Badania zawartosci akroleiny jako wyroznika jakosci spirytusu surowego

• Autorzy: Zbiec M. A. , Milewski J. , Mois A. , Zalewska T.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Akroleina jest związkiem toksycznym, którego obecność w spirytusie i wyrobach spirytusowych jest niepożądana. W pracy przedstawiono opracowane dwie procedury analityczne oznaczania akroleiny, stosując technikę chromatografii gazowej i spektrofotometrii.

EN

Investigation of the acrolein contents as quality parameter of the raw spirit. The acrolein is toxic compound, which presence in spirits and spirits products is not accepted. In this paper two methods: based on gas chromatography and spectrophotometry are discussed.

Słowa kluczowe

PL

chromatografia gazowa; wyrozniki jakosci; analiza zywnosci; akroleina; spektrofotometria; zawartosc akroleiny; gorzelnictwo; spirytus surowy; jakosc

• Wydawca: -
• Czasopismo: Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
• Rocznik: 1997
• Tom: 41
• Numer: 12
• Opis fizyczny: s.19-23,tab.,wykr.,bibliogr.

Twórcy

autor

Zbiec M. A.

• Instytut Biotechnologii Przemyslu Rolno-Spozywczego, Warszawa

autor

Milewski J.

autor

Mois A.

autor

Zalewska T.

Bibliografia

• [1] Butzke C. E., Bossmeyer M., Scheide K., Misselhorn K.: Anmerkungen zur Acrolein - Problematik in der Alkoholindustrie. Brauntweinwirtschaft, 1990, 130 (17), s. 286-289.
• [2] Lehtonen P., Laakso R., Puputi E.: Liquid Chromatographic Determination of 2-Pro- penal (Acrolein) and 2-Butenal (Croton- aldehyde) from Water - Ethanol Mixtures. Z. Lebensm. Unters Forsch, 1984, 178, s. 487-489.
• [3] Butzke C. E., Scheide K., Misselhorn K.: Zur Acrolein - Bildung in Deutschen Brennereien. Branntweinwirtschaft, 1992, 132 (4) s. 27-30.
• [4] Welter K:. Weniger Ubernahmegeld bei Acrolein - was tun? Branntweinwirtschaft, 1990, 130(14), s. 242-245.
• [5] Pietzner S., Scheurer J., Wessenberg J., Haberland D.: Zum Acrolein - Problem in der Getreidebrennerei. Branntweinwirtshaft, 1993, 131 (1), s. 6-11.
• [6] Gawrys S., Ziemiński K.: Zależność pomiędzy zawartością niektórych zanieczyszczeń w spirytusach rektyfikowanych a próbą Langa. Cz. II Badania modelowe. Przem. Ferm. i Owoc. Warzyw. 1983, Nr 6, s. 9-11.
• [7] Polska Norma PN-92/A-79528/09. Spirytus (alkohol etylowy). Metody badań. Pomiar czasu odbarwiania roztworu nadmanganianu potasowego.
• [8] Roberts J.D., Caserio M.C.: Chemia Organiczna PWN, Warszawa 1969 s. 457-163.
• [9] Hemmenway D., Constanca M. C.: American Industrial Hygene Association Journal. 1980, 41, s. 305-308.
• [10] Szpak E.: Akroleina w spirytusach surowych zbożowych i ziemniaczanych z kampanii 1995/96. Przem. Ferm. i Owoc. Warzyw., 1997, Nr 1, s. 16-18.
• [11] Weiss F.T.: Determination of Organie Compounds: Methods and Procedures Wiley-Interscience, N. York, 1970, s. 106-107.
• [12] Oznaczanie ubocznych produktów fermentacji alkoholowej. Metoda własna, niepublikowana.
• [13] Obwieszczenie o rocznych limitach produkcyjnych i cenie zakupu w roku gospodarczym 1994/95 z dn. 21.11.1994 r. wydane przez Zarząd Monopolu Spirytusowego w Niemczech. Branntweinwirtschaft, 1994, s. 378-382.
• [14] PN-90/A 79523. Spirytus surowy.