EN
Background. Emulsion coatings on the surface of sausages counteract weight loss during storage. Therefore they could be applied instead of synthetic foils, which are used for vacuum packaging. The aim of this study was the assessment of the properties of two emulsion coatings (with different carrageenan content) applied on the surface of two Polish sausages with various water content (kabanosy and frankfurterki). Material and methods. Sausages were coated with emulsions containing gelatine, kappacarrageenan, beeswax, lard, glycerol and water. Coated and uncoated sausages were stored for 7, 14 or 21 days at the temperature of 4-6°C. After each storage period weight losses and hardness of peeled sausages, as well as colour values (L*, a*, b*) and water activity of removed coatings were determined. Results. Coated sausages incurred smaller weight loss and after similar storage periods they were characterized by lower hardness in comparison with uncoated sausages. Reducing the carrageenan content decreased the consumption of emulsion for coating. However, it did not have any impact on the barrier properties of coating. Water activity of coatings decreased during storage. Their colour values also changed. Conclusions. Irrespective of water content in the sausages, emulsion coatings effectively inhibited their weight loss during storage. The coating with lower content of carrageenan could be recommended. Instability of coatings colour during storage implies the need of adding a colorant to the composition of emulsion.
PL
Wprowadzenie. Powłoki emulsyjne na powierzchni kiełbas hamują proces ususzki przechowalniczej. Mogą więc być użyte zamiast syntetycznych folii stosowanych w pakowaniu próżniowym. Celem pracy była ocena właściwości dwóch powłok emulsyjnych (różniących się zawartością preparatu karagenowego) zastosowanych na powierzchni dwóch kiełbas różniących się zawartością wody: kabanosów i frankfurterek. Materiał i metody. Kiełbasy były powlekane powłokami emulsyjnymi zawierającymi żelatynę, preparat kappa-karagenu, wosk pszczeli, smalec, glicerynę i wodę. Kiełbasy pokryte powłokami i kontrolne przechowywano przez 7, 14 i 21 dni w temperaturze 4-6°C. Po każdym czasie przechowywania określano ubytki masy i twardość kiełbas (po zdjęciu powłok) oraz parametry barwy (L*, a*, b*) i aktywność wody zdjętych powłok. Wyniki. Kiełbasy przechowywane w powłokach miały mniejsze ubytki masy oraz charakteryzowały się mniejszą twardością w porównaniu z kontrolnymi po analogicznych czasach przechowywania. Zmniejszenie zawartości preparatu karagenowego w emulsji pozwoliło zmniejszyć jej zużycie przy powlekaniu bez pogorszenia właściwości barierowych powłoki. W czasie przechowywania zmniejszała się aktywność wody w powłokach. Parametry barwy także ulegały zmianom. Wnioski. Niezależnie od zawartości wody w kiełbasach, powłoki efektywnie ograniczały ich ususzkę przechowalniczą. Można zalecić zastosowanie powłoki z mniejszą zawartością preparatu karagenowego. Niestabilność barwy powłok podczas przechowywania sugeruje potrzebę zastosowania barwnika w składzie emulsji.