PL
Nawet przy zbliżonym poziomie pobrania metali ciężkich z racją. pokarmową, ich ewentualny efekt toksyczny może być bardziej nasilony tam, gdzie podaż składników odżywczych jest niewystarczająca w stosunku do zalecanych norm. Dotyczy to zwłaszcza takich składników odżywczych, które wykazują. działanie ochronne przeciw szkodliwym wpływom tych metali, jak up. białko, witamina C i żelazo. Spożycie w/w składników odżywczych z przeciętnymi dziennymi racjami pokarmowymi charakterystycznymi dla rodzin czterech typów gospodarstw domowych (chłopskich, emerytów i rencistów, pracowniczo-chłopskich i pracowniczych) porównano z zawartością w tych racjach ołowiu, kadmu i rtęci (wyrażoną. zarówno w wartościach bezwzględnych oraz jako % PTWI). Stwierdzono, że najbardziej narażone na metale ciężkie, pobierane z żywnością są rodziny pracowniczo-chłopskie, a zwłaszcza pracownicze. Jest to wynikiem najmniej korzystnego, najwyższego pobrania tych metali w stosunku do spożycia witaminy C, żelaza i białka.
EN
Even in case of similar amounts of heavy metals intake with the daily food rations their possible toxic effect may be more pronounced if the supply of nutrients is unsufficient to the recommended values. This is true particularly of such nutrients which have protective action against the harmful effects of heavy metals - they are e.g. protein, vitamin C and iron. The intake of these nutrients with average daily food rations of families in four types of households (farmers, retired workers' and disabled, farmer-workers and workers) was compared with the content of lead, cadmium and mercury (expressed in absolute value and as per cent of the PTWI) in these rations. It was found that the families of employees'-farmers' and even more those of employees' were particularly exposed to these heavy metals. This was due to the least favourable high intake of these metals in relation to the intake of vitamin C, iron and protein.