EN
The Middle Badenian radiolarian horizon had been characterized. Life conditions of these organisms have been discussed. Thirty-eight radiolarian species have been described including seven new ones: Cenosphaera micropora sp.n., Caryosphaera sphaerica sp.n., Hexacontium miocenicum sp.n., Cenellipsis minuta sp.n., Cromyocarpus ovalis sp.n., Cenodiscus discoides sp.n., and Dictyocoryne triangularis sp.n.
PL
Radiolaria opisane w niniejszej pracy występują w osadach środkowego badenu zapadliska przedkarpackiego w obrębie poziomu z Velapertina indigena. Poziom ten odznacza się masowym występowaniem promienic, otwornic planktonicznych i pteropodów z rodzaju Spiratella. Zajmuje on stałą pozycję stratygraficzną ponad osadami chemicznymi, wykazuje szerokie rozprzestrzenienie geograficzne oraz niewielką miąższość. Dzięki wymienionym cechom stanowi on ważny poziom korelacyjny. Iły, w obrębie których notowana była obecność poziomu z Radiolaria są wydzielane jako warstwy chodenickie lub ich odpowiedniki (Alexandrowicz 196la). Leżą one na osadach chemicznych a przykryte są warstwami grabowieckimi. Zasięg geograficzny poziomu z Radiolaria jest związany z rozprzestrzenieniem poziomów osadów chemicznych, występuje on prawie w całej Paratetydzie od Opawy na zachodzie przez obszar zapadliska przedkarpackiego do Pleven w Bułgarii (Alexandrowicz 1961b). Należy zwrócić uwagę, że w osadach miocenu Paratetydy promienice pojawiały się w różnej pozycji stratygraficznej, lecz ich masowe nagromadzenie w wyraźnie wyodrębnionym poziomie o szerokim zasięgu geograficznym i w stałej pozycji stratygraficznej było zjawiskiem jednoczasowym. Masowy rozwój promienic w mioceńskim zbiorniku morskim był prawdopodobnie spowodowany przez następujący zespół czynników: ciepły klimat, silne zasolenie wody (wkrótce po zakończeniu sedymentacji chemicznej), duży dopływ wolnej krzemionki (pochodzącej z rozkładu tufitów), optymalna koncentracja azotanów i fosforanów oraz pionowa cyrkulacja wód. W pracy opisano 38 gatunków promienie, w tym 7 nowych.
RU
Радиолярии представленные в настоящей работе находятся в отложениях среднего бадения предкарпатского прогиба в зоне Velapertina indigena. Зона эта характеризуется массовым количеством остатков радиолярий, планктонических фораминифер и птероподов из рода Spiratella. Занимает она постоянное страти-графическое положение над химическими отложениями, характеризуется широким географическим распространением, а также небольшой мощностью. Благодаря внышеуказанным признакам является она важным кореляционным горизонтом. Глины, в которых отмечалось присутствие зоны из радиоляриями, выделяются как ходэницкие слои или их видоподобные варианты (Александрович, 1961 а) которых прикривают грабовецкие слои. Радиоляриевый горизонт выступает почти во всем Паратетисе от местности Опава на западе, через предкарпатский прогиб до Плевен в Болгарии (Александрович, 19616). В миоценовых осадках Паратетиса радиолярии выступают в разных стратиграфических положениях. Их массовое нагромождение, в резко выделенной зоне широкого географического распрастранения и постоянного стратиграфического положения принимается как одновременное явление. Сплошное развитие радиолярий в миоценовом бассейне, по всей вероятности вызвали нижеследующие факторы: субтропический климат, повышенная солёность воды (на окончании химической седиментации), большое присутствие свободного кремнезёма (из распада туфитов), оптимальная концентрация азотнокислых солей и фосфатов, а также вертикальная водная циркуляция. В настоящей работе описаны 38 видов радиолялрий, в том числе 7 новых.