Aggressive behaviors in domestic cats (Felis catus)

• Autorzy: Penar W. , Klocek C.

Warianty tytułu

PL

Zachowania agresywne u kota domowego (Felis catus)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Aggressive behaviors in domestic cats (Felis catus) Behavioral issues of cats include: furniture scratching, aggression, anxiety, over-stimulation, exaggerated vocalizations and excreting outside the litter box. Among these, aggression - both passive and active – is the most commonly encountered problem. Aggressive behavior is a complex phenomenon, dependent on both genetic and environmental factors. Among the factors leading to agonistic behavior two categories are distinguished: psychobiological factors (which include biochemical and physiological processes, disposition and mood, emotional reactions, motor actions and vegetative reactions) and environmental factors (such as incorrect socialization, unfriendly surroundings or irresponsible animal owners) . The most widespread type of aggression in cats reared in groups is linked to the desire to gain and maintain their territory. Another type of agonistic behavior is one born out of fear, exhibited by cats in a crisis situation once there is no escape route, and the animal is certain it has to fight to survive. This behavior differs from others in that aggression is here the last resort and not the first response to a disturbing situation. Another source of aggression may be anxiety caused by a sudden change in the environment, the presence of people and other animals. An interesting type of aggression linked to the natural hunting sequence of cats is aggression during play, which especially affects cats during adolescence. While working with an aggressive animal, a caregiver has a range of different mitigating and calming measures at hand, but their proper selection requires experience and cooperation with a veterinarian and a behaviorist).

PL

Zachowania agresywne u kota domowego (Felis catus). Wśród problemów behawioralnych kotów wymienia się: drapanie mebli, agresję, stany lękowe, nadmierne pobudzenie, przesadną wokalizację i wydalanie poza kuwetą, z których to właśnie agresja, zarówno bierna jak i czynna są spotykane najczęściej. Zachowania agresywne są zjawiskiem złożonym, uzależnionym zarówno od czynników genetycznych, jak i środowiskowych. Wśród czynników prowadzących do agresji można wyróżnić czynniki psychobiologiczne, do których zaliczyć można przebieg procesów fizjologicznych, usposobienie i nastrój, reakcje emocjonalne, akty motoryczne oraz reakcje wegetatywne, oraz czynniki środowiskowe, takie jak błędna socjalizacja, nieprzyjazne otoczenie czy nieodpowiedzialni właściciele zwierząt. Najczęstszym typem agresji u kotów utrzymywanych w grupach, jest chęć zdobycia i utrzymania swojego terytorium. Innym typem agresji, jest agresja ze strachu którą przejawia kot "przyparty do muru", gdy nie widzi już możliwości ucieczki, i w swoim mniemaniu, walczy o życie. Ten sposób zachowania różni się od innych tym, że jest on ostatnim, a nie pierwszym elementem odpowiedzi na niepokojącą sytuację. Źródłem agresji może być lęk spowodowany nagłą zmianą w otoczeniu, obecnością ludzi i innych zwierząt. Ciekawym typem agresji, powiązanej z łańcuchem łowieckim, jest agresja podczas zabawy, która dotyczy zwłaszcza kotów w okresie dorastania. W przypadku pracy ze zwierzęciem agresywnym opiekun ma do dyspozycji szereg różnych środków łagodzących i uspakajających jednak ich prawidłowy dobór wymaga doświadczenia i współpracy z lekarzem weterynarii i behawiorystą.

Słowa kluczowe

EN

animal; domestic animal; cat; domestic cat; Felis catus; animal behaviour; aggressive behaviour; biological factor; psychological factor; environmental factor

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2018
• Tom: 57[2]
• Opis fizyczny: p.143–150,ref.

Twórcy

autor

Penar W.

• Faculty of Animal Breeding and Biology, Agricultural University in Krakow, Al.Mickiewicza 24/28, 30-059 Krakow, Poland

autor

Klocek C.

• Faculty of Animal Breeding and Biology, Agricultural University in Krakow, Krakow, Poland

