EN
A highly significant dependence was found between the number of rotifers and the abundance of euglenoids and green algae. The numbers of copepods chiefly depended on the numbers of green algae and Chrysophyceae and to a very small degree of diatoms and blue-green algae. The total number of zooplankton depended on that of green algae, euglenoids, and desmids. No significant relation was found between Cladocera and 8 groups of the phytoplankton. The prevalence of small algal species was correlated with a greater content of phosphorus. In the case of euglenoids, green algae, desmids, and Chrysophyceae significant negative dependences upon N-N03 were observed. An increase in the number of desmids was associated with low concentrations of silicon in the environment.
PL
W okresie badań Zbiornik Goczałkowicki był dobrze natleniony - ok. 13 mg O2 dm-3 (ryc. 1). Miał niską przeźroczystość - w plosie średnia widzialność krążka Secchiego wynosiła 1.21 m (ryc. 2). Ilość azotu azotanowego nie przekraczała 1,1 mg dm-3 (ryc. 3). W okresie jesiennym przeważała forma azotu organicznego - 80%. Ilość fosforu wahała się od zera do 32 μg dm-3 (ryc. 4). Liczebność glonów określona globalnie, jako koncentracja chlorofilu ɑ była dość wysoka 7,3-34,8 μg dm-3 (ryc. 5). W fitoplanktonie z początkiem lata 1988 r. największe liczebności osiągnęły okrzemki, następnie kryptomonady, przy dość licznym udziale zielenic chlorokokkowych. Ich obfite występowanie poprzedziły licznie rozwijające się duże sinice, z towarzyszącą im dużą centryczną okrzemką Melosira granulata var. angustissima (ryc. 6). Bardzo licznie wystąpiły w tym składzie wrotki (Polyarthra minor, P. major, Keratella quadrata, K. longispina) i wioślarki (Bosmina coregoni i Daphnia cucullata). Przeprowadzona z końcem lipca akcja miedziowania zahamowała rozwój glonów, które jednak szybko zaczęły się odradzać z początkiem sierpnia, zwłaszcza zielenice chlorokokkowe i okrzemki. Wśród tych drugich wzrost Asterionella został przerwany, w wyniku inwazji grzyba pasożytniczego. W połowie lata pojawiły się eugleniny, jako glony towarzyszące, a z początkiem września złotowiciowce, wraz z potęgującą się liczebnością desmidii. W tym okresie glonom towarzyszyły wrotki (Keratella cochlearis f. tecta, Polyarthra vulgaris, Trichocerca similis, Pompholyx sulcata), wioślarki (Daphnia cucullata, D. hyalina) oraz liczne stadia kopepoditowe, naupliusowe i dorosłe Mesocyclops leuckarti i Thermocyclops crassus. W jesieni Cyclotella comta została zastąpiona przez Stephanodiscus hantzschii i S. astrea var. minutulus. Towarzyszyły im Synchaeta tremula i S. pectinata oraz Daphnia cucullata, dorosłe Eudiaptomus gracilis i Cyclops vicinus. Na samym początku wiosny 1989 r. skład zbiorowisk fitoplanktonu wzbogaciły swoim udziałem okrzemki, głównie z grupy pennate (Synedra acus), z towarzyszącą okrzemką Asterionella zasuminensis, a w dalszych terminach Cyclotella comta w zespole innych gatunków rodzaju Cyclotella. Z początkiem lata, podobnie jak w poprzednim roku badań, na pierwszy plan wysunęła się populacja Melosira, przy znacznie mniejszym udziale zielenic chlorokokkowych i dużych wymiarów sinic (Aphanizomenon flos-aquae i Anabaena flos-aquae). Okrzemki wykazywały brak zależności od krzemu, a także od azotanów i fosforanów. Liczebność populacji Chlorophyceae dała ujemną relację z fosforanami i azotanami. Liczebność desmidii rzutowała ujemnie na koncentrację azotanów i krzemionki, natomiast nie miała wpływu na zmniejszenie zawartości fosforanów. Współczynnik korelacji wielokrotnej liczebności Chrysophyceae od Si, Fe, PO4 i NO3 wynosił -0,78. Odrzucenie zmiennych Fe, Si i PO4 spowodowało, że zależność od azotanów stała się ujemna i wysoce istotna. Duży udział wrotków w strukturze zooplanktonu w okresie letnim oraz zmianę struktury na korzyść widłonogów, w okresie zimowym i wiosennym dokumentuje ryc. 7. 43% gatunków wrotków w tym zbiorniku posiadało jedno maksimum rozwoju w cyklu rocznym, a pozostałe dwa. Analiza następstwa poszczególnych gatunków wykazała, że unikają się wzajemnie Bosmina coregoni i B. longirostris, Daphnia cucullata i D. hyalina. W okresie zimy licznie występowały Cephalodella gibba, Conochiloides natans, Polyarthra dolichoptera, Trichocerca stylata i Notholca frigida. Ustalono wysoce istotną zależność liczebności wrotków od ilości euglenin i zielenic. Liczebność copepoda zależała głównie od ilości zielenic i chrysofitów a bardzo słabo od okrzemek i sinic. Liczebność całkowita zooplanktonu zależała od ilości zielenic, euglenin i desmidii. Nie wykazano istotnej zależności Cladocera od 8 grup fitoplanktonu.