EN
The paper presents the analysis of relationships between variations in Fulton′s condition coefficient (K) and the exponent n in the length-weight (L-W) relationship. When n < 3, K was observed to decrease with fish size; a reverse was true when n > 3. On the other hand, the condition coefficient K′ (Bagenal and Tesch 1978) remained constant and not related to fish size, regardless of n. The two coefficients were used to study condition of the Lake Miedwie pike (85 individuals) and perch (316 individuals) and to determine relationships between condition on the one hand and the fish length, weight, water temperature, and feeding intensity on the other. Four mathematical functions (linear, power, log, and exponential) were applied to study the relationships in each species. In addition, relationships between condition and water temperature and feeding intensity were explored by means of multiple regression. Condition of the two species studied was found to be similar to that reported earlier from water bodies of the former USSR, Węgorzewo Lake District, and the River Odra estuary.
PL
Początkowym etapem niniejszego opracowania było sprawdzenie, jak zmienia się wartość współczynnika kondycji Fultona (K) w miarę zwiększania się rozmiarów badanych ryb, w zależności od wykładnika potęgi „n" w zależności LIW. W tym celu dla hipotetycznego gatunku „X", uwzględniając zakres długości 5-50 cm, obliczono teoretyczne masy ryb (dla długości co 5 cm) stosując równanie W = 0,01Ln; wartość wykładnika potęgi „n" przyjęto w zakresie 2,2-4,0 (co 0,2). Obliczone w ten sposób masy posłużyły do wyliczania wartości K. W przypadkach gdy „n" < 3 wartość K zmniejszała się u coraz to większych ryb; gdy n > 3 zmiany K przebiegały odwrotnie. Następnie dysponując materiałem obejmującym 85 szczupaków i 316 okoni z jeziora Miedwie, łowionych w latach 1997-2000, określono przy zastosowaniu dwóch współczynników K i K' (przy czym ta ostatnia wersja współczynnika kondycji polega na podzieleniu 100-krotnej wartości masy ryby przez „n" - tą potęgę jej długości, gdzie „n" jest wykładnikiem potęgi zależności L/W) kondycję badanych gatunków, oraz jej zależność od rozmiarów ryb, temperatury środowiska i intensywności żerowania, stosując w każdym przypadku 4 funkcje matematyczne: prostoliniową, potęgową, logarytmiczną i wykładniczą. Odnotowano w niektórych przypadkach znaczne rozbieżności w dokładności poszczególnych funkcji. Przedstawiono również sezonowe zmiany kondycji obydwu gatunków, a w końcowym etapie pracy - także równoczesne zależności kondycji od temperatury i intensywności żerowania, wyliczone przy zastosowaniu regresji trzycechowej. Wyniki uzyskane dla szczupaka i okonia z jeziora Miedwie były stosunkowo bliskie wartościom współczynników kondycji, podawanym dla innych akwenów (uzyskanym we wcześniejszych badaniach). Kondycja szczupaka z jeziora Miedwie (K - 1,03) była podobna, jak w akwenach byłego ZSRR (średnio K = 0,92); nieco lepszą kondycją charakteryzował się szczupak z jezior węgorzewskich (K = 1,16). W przypadku okonia wyniki dotyczące jeziora Miedwie (K= 2,13) były również zbliżone do danych, dotyczących estuarium ujścia Odry (K = 2,20).