EN
The aims of the study were determine the effects of anthropogenic pressure on the species composition and population size of amphibians of small water bodies in Olsztyn city (NE Poland). The presence of 11 amphibian species was noted in 83.5% of water bodies. The dominants were: the common frog Rana temporaria, the edible frog Rana esculenta, the pool frog Rana lessonae, the common toad Bufo bufo and the moor frog Rana arvalis. The fire-bellied toad Bombina bombina was an influent, while the common newt Triturus vulgaris, the common spadefoot Pelobates fuscus, the tree frog Hyla arborea, the green toad Bufo viridis and the crested newt Triturus cristatus were the recedents. The most frequent were "green frogs", which occur in 71.9% of water bodies inhabited by amphibians (60.0% of all water bodies). The species characterized by the lowest occurrence frequency were the tree frog (6.0% and 5.0%, respectively), the green toad (5.4% and 4.5%) and the crested newt (3.6% and 3.0%). In the paper the urban pressure on amphibian communities is widely discussed.
PL
Współcześnie wielu badaczy zwraca uwagę na liczne zagrożenia oraz globalny spadek różnorodności gatunkowej i liczebności populacji batrachofauny, a wśród ważnych przyczyn, wymienia się m.in. degradację środowisk wskutek urbanizacji. Środowiskowe uwarunkowania składu gatunkowego i ilościowego zespołów płazów miast są niedostatecznie poznane, dlatego też celem pracy była charakterystyka składu gatunkowego i ilościowego zespołów płazów drobnych zbiorników wodnych Olsztyna oraz ocena wpływu antropopresji na ich strukturę i liczebność. Badania przeprowadzono w granicach administracyjnych Olsztyna (87,9 km2), położonego w centralnej części Pojezierza Olsztyńskiego w latach 1997-1998. Inwentaryzację przeprowadzono w 200 drobnych zbiornikach wodnych, stałych i okresowych o łącznej powierzchni 114,368 ha (1,3% obszaru miasta). Wydzielono następujące kategorie zbiorników: 1 - zbiorniki zlokalizowane w gęstej zabudowie (3 zbiorniki; 1,5%), 2 - zbiorniki zlokalizowane w niskiej, rozproszonej zabudowie (22; 11%), 3 - zbiorniki w parkach miejskich (6; 3%), 4 - zbiorniki w lasach podmiejskich (10 zbiorników; 5%), 5 - zbiorniki w terenie otwartym, ruderalnym z elementami działalności przemysłowej (26; 13%), 6 - zbiorniki w terenie otwartym, ruderalnym, minimalnie przekształconym przez człowieka oraz wśród pól (114; 57%), 7 - zbiorniki w ogrodach działkowych (7; 3,5%), 8 - zbiorniki położone w ekotonie terenów otwartych i leśnych (10; 5%). Liczebność gatunków określano metodą taksacji brzegowej, wspartą oceną liczebności na podstawie wydawanych głosów godowych. Wykonano 3-4 kontrole każdego zbiornika wodnego w sezonie. Liczebność szacowano z użyciem skali iloczynowej 2x, gdzie 1 - oznaczało liczebność do 5 osobników, 2 - do 10, 3 - do 20, 4 - do 40, 5 - do 80, 6 - do 160, 7 - do 320, 8 - do 640, 9 - do 1280, 10 - powyżej 1280 osobników. Liczebność gatunku określono przyjmując najwyższą odnotowaną w ciągu sezonu liczbę osobników, zaś estymację średniej liczby płazów przebywających w zbiorniku wodnym oparto o środki przedziałów przyjętej skali (żabę jeziorkową.Rana lessonae i żabę wodną Rana esculenta potraktowano łącznie jako grupę żab zielonych Rana esculenta complex). Obecność płazów stwierdzono w 167 zbiornikach (83,5%), wśród zbiorników zasiedlonych przez płazy 73 (43,7%) to zbiorniki okresowe, zaś 94 (56,3%) zbiorniki trwałe. Stwierdzono 11 gatunków płazów: traszkę zwyczajną Triturus vulgaris, traszkę grzebieniastą Triturus cristatus, ropuchę szarą Bufo bufo, ropuchę zieloną Bufo viridis, grzebiuszkę ziemną Pelobates fuscus, kumaka nizinnego Bombina bombina, rzekotkę drzewną Hyla arborea, żabę trawną Rana temporaria, żabę moczarową Rana arva-lis, żabę wodną Rana esculenta i żabę jeziorkową Rana lessonae. Spośród gatunków stwierdzanych na Pojezierzu Olsztyńskim, w Olsztynie nie odnotowano ropuchy pa-skówki Bufo calamita i żaby śmieszki Rana ridibunda. Najbardziej rozpowszechnionym taksonem były żaby zielone (71,9% zbiorników zajętych przez płazy; 60,0% wszystkich zbiorników) i żaba trawna (64,1%; 53,5%), najniższą frekwencję miały: rzekotka drzewna (6,0%; 5,0%), ropucha zielona (5,4%; 4,5%) i traszka grzebieniasta (3,6%; 3,0%). Najczęściej zbiorniki były zasiedlane przez 1-3 gatunki (ponad 50% wszystkich zbiorników z płazami). Zróżnicowanie liczby gatunków i składu gatunkowego zależało od typu otoczenia zbiornika wodnego. Skład gatunkowy płazów Olsztyna był zbliżony do zespołów notowanych w innych dużych miastach Polski, a różnice między miastami były efektem geograficznego występowania populacji oraz zanikiem stanowisk trzech najbardziej wrażliwych na urbanizację gatunków: ropuchy paskówki, rzekotki drzewnej i kumaka nizinnego. W strukturze ilościowej zespołu płazów Olsztyna wyraźnie dominowały żaby zielone, zasiedlając zarówno strefę peryferyjną jak i centrum miasta. Zespół płazów Olsztyna w porównaniu do innych miast charakteryzował się wielokrotnie wyższą ogólną liczebnością. W pracy przeprowadzono szeroką dyskusję uwarunkowań struktury gatunkowej i liczebności zespołów płazów w miastach.