Wykorzystanie hydrozelu jonitowego Biona 111 jako podloza ogrodniczego

• Autorzy: Soldatown V S , Szymanska M. , Pawlowski L. , Kloc E. , Szwed R. , Matusewicz V.V.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badany hydrożel jonitowy został uzyskany w Instytucie Chemii Fizycznej i Organicznej Biało niskiej Akademii Nauk w Mińsku. Ocenę wykorzystania w/w sorbentu, jako podłoża do upraw ogrodniczych przeprowadzono w Katedrze Fizjologii Roślin AR w Lublinie. W doświadczeniu zastosowano następujące warianty: BIONA 111 w formie standardowej lub sproszkowanej, BIONA jako dodatek do gleby ogrodowej lub torfu torfowiska wysokiego w ilości 0,25: 0,50; 0,75 % obj. Celem było określenie wpływu tych podłoży na wschody, tempo wzrostu, zużycie wody i plonowanie kukurydzy cukrowej. Wykazano, że standardowa forma badanego substratu jest dobrym podłożem do upraw, warunkującym uzyskanie wysokich plonów przy znacznie mniejszym użyciu wody niż w warunkach gleby naturalnej. Wzbogacenie gleby w formę standardową badanego hydrożelu wpłynęło na proporcjonalny wzrost plonu do ilości dodanego substratu. Sproszkowany substrat stosowany jako podłoże lub jako dodatek do gleby, wyraźnie przyspieszał wschody, a uzyskane plony były proporcjonalne.

EN

Parallel investigation of fertility of standard garden soil with ion exchange substrate BIONA 111, as well as mixtures in different proportions has been done. The ion exchange substrate was a mixture of ion exchange resins saturated in certain proportions with the complete set of biogenic ions. It has been shown that the productivity of the ion exchange substrate in a 6 week vegetation period was 900 g of the green biomass as compared to 30 g per kilogram of the dry substrate. The productivity linearly depends on the mass fraction of the ion exchange substrate in the mixtures with the garden soil. As follows from this dependence addition of 1 % of the ion exchange substrate to completely depleted soil, barren sand is sufficient for starting vegetation. Addition of different ionic forms of ion exchange resin (K⁺, Ca²⁺ + Mg²⁺ + K⁺, NO₃⁻, NO₃⁻ + H₂PO₄²⁻ + SO₄²⁻ ) causes pronounced positive effects on soil productivity though less significant than those of the ion exchange substrate. It has been shown that addition of the ion exchange substrates can be an efficiant means for remediation of destroyed soils and fruitless rocks.

Słowa kluczowe

PL

wymieniacze jonowe; kielkowanie; kukurydza; uprawa roslin; sztuczne gleby; ogrodnictwo; substrat jonitowy Biona 111; substraty jonitowe; plonowanie; hydrozele; podloza uprawowe

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 1996
• Tom: 429
• Opis fizyczny: s.279-285,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Soldatown V S

• Politechnika Lubelska, ul.Nadbystrzycka 40, 20-618 Lublin

autor

Szymanska M.

autor

Pawlowski L.

autor

Kloc E.

autor

Szwed R.

autor

Matusewicz V.V.

Bibliografia

• 1. Bolto B., Pawłowski L.: Wastewater Treatment by Ion-Exchange. London E& F. Spon, New York, 1987.
• 2. Czmutow K. W.: Wymiana jonowa i jej zastosowanie. PWN, Warszawa, 1976.
• 3. Helfferich F.: Ion Exchange, Mc Grow - Hill Book Company Inc., 1962.
• 4. Lityński T. Jurkowska H.: Żyzność gleby i odżywianie się roślin. PWN, Warszawa, 1982.
• 5. Malicki J.: Elementy pobierania prób i interpretacji wyników WYKAZ w mikrobiologii gleby. Mat. Sem. 'Teoretyczne podstawy mikrobiologicznej odnowy gleby'. Katowice, 1985.
• 6. Oktaba W.: Elementy statystyki matematycznej i metodyka doświadczalna. PWN, Warszawa, 1977.
• 7. Pawłowski L.: Chemia środowiska. Cz. I. Wydawnictwo PL, Lublin, 1990.
• 8. Pawłowski L., Hefty J.: Dobór i kontrola jonitów w przemysłowych procesach oczyszczania wody i ścieków. Nowa Technika w Inżynierii Sanitarnej, 15, Arkady, Warszawa, 1988.
• 9. Sołdatov V. S., Perysltkina N. G.: Iskustwiennyje poczwy dla raslienii. Nauka i Technika, Mińsk, 1985.
• 10. Sołdatov V. S.: Ion Exchanger Mixtures Used as Artificial Nutrient Media for Plants. Ion Exchange for Industry, Ellis Horwood Ltd., 1990.
• 11. Stan środowiska w Polsce. Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, GRiD, Warszawa, 1993.
• 12. Strack Z.: Fizjologiczne aspekty reakcji roślin na zasolenie. Post. Nauk Rol., 2, 17 - 26.