz w surowym mleku krowim (N=7). W żywości przeznaczonej dla niemowląt stwierdzono wysoką zawartość FUR, od 1320±102,2 do 1550,9±166,5 mg/100 g białka mleka początkowego oraz od 931,9±153,8 do 1156,7±104,5 mg/100 g białka mleka następnego (w mleku ludzkim – poniżej 6 mg/100 g białka) (tab. 2). Tak znaczące różnice w zawartości FUR w komercyjnie dostępnych preparatach do żywienia niemowląt wynikają ze stosowania różnych, niedoskonałych procesów technologicznych wytwarzania tego typu produktów. W produktach mlecznych degradacja składników żywności wywołana działaniem wysokiej temperatury może dalej postępować w zależności od parametrów procesu produkcyjnego oraz warunków przechowywania. Na podstawie zawartości furozyny można obliczyć stężenie lizyny w formie niedostępnej biologicznie. Stwierdzono, że w badanych preparatach do żywienia niemowląt od 19,6 do 34% ogólnej zawartości lizyny występuje w formie zablokowanej. Biorąc pod uwagę toksyczność niektórych produktów reakcji Maillarda poziom FUR w żywności przeznaczonej dla dzieci powinien być limitowany. W przekonaniu autorów pracy limitowany poziom FUR powinien stanowić kompromis pomiędzy teoretycznym zapotrzebowaniem a najniższą wartością technologicznie możliwą do uzyskania (w świeżym mleku w proszku zawartość FUR wynosi około120 mg FUR/100 g białka, w mleku następnym producenta C – 930 mg FUR/100 g białek). Autorzy proponują aby limit dopuszczalnej zawartości FUR nie przekraczał 700 mg/100 g białka mleka modyfikowanego.