EN
Methods of reintroducing Peregrine Falcons reared in captivity are divided into two kinds: 1) rearing in and flight from a nesting cage (artificial nest), and 2) intraspecific fostering or inter-specific cross-fostering with other species of raptors. The aim of the study described here was to transfer three Peregrine Falcon chicks to the nest of a Goshawk Accipiter gentilis and to compare the results with earlier experiments using this method. If the methodological assumptions defined in the study were complied with, all of the Peregrine chicks would be reared by the substitute parents - Goshawks - as their own young, and to the point where the young Peregrines were old enough to leave the nest area. This kind of reintroduction - of an ecological form which formerly nested in trees in forested ecosystems - was attempted successfully in 1994, and full photographic and cinematographic documentation of the effort was obtained.
PL
Metody reintrodukcji sokołów wędrownych pochodzących z hodowli zamkniętych prowadzone przy zastosowaniu klatki gniazdowej (sztuczne gniazdo) lub przez adopcje wewnątrzgatunkowe - intra- specyficzne były stosowane od lat. Adopcje międzygatunkowe (crossfostering) są nadal w fazie eksperymentalnej (tab. 1). Prowadzi się je u myszołowa, pustułki, gołębiarza i bielika. Przeprowadzone badania wskazują, że jastrząb jest optymalnym "wychowawcą zastępczym" dla piskląt sokoła wędrownego. Gatunki te są zbliżone pod względem zajmowanych biotopów lęgowych oraz składu pokarmu w okresie lęgowym. Na podstawie prowadzonego w 1994 roku eksperymentu i danych literaturowych określono zasady optymalnego postępowania przy stosowaniu tej metody reintrodukcji. Są to: - Gniazdo jastrzębia musi znajdować się w biotopie lęgowym odpowiednim także dla sokoła wędrownego, najlepiej w starych drzewostanach sosnowych, w głębi dużych kompleksów leśnych. - W odległości do 4 km nie powinno być innej pary lęgowej jastrzębi. Chroni to młode sokoły podczas oblotu w rewirze gniazdowym od potencjalnej presji obcych jastrzębi. - Do adopcji w jednym gnieździe należy używać 2-4 pisklęta sokoła będące w wieku 2-3 tygodni. Najlepiej, gdy pisklęta już wcześniej były przyzwyczajone do karmienia przez dorosłe sokoły. - Młode jastrzębie przewidziane do zamiany powinny być w podobnym wieku jak sokoły i muszą być wszystkie zabrane z gniazda. - W rewirze gniazdowym, od chwili zamiany piskląt do opuszczenia przez młode najbliższego sąsiedztwa gniazda, powinno się prowadzić stały dozór w sposób nie płoszący jastrzębi. Stosowanie tej metody wydaje się być optymalne ze względu na uwarunkowanie sokołów do bytowania w biotopach leśnych i gniazdowania na drzewach. Dyskusyjny nadal pozostaje problem, czy opuszczające rewir gniazdowy młode sokoły wędrowne objawiają lęk przed jastrzębiami, które potencjalnie mogą być przyczną ich śmiertelności. Dokumentacja filmowa i fotograficzna wykonana podczas eksperymentu niezbicie dowodzi, że jastrząb jest odpowiednim gatunkiem dla prowadzenia metodą adopcji obcej reintrodukcji sokoła wędrownego - formy ekologicznej, która gnieździła się na drzewach w lasach.