EN
Yellow-billed Magpies in central coastal California had significant variation in laying date of first egg and clutch size within and among years. The length of the breeding season was shorter than for other magpies, but timing of breeding varied widely among years. Early breeders laid larger clutches and, for successful nests, fledged more young than later breeders. Breeding coincided with peak food abundance and breeding early, relative to a particular year's food peak, resulted in higher reproductive success. However, variation in annual reproductive success was not correlated with precipitation or temperature. First-year and mixed-age pairs laid later and smaller clutches than older pairs. First-year females fledged fewer young than older females. Heavier females laid eggs earlier than lighter females. Number of breeding attempts was the most important determinant of reproductive success among years.
PL
Pracę wykonano w ramach długoterminowych badań nad zachowaniami społecznymi w rezerwacie przyrodniczym Hastings w Monterey (Kalifornia) w latach 1981-88. W porównaniu z dobrze poznanymi europejskimi i amerykańskimi populacjami sroki Pica pica, sroki żółtodziobe są mniejsze, bardziej stadne i gnieżdżą się raczej w luźnych koloniach ze wspólnym terenem żerowiskowym, niż na oddzielnych terytoriach (Linsdale 1937, Verbeek 1973, Birkhead 1991, Reynolds 1995). Z powodu tych różnic, jak również wskutek łagodnego, śródziemnomorskiego klimatu na ich ograniczonym zasięgu w centralnych i nadmorskich rejonach Kalifornii, biologia lęgowa sroki żółtodziobej powinna różnić się od sroki zwyczajnej. Badane sroki żółtodziobe wykazały znaczną zmienność w terminie złożenia pierwszego jaja i wielkości lęgu zarówno wewnątrz, jak i pomiędzy latami (tab. 1, 2). Długość okresu lęgowego była krótsza, niż u innych srok i czas przystępowania do lęgu wahał się znacznie pomiędzy latami (tab. 1); co prawdopodobnie związane jest z letnimi suszami, które ograniczają okres lęgowy. Mediana złożenia pierwszego jaja przypadała na 5 kwietnia. Lęgi wypadały w okresie najwyższej dostępności pożywienia, a wczesne przy stępowanie do lęgów, w stosunku do szczytu dostępności pożywienia w danym roku prowadziło do wyższego sukcesu lęgowego. Jednakże, zmienność rocznego sukcesu lęgowego nie była skorelowana z opadami lub temperaturą w danym sezonie. Ptaki gnieżdżące się wcześnie miały większe zniesienia (rs = -0,29 ogółem, rs = -0,37 jako odchylenie od pierwszego jaja w danym roku) i, dla lęgów z sukcesem, wyprowadzały więcej młodych, niż gnieżdżące się później (rs = -0,31). Średnia wielkość zniesienia wynosiła 5,7 ± 1,3 SD jaja (tab. 2). Sukces kłucia wynosił 87,2% złożonych jaj. Średni sukces lęgowy wynosi 1,63 ± 1,6 podlota na gniazdo i 2,67 ± 1,2 podlota na gniazdo z sukcesem (tab. 2, rys. 1). 70,5% piskląt przeżywa do wylotu. 61,5% gniazd wyprodukowało co najmniej jednego podlota (rys. 1). 24% z intensywnie badanej podgrupy gniazd zakończyło się stratą; 81% strat zostało spowodowanych drapieżnictwem. Tylko 9 z 341 znakowanych młodych (2,6%), wyłącznie samce, dołączyło do populacji lęgowej. 15 % populacji lęgowej stanowiły młode z poprzedniego roku, poprzednio uważane za nie przystępujące do lęgów (Verbeek 1973). Pary zeszłoroczne i tworzone przez ptaki jednoroczne składały jaja później i miały mniejsze zniesienia, niż starsze. Roczne samice wychowywały mniej młodych, niż starsze. Cięższe samice składały jaja wcześniej (rs = -0,46). Ilość prób lęgów była najważniejszą cechą, wpływającą na sukces lęgowy pomiędzy latami (rs = -0,74 dla samców; rs = -0,67 dla samic; ryc. 3). Mała próba uniemożliwiła dokładniejszą analizę wpływu wieku, doświadczenia i kondycji na sukces rozrodczy. Ostatnie prace porównawcze sugerowały, że sroka żółtodzioba i amerykańska sroka zwyczajna (P. p. hudsonia) są bardziej zbliżone do siebie nawzajem, niż do europejskiej sroki pod względem zachowań społecznych, ekologii i biologii lęgowej (Birkhead 1991). Powyższe różnice w systemie społecznym i rozrodczym mogą wynikać z różnic w dostępności, przewidywalności i skupiskowości zasobów (np. Crook 1965, Lack 1968). Zależności pomiędzy zasobami, sukcesem lęgowym, dynamiką populacji i organizacją społeczną bez wątpienia pozostaną ważnym obszarem badań dla biologów, zajmujących się srokami.