Bibliografia

• AMAT M., De La TORRE J.L.R., FATJÓ J., MARIOTTI V.M., Van WIJK S., MANTECA X. 2009: Potential risk factors associated with feline behaviour problems. Appl. Anim. Behav. Sci. 121: 134-139.
• BIEGAŃSKA-HENDRYK M. 2017: Diagnostyka i leczenie zachowań obsesyjno-kompulsyjnych u kotów. Animal Expert 1: 25-29. BRADSHAW J. 2014: Cats together. In: Cat Sense: The Feline Enigma Revealed. Penguin books: 161-190.
• CAMPS T., de la FUERTE C., PUMAROLA M., AMAT M., Le BRECH S., MANTECA X. 2015: A case of spongiform polioencephalomyelo- pathy in a cat with a history of behavioural problem. J. Feline Med. Surg., August: 1-5. CASE L.P. 2009: Canine and Feline Behavior and Training: A Complete Guide to Understand­ing Our Two Best Friends, Cengage Learning, Chapter 3.
• CROWELL-DAVIS S. 2007: Human feet are not a mice: How to treat human-directed feline aggression. Compedium (Yardley, PA) 29 (8): 483-486.
• CROWELL-DAVIS S., BARRY K., WOLFE R. 1997: Social Behaviour and Aggressive
• Problems of Cats. Vet. Clin. North Am. Small Anim. Pract. V. 27, 1 (3): 549-568.
• CROWELL-DAVIS S., CURTIS T.M., KNOW­LES R.J. 2004: Social organization in the cat: a modern understanding. J. Feline Med. Surg. 6: 19-28.
• CURTIS T., KNOWLES RJ. 2003: Influence of familiarity and relatedness on proximity and allogrooming in domestic cats (Felis catus). Am. J. Vet. Res. 64: 1151-1154.
• Da GRACA PEREIRA G., FRAGOSO S., MO­RAIS D., VILLA De BRITO M.T. 2014: Comparison of interpretation of cat’s behavioural needs between veterinarians, veterinary nurses, and cat owners. J. Vet. Beh. Clin. Appl. Res. 9 (6): 324-328.
• DANTES L.M., CROWELL-DAVIS S.L., AL­FORD K., GENARO G., D’ALMEIDA J.M., PAIXAO R.L. 2011: Agonistic behavior and environmental enrichment of cats communally housed in a shelter. J. Am. Vet. Med. Assoc. 239 (6): 796-801.
• EIBL-EIBESFELD I. 1990: Human ethology and evolutionary epistemology: the strange case of Dr. Eibl and Mr. Eibesfeldt: Human Ethology, by Irenaus Eibl-Eibesfeldt. J. Soc. Biol. Struct. 14, 1 (4): 355-387.
• ELLIS S. 2009: Environmental enrichment prac­tical strategies for improving feline welfare. J.Feline Med. Surg. 11: 901-912.
• FOGLE B. 2008: Koty. Hachette Livre, Warszawa.
• HART B.L., HART L.A. 2014: Feline behaviour­al problems and solutions. In: The Domestic Turner D.C. and Baeston P. Cat: The Biology of its Behaviour (3rd edn). Cambridge Univer­sity Press, Cambridge.
• HOUPT K.A. 1998: Domestic Animal Behaviour for Veterinarians and Animal Scientist (3rd edn). Iowa State University Press, Ames, Iowa.
• JONGMAN E.C. 2007: Adaptation of domestic cats to confinement. J. Vet. Beh. Clin. Appl. Res. 2: 193-196.
• KMECOVA N., WEISSENOVA T., VDOVIA- KOVA K. 2016: Behaviours Problems of Cats Reared Individually or in Coexistence with other Animals (Cats, Dogs). Folia Vet. 60 (4): 58-62.
• LEVINE E., PERRY P., SCARLETT J., HOUPT K.A. 2005: Intercat aggression in households following the introduction of a new cat. Appl. Anim. Beh. Sci. 90 (3-4): 325-336.
• McCOBB E.C., PATRONEK G.J., MARDER A., DINNAGE J.D., STONE M.S. 2005: Assessment of stress levels among cats in four animal shelters. J. Am. Vet. Med. Assoc. 226: 548-555.
• MERTENS C. 1991: Human-Cat Interactions in the Home Settings. Anthrozoos 4 (4): 214­-231.
• MOESTA A., CROWELL-DAVIS S. 2011: Intercat agression - general consideration, prevention and treatment. Tierarztliche Praxis 39: 97-104.
• O’HEAREM J. 2009: Zachowania agresywne u psów. Galaktyka, Łódź.
• OVERALL K.L., RODAN I., BEAVER B.V, CROWELL-DAVIS S., HIRD N., KUDRAK S., WEXLER-MITCHEL E. 2005: Feline be­havior guidelines from the American Associa­tion of Feline Practitioners. J. Am. Vet. Med. Assoc. 227: 70-84.
• PETRYNKA M., OLCZAK K., KLOCEK Cz. 2014: Zachowania agresywne zwierząt. Przegl. Hod. 4: 30-32.
• SALMAN M.D., HUTCHISON J., RUCHGAL- LIE R., KOGAN L., NEW J.C. Jr., KASS PH., SCARLETT J.M. 2000: Behavioral reasons for relinquishment of dogs and cats to 12 shelters. J. Appl. Anim. Welf. Sci. 3 (2): 93-106.
• SCHWARTZ S. 2005: Basic Approaches to Com­mon Behavior Problems in Pet Cats and Dogs. In: Psychoactive Herbs in Veterinary Behavior Medicine. Iowa State University Press, Ames, Iowa: 331-338.
• SENCZI P., BANSZEGI O., URRUTIA A., FARAGO T., HUDSON R. 2016: Mother-off­spring recognition in the domestic cat: Kittens recognize their own mother’s call. Dev. Psychobiol. 58 (5): 1-10.
• STRICKLER B.L., SHULL E.A. 2014: An owner survey of toys, activities, and behavior problems in indoor cats. J. Vet. Beh. Clin. Appl. Res. 9 (5): 207-214.
• TURNER D.C., BATESON P. (Eds.) 2000: The Domestic Cat: The Biology of its Behaviour (2nd edn). Cambridge University Press, Cam­bridge.
• WARREN W. 2014: Comparative analysis of the domestic cat genome reveals genetic signatures underlying feline biology and domestication. Proc. Nat. Acad. Sci. 111 (48): 17230-17235.

Identyfikatory

DOI

10.22630/AAS.2018.57.2.14