PL
W doświadczeniu na 600 tucznikach transportowanych do zakładów mięsnych z odległości ok. 50 lub 100 km wydzielono w magazynie żywca trzy grupy tuczników, które różnie pojono. Tuczniki z grupy pierwszej pojono roztworem melasy, z grupy drugiej - wodą, a trzeciej grupy nie pojono. Zwierzęta poddano ubojowi i określono jakość tuszy i mięsa. Badania wykazały, że pojenie tuczników roztworem melasy lub wodą podczas 20-godzinnego przetrzymywania przed ubojem spowodowało zmniejszenie ubytków masy tuczników o ok. 1% w stosunku do zwierząt niepojonych. Stwierdzono także tendencję do obniżenia wskaźnika wydajności rzeźnej w grupie zwierząt niepojonych, co świadczy o ubytkach masy tusz u tych zwierząt. Porównując tuczniki transportowe z różnej odległości można stwierdzić, że przy transporcie z dalszej odległości wykazują one większe ubytki masy w czasie przetrzymywania w magazynie żywca oraz mięso charakteryzuje się niższą zawartością suchej masy i gorszą wodochłonnością.
EN
The investigation was conducted on 600 porkers transported for 50 or 100 km and then watered in different ways in pre-slaughter stores. Group I was watered with molasses solutions, group II with water and group III was not watered. The animals were slaughtered and meat quality was estimated. Watering porkers with molasses solutions or water during 20-hour keeping in pre-slaughter stores decreased body weight losses by about 1% as compared with the animals that did not receive water. There was a tendency of decreasing carcass dressing percentage in the group of non-watered animals, which means that there were losses in carcass weight in the case of those animals. The porkers transported from the longer distance were characterized by higher weight losses during keeping in pre-slaughter stores and their meat contained less dry matter and its water holding capacity was lower.