Wing plumage variation and genetic, relatedness in the European Black-billed Magpie Pica pica

• Autorzy: Parrott D

Warianty tytułu

PL

Zmiennosc upierzenia skrzydel a osobnicze pokrewienstwo u sroki

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Black-billed Magpies possess distinctive patterns of black and white on their flight feathers which have been suggested to be family-specific. Such a phenomenon could potentially provide a simple field-method for recognising related or unrelated offspring. Using a combination of wing plumage patterns and multilocus DNA fingerprinting the relationship between plumage variation and genetic relatedness in the European Black-billed Magpie was investigated. The plumage of nestmates was more similar to each other than to young in other nests. However, extra-pair offspring could not be identified from nestmates through plumage differences. Within brood similarity may be explained by full-siblings sharing plumage characteristics through random inheritance, or through a shared rearing environment. Extra-pair offspring may resemble their half-sibs due to shared maternal plumage characteristics and a common rearing environment.

PL

Sroki mają charakterystyczny, czarno-biały rysunek na lotkach, który jest uważany za specyficzny dla spokrewnionych ze sobą ptaków. W pracy zbadano, stosując kombinację ubarwienia skrzydeł i analizę DNA badano zależność zmienności ubarwienia i genetycznego pokrewieństwa u srok. Prace terenowe prowadzono od marca do czerwca (1992-1994) w Anglii (dolina Rivelin) i w Hiszpanii (Hoya de Guadix). Próbki krwi były pobierane od piskląt srok. Później, w terminie możliwie najbliższym dnia wylotu, analizowano ubarwienie ich skrzydeł. Dla każdego podlota określano „sumę plam” stanowiącą łączny rozmiar białych plam na lotkach. Dla przykładu wartość wynosząca 10,9 (ryc. 1a) oznacza 11 piór posiadających białe plamy, a w tym 10 piór o „pełnym rozmiarze białych plam i 11-ste pióro z dużą białą plamą (wartość 0,9). Gdy wartość „sumy plam” wynosiła 11,1 (ryc. 1b) oznacza to 12 piór z białymi plamkami, w tym 11 piór z „pełnym” rozmiarem białej barwy oraz 12-ste pióro z małą białą plamką (wartość 0,1). Stopień podobieństwa ubarwienia pomiędzy rodzeństwem w jednym lęgu był określany przy użyciu indeksu podobieństwa dla każdej kombinacji dwóch potomków (Burley & Bartels 1990): mniejsza wartość „sumy plam” była odejmowana od większej i dzielona przez maksymalną rozpiętość wartości. Średni indeks podobieństwa pomiędzy każdym podlotem i jego rodzeństwem był określany przez uśrednienie uzyskanych wskaźników dla par badanych osobników. Wartości „sumy plam” pomiędzy lęgami były znacząco bardziej zróżnicowane, niż w obrębie lęgu (ryc. 2) Wyniki uzyskane w Hiszpanii ( n = 12, H = 32,85, df = 11, p<0,001) i Anglii (Rivelin, n = 7, H = 13,425, df = 6, p<0,05) wskazują, że ubarwienie podlotów było bardziej podobne do swego rodzeństwa, niż do piskląt z innych gniazd. Podobieństwo pomiędzy rodzeństwem można wytłumaczyć jako efekt przypadkowego dziedziczenia cech upierzenia rodziców. W Hiszpanii stwierdzono negatywną korelację pomiędzy średnimi indeksami podobieństwa ubarwienia poszczególnych podlotów z ich rodzeństwem oraz średnim współczynnikiem zróżnicowania pasków DNA (rs = -0,266, n = 64, p<0,05), co oznacza, że im więcej pasków jest wspólnych tym pisklęta są bardziej podobne do swego rodzeństwa. Chociaż wartość „sumy plam” była mniej zmienna w obrębie lęgu niż pomiędzy lęgami, to ubarwienie piskląt z kopulacji pozamałżeńskich nie wyróżniało się od ubarwienia innych piskląt z tego samego lęgu. W porównaniach par piskląt z kopulacji pozamałżeńskiej (EPY — extra-pair young) i małżeńskiej (WPY — within-pair young) — (EPY/WPY) i (WPY/WPY) nie stwierdzono różnic (p<0,05) w zakresie indeksów podobieństwa (ryc. 3). Podobieństwa pomiędzy przybranym rodzeństwem mogą być określone dzięki rozdzielonym cechom upierzenia rodziców. „Wyróżniające się” pisklęta zdarzały się w 31,6% (n = 19) lęgów będących pełnym rodzeństwem. Tak więc „odstające” od innych ubarwienie piskląt nie było świadectwem kopulacji pozamałżeńskich.

Słowa kluczowe

PL

sroka; ptaki; pokrewienstwo; krukowate; zmiennosc morfologiczna; Corvidae; upierzenie; ornitologia; skrzydla ptasie; Pica pica

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1997
• Tom: 32
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.87-92, rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Parrott D

• University of Shetfield, Sheffield, S102TN, UK

Bibliografia

• Bateson P., Lotwick W., Scott D. K. 1980. Similarities between the faces of parents and offspring in Bewick's swans and the differences between mates. J. Zool. London 191: 61-74.
• Birkhead, T. R. 1991. The Magpies. T & A D Poyser, London.
• Birkhead T. R., Eden S. F., Clarkson K., Goodbum S. F., Pellatt J. 1986. Social organisation of a population of magpies Pica pica. Ardea 74: 59-68.
• Burley N. T., Bartels, P. J. 1990. Phenotypic similarities of sibling zebra finches. Anim. Behav. 39: 174-180.
• Eden S. F. 1987. Natal philopatry of the magpie Pica pica. Ibis 129: 477-490.
• Erpino M. J. 1968. Age determination in the black-billed magpie. Condor 70: 91-92.
• Linsdale J. M. 1937. The natural history of magpies. Pacific Coast Avifauna 25. Berkeley, CA.
• Parrott D. 1995. Social organisation and extra-pair behaviour in the European blackbilled magpie Pica pica. Ph.D thesis, University of Shefffield, England.
• Reed L. M., Wang L., Trost, C. H. (in press). Variation in the wing patches of juvenile Magpies Pica pica hudsonia. Acta Orn. 32: 93-97.
• Sokal R. R., Rohlf F. J. 1981. Biometry, second edition. W. H. Freeman, New York.