PL
Leczenie żywieniowe chorych otyłych nie budzi większego zainteresowania lekarzy i żywieniowców, dla których głównym problemem są zagadnienia związane z poszukiwaniem najbardziej skutecznych metod leczenia otyłości. Tymczasem coraz więcej chorych otyłych wymaga leczenia szpitalnego zarówno z powodu chorób współistniejących, jak i innych chorób i urazów o ciężkim przebiegu, w leczeniu których podaż pożywienia zastępuje się płynoterapią. Choroby te są przyczyną zwiększonej zachorowalności i śmiertelności ludzi otyłych, u których, podobnie jak wśród ludzi o prawidłowej masie ciała, każda ostra choroba, duży uraz, operacja i/lub uogólnione zakażenie powodują szybki katabolizm białek mięśni i prowadzą do ostrego niedożywienia wymagającego intensywnego leczenia żywieniowego. Większość lekarzy nie zdaje sobie sprawy, że u chorych otyłych oczekiwanie z rozpoczęciem leczenia żywieniowego do czasu, aż chory zużyje nadmiar własnego tłuszczu jest postępowaniem bardzo nieodpowiedzialnym i zagrażającym życiu tych chorych. Istniejące kontrowersje dotyczące oceny stanu odżywienia i zapotrzebowania na składniki odżywcze chorych otyłych powinny być bodźcem do prowadzenia badań nad tym zagadnieniem, a nie do zaniechania jakichkolwiek działań w oparciu o mylną tezę, że chory otyły jest dobrze odżywiony i nie wymaga leczenia żywieniowego w żadnej sytuacji.
EN
Nutrition support in obese hospitalized patients is controversial and most physicians Believe that obese patients are so well nourished that neve need nutrition support. With obesity affecting one-third of population it has become a common condition in hospitalized patients in whom normal feeding is replaced by iv fluids not containing proteins and energy. Obesity is associated with numerous comorbid conditions that predispose obese patients to complications leading to catabolism and protein-energy malnutrition. Thus provision of adequate energy and protein after trauma, surgery or critical illness is necessary to meet energy requirements, attain positive nitrogen balance, and decrease the rate of catabolism. The differences in metabolic activity, lean body mas and adipose tissue between control subjects and obese patients, make precise prediction of energy requirements in the last group very difficult. Therefore the development of nutritional strategy that is effective, would avoid overfeeding and is based on available and inexpensive indexes is highly desirable. The results of available studies support the hypothesis that catabolic obese patients, can liberate body fat for energy while receiving hypoenergetic, high protein nutrition support. Further studies documenting the utility of this approach in a larger groups of obese patients are needed.