PL
Automatyzacja pomiarów wysokościowych w sieciach odtwarzalnych i innych wyznaczeniach z udziałem laserowej prostej lub płaszczyzny odniesienia jest najczęściej realizowana przy użyciu różnego rodzaju układów fotodetekcyjnych. W pracy, będącej rozwinięciem wyżej wymienionej tematyki, przedstawiono dwa modele wieloelementowego układu fotodetekcyjnego współpracującego z ustaloną lub wirującą wiązką laserową. Dla obu modeli określono tzw. martwe pole i jego deformacje oraz zobrazowano graficznie charakterystyki dokładnościowe. Porównano dwurzędowy i jednorzędowy układ fotodetekcyjny, określono wpływ zmian tzw. czynnych powierzchni i deformacji ich układu na kształtowanie się charakterystyk dokładnościowych, Wyznaczono teoretyczny promień plamki laserowej dla symetrycznego i skrajnie zdeformowanego podziału martwego pola. Zwrócono uwagę na konieczność korekty tego promienia z tytułu rzeczywistych warunków pracy układu odbiorczego przy cząstkowym oświet1eniu czynnych powierzchni w obszarze brzegowym plamki laserowej. Wykonano modele fotoodbiorników zawierające dwurzędowe lub jednorzędowe układy fotodetekcyjne, które przebadano przy różnej długości celowych w pomieszczeniach zamkniętych. Obliczono błędy prawdziwe różnic wysokości odniesione do elektronicznej metody pomiarowej. Stwierdzono, że skrajne wartość i błędów z 200 wyznaczeń różnicowych dla jednorzędowego układu fotodetekcyjnego przekroczyły w niewielkim stopniu (7%) wielkość teoretycznego błędu maksymalnego. W przypadku stosowania dwurzędowego układu fotodetekcyjnego przekroczenie to wyniosło 38% z powodu wystąpienia znacznych błędów pomiaru przy asymetrycznym położeniu plamki laserowej względem osi symetrii układu. Wyniki badań testowych poddano analizie m. in. z zastosowaniem metod statystycznych. Rezultaty badań, które opisano we wcześniejszej publikacji [59] wskazują na słuszność założeń teoretycznych i efektywność praktyczną przedstawionych rozwiązań.
RU
Автоматизация высотных измерений в настенных сетях и прочих геодезических работах, где используется лазерная опорная линия или световая плоскость, осуществляется чаще всего при помощи различных систем фотодетекторов. В работе, являющейся развитием вышеуказанной тематики, представлены две модели многоэлементной системы фотодетекторов, взаимодействующей с постоянным или 'вращающимся лазерным пучком. Для обеих моделей определили так называемое мертвое поле и его деформацию, а также представили графически точностные характеристики. Сравнили двухрядную и однорядную системы фотодетекторов и определили влияние изменений так называемых активных площадей и деформации их положения на точностные характеристики. Определили теоретический радиус лазерного пятна для симметрического и полностью деформированного распределения мертвого поля. Констатировали необходимость корректирования этого радиуса в связи с действительными условиями работы приемной системы при частичном освещении активных площадей по краям лазерного пятна. Выполнили модели фотодетекторов, содержащие двухрядные или однорядные приемные системы, и исследовали их при различной длине визирных линий в закрытых помещениях. Вычислили действитльные ошибки разниц высоты по сравнению с электроническим методом измерения. Констатировали, что предельные величины ошибок при 200 разностных отсчетах в случае однорядной системы фотодетекторов превысили в небольшой степени (7%) величину теоретической максимальной ошибки. В случае применения двухрядной системы фотодетекторов превышение это достигло 38% в связи со значительными ошибками измерения при асимметрическом положении лазерного пятна по отношению к оси симметрии системы. Результаты тестов были подвергнуты анализу с применением, наряду с прочими, статистических методов. Результаты исследований, опубликованных в предыдущей работе [59], свидетельствуют о теоретической правильности и практической эффективности представленных решений.
EN
Automation of levelling measurements in reproducible networks and other determinations with a laser straight line or a reference plane is performed most often using photodetection systems of various kinds. In this work, the contents of which makes a development of the above mentioned subject, two models of multielement photodetection systems cooperating with a stable or rotating laser beam are presented. For the both models, the so called dead field and its deformations were determined and accuracy characteristics were presented graphically. A comparison of mono-row to bi-row photodetection systems was carried out, an influence of changes of the so called active surfaces and deformations of their arrangement on shapes of the accuracy characteristics was determined. A theoretical radius of the laser spot for symmetrical and extremely deformed division of the dead field was also found. The necessity of correction of this radius on account of the real work conditions of receiving system at partial lighting of the active surfaces in the edge region of the laser spot was emphasized. Models of photoreceivers containing bi-row or mono-row photodetection systems were made. The models were tested at various lengths of sight line in closed space. The true errors of height differences referred to the electronic measuring method were computed. It was proved that the extreme values of errors from 200 differential determinations for the mono-row photodetection system exceeded in a small degree (72). the theoretical value of maximal error. In the case when the bi-row photodetection system was used the exceeding amounted to 38%, It was caused by occuring of the remarkable measurement errors at asymmetrical, with respect to the symmetry axis of the system, position of the laser spot. Results of the test studies were analyzed with application of, between the others, the statistical methods. Final results of these investigations, described in an earlier publication [59] indicate that the presented here solution is theoretically reasonable and effective in practice.