PL
Prezentowany raport został przygotowany na podstawie wyników sondażu z 1994 r. przeprowadzonego w tych samych 72 wsiach z różnych regionów Polski badanych przez IERiGŻ w 1992 r. Transformacja do gospodarki rynkowej na wsi przebiega niejednakowo w odniesieniu do zbadanych problemów inwestowania w urządzenia komunalne, budynki, placówki handlowo-usługowe i zakłady produkcyjne (biznes). Dzięki środkom pomocowym i dotacjom budżetowym w latach 1993- 1994 w 93% wsi realizowano co najmniej 1 inwestycją infrastruktury technicznej lub społecznej. Średnio na 1 inwestującą wieś w latach 1993-1994 przypadało 3,1 inwestycji, a 1/4 wsi miała 4 i więcej inwestycji. Najczęściej budowano lub remontowano drogi, linie telefoniczne, wodociągi, gazociągi i urządzenia melioracyjne. Inwestycje infrastruktury społecznej stanowią tylko 22% ogółu inwestycji zespołowych realizowanych na wsi. W inwestycjach indywidualnych (budynki gospodarcze i mieszkalne) nadal utrzymuje się tendencja spadkowa. Liczba inwestujących nie przekracza 5%, co sprzyja dekapitalizacji potencjału wytwórczego gospodarki chłopskiej i pogarsza bazę mieszkaniową wobec zmniejszonej w ostatnich latach migracji ludności wiejskiej do miast. Odsetek inwestujących w budynki korzystających z kredytu zmniejszył się z 1% w latach 1988-1992 do 0,5% w latach 1993-94. Rozwija się sieć handlowo-usługowa na wsi, a dynamiczne tworzenie i likwidowanie sklepów oraz zakładów usługowych w ostatnich dwóch latach uległo zmniejszeniu w porównaniu z okresem lat 1988 - 1992. Nadal jednak saldo tych zmian jest korzystne i oznacza przyrost liczby placówek netto. Największe zmiany dotyczą sklepów, ale również dynamicznie wzrasta liczba zakładów usług bytowych i socjalnych, co jest szczególnie korzystne. Biznes wiejski rozwija się słabiej. W połowie wsi zmieniła się liczba placówek produkcyjno - usługowych ale przyrost ich dotyczył tylko co 4 wsi. Najczęściej otwierano zakłady mechaniczne, budowlane i stolarskie. Likwidowano zakłady rolne (PGR,RSP,SKR), przetwórstwa spożywczego i hurtownie środków do produkcji rolniczej. W biznesie brakuje kapitału, wsparcia organizacyjnego izb rolniczo-przemysłowych, gospodarczych, samorządów i banków.
EN
The report presented has been based on the questionnaire results obtained from the same 72 villages which had been investigated by the Institute in 1992. The run of a transformation process to market economy taking place in the countryside is found to be different as far as investments in municipal establishment, buildings, trade-and-service stations and production enterprises / business / are concerned. Due to aid and subsidies granted from the state budget at least one investment unit in technical or social infrastructure was carried out in as many as 93 percent of the villages in the years 1993-1994. On the average 3.1 investment units were realized in one investing village in the period 1993-1994. Four and more investment units were carried out in 25 percent of those villages. Constructing new roads and repairing old ones, building pipe, gas and telephone lines as well as drainage systems were the most often realized investments. Investing in social infrastructure accounted for only 22 percent of the all group investment outlays that were incurred in the rural areas. A downward trend can be observed as far as private investment / mainly in housing and farm buildings / is concerned. A total number of investors does not exceed 5 percent. This results in decapitalization of production capacities in peasant farming and in worse housing conditions in the rural areas. This last one is very important from the viewpoint of declining migration from village to urban areas. The share of investors using bank credits has lowered from 1 percent in the years 1988-1992 to 0.5 percent in the period 1993-1994. A trade-and-service network is being developed in the rural areas. However, a dynamic movement of appearing and disappearing of retail shops and service stations was hampered in the last two years comparing to 1988-1992 period. A balance of these changes is still positive however, that means a net increase of the number of operating units. The biggest growth occurred in case of shops number, but also of service stations including social services which can be considered particularly beneficial. Rural business is developing at a lower pace. A number of production and service units has changed in almost 50 percent of the villages investigated, but an increase of that number can be observed in 25 percent of those villages only. These are mainly mechanic stations, joineries, and constructing plants which are established in the rural areas. On the other hand agricultural enterprises / state farms, agricultural co-operatives, cooperatives of agricultural circles / are being liquidated. The same concerns food processing plants and wholesale houses selling production means for agriculture. Agricultural businesses are faced with a lack of capital as well as of organizational support rendered by agricultural-and-inaustrial chambers, self governments and banks operating in the rural areas.