EN
Nannorrhacus parvus sp. n. from Martinique, only the 2nd congener, is just the 4th species of the family Platyrhacidae to be found in the Antilles. It differs from N. luciae (Pocock, 1894), from St. Lucia, Lesser Antilles, by the following characters: a smaller size; presence of 3 or 2 transverse rows of larger setigerous tubercles on collum and postcollum metaterga, respectively; absence of areations on metaterga; far more strongly tuberculate lateral edges of paraterga; ventrolateral location of ozopores; underdeveloped pleurosternal carinae; and shorter and stouter gonopods.
PL
Krocionogi i pareczniki zbadano na 11 stanowiskach z typową regionalną roślinnością na obszarze chronionym według dyrektywy siedlisk Natura 2000 w landzie Saksonia-Anhalt jako „Huy nördlich Halberstadt", Niemcy. Dwa z tych stanowisk reprezentują zespoły muraw wapiennych Alysso-Sedion albi, dwa to seminaturalne suche łąki bądź zarośla na podłożu wapiennym, trzy to żyzne buczyny Asperulo-Fagetum, jedno - środkowo-europejska buczyna nawapienna Cephalanthero-Fagion a trzy z nich to grąd środkowoeuropejski Galio-Carpinetum. Wije zbierano metodą pułapek Barbera przez półtora roku. Dodatkowo, wije zbierano ręcznie, za pomocą armatki glebowej i metodą przesiewek z 11 dalszych stanowisk reprezentujących różne mikrośrodowiska. W badaniach wykazano 30 gatunków krocionogów i 17 gatunków pareczników, co wskazuje na duże bogactwo fauny wijów Gór Huy. Przeanalizowano strukturę zgrupowań i skład gatunkowy w odniesieniu do charakterystyki wszystkich stanowisk. Do ważniejszych stwierdzeń zaliczono tu: Ophiodesmus albonanus (Latzel, 1895), Megaphyllum unilineatum (C.L. Koch 1838), Brachyiulus pusillus (Leach, 1814), Mycogona germanica (Verhoeff, 1892), Polyxenus lagurus Linne, 1758, Geophilus electricus (Linne, 1758),Lithobius nodulipes Latzel, 1880 and Lithobius pelidnus Haase, 1880.