PL
Eksperci krajowi i zagraniczni prognozowali w połowie poprzedniej dekady, że Polska będzie potentatem europejskim w zakresie produkcji i eksportu bioetanolu. Biokomponent ten miał być dostarczany na rynek krajowy i UE. Niestety tak się nie stało. Mimo pewnych trudności, Polska z niewielką nadwyżką wykonała obligatoryjny wskaźnik wykorzystania paliw odnawialnych zalecany w dyrektywie 2003/30/EC, wynoszący 5,75 % (w ujęciu energetycznym) paliw ogółem w transporcie w 2010 r. Stało się tak jedynie za sprawą powiązania obligatoryjności realizacji Narodowych Celów Wskaźnikowych w poszczególnych latach z systemem kar naliczanych przez Urząd Regulacji Energetyki w przypadku przedsiębiorstw zobligowanych do realizacji NCW, które tego obowiązku nie wypełniły. Jednak realizacja wskaźnika opierała się głównie na biokomponentach zagranicznych. Sytuację w sektorach biopaliw transportowych może jeszcze bardziej skomplikować pojawienie się kolejnych sektorów biopaliw transportowych 2. generacji (np. bioetanol ligninocelulozowy). Wobec złożonego makrootoczenia i otoczenia konkurencyjnego, w jakim funkcjonuje sektor bioetanolu w Polsce, jego atrakcyjność zmniejszyła się z prawie 70 % przed kilkoma laty, kiedy to był sektorem atrakcyjnym, zaledwie do ok. 40% w 2011 r, kiedy to stał się sektorem nieatrakcyjnym.
EN
Predicted that Poland will be a mogul in the production and export of European bioethanol. However, it didn't happen. In recent years the use of bioethanol (Directive 2003/30/EC and 2009/28/EC) is based mainly on foreign biocomponents. The situation in the sectors of transport biofuels can further complicate complex macroenvironment and competitive environment.