PL
Celem pracy bylo określenie stężenia jonów magnezu w powierzchniowych warstwach szkliwa oraz w całym szkliwie zębów zdrowych i z aktywnym procesem próchnicowym. Materiał stanowiło szkliwo zębów z dwóch grup: 1-30 zębów bez próchnicy, II - 30 zębów z próchnicą. Otrzymane w pracy wyniki zawartości magnezu w powierzchniowych warstwach szkliwa wskazują na większą i statystycznie istotną jego zawartość w najbardziej powierzchniowej warstwie w porównaniu z warstwami głębszymi. Wykazano istnienie współzależności między zawartością magnezu w powierzchniowych warstwach szkliwa i głębokością trawienia szkliwa. Powierzchniowe warstwy szkliwa zębów z aktywnym procesem próchnicowym były bardziej podatne na trawienie kwasem. Zawierały one także statystycznie istotnie mniejszą zawartość magnezu. Otrzymano jednak brak statystycznie istotnych różnic w zawartości tego pierwiastka w całym szkliwie zębów z obu badanych grup. Wniosek: Magnez można uznać za jeden z czynników odpowiedzialnych za odporność powierzchownych warstw szkliwa na chorobę próchnicową.
EN
The aim of the study was to determine the magnesium content in superficial enamel layers and in whole enamel of permanent teeth. The material comprised 60 premolars. The teeth were divided into two groups: 1-30 teeth without caries, II - 30 teeth with active caries. It was found that the magnesium content in superficial layers of enamel decreased in parallel to layer depth in both groups. The content of magnesium in whole enamel was the same in both groups. In group II the susceptibility to acid etching was higher and the magnesium content in superficial enamel layers was significantly lower than in group I. Conclusion: magnesium is one of the elements responsible for the resistance of superficial enamel layers to caries.