Effect of magnetized water on the effectiveness of selected zoocides in the control of red spider mite [Tetranychus urticae Koch] and grain weevil [Sitophilus granarius L.]

• Autorzy: Gorski R , Wachowiak M.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The results of experiments showed an effect of magnetized water on the effectiveness of some selected zoocides. The control of red spider mite (Tetranychus urticae Koch) by Ortus 05 SC showed the highest effectiveness with strongly magnetized water, with use of one magnetizer and two semi-rings. On the other hand, the application of Magus 200 SC in combination with magnetized water showed a decreased effectiveness of insecticide. In the control of grain weevil (Sitophilus granarius L.), an increase in the effectiveness was found for the zoocides Talstar 100 EC, Karate 025 EC and Winylofos 550 EC in combinations with strongly magnetized water (three magnetizers or one magnetizer with two rings). In case of Sumi-Alpha 050 EC, high effectiveness of the treatment was obtained in combinations where water was magnetized in lesser degree, with use of one or two magnetizers. No significant differences were found in the effect of magnetized water on germination of bean (Phaseolus vulgaris L.) and cuckoo flower (Cardamine amara L.) plants.

PL

Badania nad wpływem magnetyzowanej wody na skuteczność działania wybranych zoocydów w zwalczaniu przędziorka chmielowca (Tetranychus urticae Koch) i wołka zbożowego (Sitophilus granarius L.) przeprowadzono w latach 2002 i 2003, w Katedrze Metod Ochrony Roślin Akademii Rolniczej w Poznaniu. Testowane środki ochrony roślin stosowano w dawkach minimalnych. Za dawkę minimalną uznano taką ilość preparatu, która powodowała śmiertelność u około 50% osobników badanych szkodników. Do doświadczeń stosowano wodę pobieraną z instalacji wodociągowej o średnicy 1/2 cala, na której montowano jeden, dwa, lub trzy magnetyzery (półpierścień z podstawką dolną) względnie jeden magnetyzer i dodatkowo dwa półpierścienie. W obiekcie kontrolnym stosowano zwykłą wodę wodociągową. Wszystkie zabiegi wykonano ręcznym opryskiwaczem ciśnieniowym „Mercury” firmy Kwazar, stosując 100 ml cieczy użytkowej na 1m2 powierzchni, na której traktowano doniczki fasoli opanowanej przez przędziorka chmielowca lub szalki Petriego z wyłożonymi chrząszczami wołka zbożowego. Ocenę wpływu stopnia namagnetyzowania wody na energię i zdolność kiełkowania nasion przeprowadzono na fasoli i rzeżusze. Wykonano dwa doświadczenia, z których jedno dotyczyło kiełkowania nasion na szalkach Petriego. Obserwacje kiełkujących nasion podlewanych wodą o różnym stopniu namagnetyzowania wykonano po 8 dniach. Drugie doświadczenie w identycznym układzie założono w uprawie doniczkowej. Liczebność kiełkujących roślin oceniano po 21 dniach od wysiewu nasion. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono wpływ magnetyzowanej wody na skuteczność działania niektórych zoocydów. Preparat Ortus 05 stosowany do zwalczania przędziorka chmielowca wykazywał największą skuteczność działania z wodą silnie namagnetyzowaną, tj. przy wykorzystaniu jednego magnetyzera i dodatkowo dwóch półpierścieni. Z kolei przy zastosowaniu środka Magus 200 SC w kombinacji z wodą namagnetyzowaną zanotowano obniżenie efektywności preparatu, co było szczególnie widoczne przy użyciu dwóch magnetyzerów. W badaniach nad zwalczaniem wołka zbożowego stwierdzono wzrost skuteczności preparatów Talstar 100 EC, Karate 025 EC i Winylofos 550 EC w kombinacjach, w których stosowano wodę silnie namagnetyzowaną (trzy magnetyzery lub jeden magnetyzer z dodatkowymi dwoma półpierścieniami). W przypadku preparatu Sumi-Alpha 050 EC wysoką skuteczność zabiegu uzyskano w kombinacjach, w których woda była mniej namagnetyzowana, tj. przy użyciu jednego lub dwóch magnetyzerów. W przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono wpływu magnetyzowanej wody na energię i zdolność kiełkowania nasion fasoli i rzeżuchy.

Słowa kluczowe

EN

zoocide; grain weevil; magnetized water; control; effectiveness; red spider mite; Sitophilus granarius; Tetranychus urticae

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2004
• Tom: 44
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.13-19,ref.

Twórcy

autor

Gorski R

• Agricultural University, Zgorzelecka 4, 60-198 Poznan, Poland

autor

Wachowiak M.

Bibliografia

• Adamczewski K., Matysiak R. 1997. Adiuwanty do środków ochrony roślin, podział i klasyfikacja. Ochrona Roślin nr 4–5: 16–18.
• Biłozor S. 1994. Magnetyzery do uzdatnania wody. Chłodnictwo 10: 8–10.
• Haber Z. 1990. Wyniki doświadczeń nad wpływem magnetycznej obróbki wody, opracowane przez zespół Akademii Rolniczej w Poznaniu pod kierunkiem prof. dr. hab. Z. Habera (unpublished).
• Orłowski M., Dobromilska R. 1998. Wpływ magnetycznego uzdatniania wody na plon i jakość pomidora szklarniowego. Zeszyty Nauk. AR Kraków 333: 241–245.
• Reeves P. 2000. Water quality and pesticide performance. Pesticide Education Montana State University Extension Service 2, 28, 123 pp.
• Szczypiorowski A., Witaszak K., Rzepliński A. 2001. Aktywatory magnetyczne Multimag-Ecomag – do wody i ścieków. Gospodarka Paliwem i Energią 4: 26–27.
• Wachowiak M. 1993. Warto stosować środki pomocnicze. Agrochemia 6: 10–12.
• Wachowiak M., Kierzek R. 2002. Uzdatnianie wody stosowanej do sporządzania cieczy użytkowej jako element poprawy efektywności zabiegów. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 42 (2): 490–493.
• Woźnica Z. 1999. Wpływ adiuwantów oraz ilości wody na skuteczność chwastobójczą glifosatu. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 39 (2): 724–725.