Sanitary state of winter rye grown in the conventional and organic systems

• Autorzy: Kurowski T.P. , Damszel M. , Wysocka U. , Sadowski T. , Rychcik B.

Warianty tytułu

PL

Zdrowotność żyta ozimego uprawianego w systemie konwencjonalnym i ekologicznym

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Żyto ozime odmiany Warko uprawiano w latach 2004–2006 na poletkach doświadczalnych w Bałcynach. Dwa lata badań (2004–2005) stanowiły okres przestawiania produkcji na uprawę metodami ekologicznymi, a kolejny zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem był już uprawą w systemie ekologicznym. Średni indeks porażenia korzeni w okresie badań był wyższy w konwencjonalnym systemie gospodarowania (12,6%) niż w ekologicznym (11,8%). Odwrotnie przedstawiało się nasilenie chorób fuzaryjnej zgorzeli podstawy źdźbła (odpowiednio 33,1 i 22,7% w systemie ekologicznym i konwencjonalnym). We wszystkich latach obserwacji na liściach żyta ozimego notowano występowanie rynchosporiozy zbóż oraz rdzy brunatnej. Rhynchosporium secalis występował w wyższym nasileniu w uprawie konwencjonalnej, gdzie średni indeks porażenia żyta ozimego wyniósł 61,3%, a w ekologicznym 52,3%. Porażenie aparatu asymilacyjnego żyta przez Puccinia recondita uprawianego w systemie o profilu ekologicznym i konwencjonalnym kształtowało się na zbliżonym poziomie (odpowiednio 17,7 i 16,3%).

EN

Winter rye cultivar Warko was grown in 2004–2006 in experimental plots in Bałcyny (NE Poland). The first two years of conducting the experiment referred to a period of converting the conventional production system to organic. Organic crop production started in 2006. The obtained results revealed, that the average root rot infection index was higher in the conventional farming system (12.6%) than in the organic system (11.8%). In contrast to the data on the severity of stem base diseases: fusarium foot rot (33.1; 22.7% in the organic and conventional systems, respectively). The symptoms of leaf blotch (Rhynchosporium secalis) and brown rust were observed on winter rye leaves in all years of the study. The incidence of rye scald was higher in the conventional farming system, where the average infection index reached 61.3%, as compared in the organic system with to 52.3%. The level of leaf infection with Puccinia recondita was comparable both in the organic and conventional system (17.7 and 16.3%, respectively).

• Wydawca: -
• Czasopismo: Progress in Plant Protection
• Rocznik: 2012
• Tom: 52
• Numer: 4
• Opis fizyczny: s.1188-1192,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kurowski T.P.

• Katedra Fitopatologii i Entomologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul.Prawocheńskiego 17, 10-721 Olsztyn

autor

Damszel M.

• Katedra Fitopatologii i Entomologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul.Prawocheńskiego 17, 10-721 Olsztyn

autor

Wysocka U.

• Katedra Fitopatologii i Entomologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul.Prawocheńskiego 17, 10-721 Olsztyn

autor

Sadowski T.

• Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Plac Łódzki 3, 10-718 Olsztyn

autor

Rychcik B.

• Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Plac Łódzki 3, 10-718 Olsztyn

Bibliografia

• Bułatowicz A., Snarska K., Rogało R. 2009. Reakcje odmian żyta ozimego na patogeny grzybowe, zachwaszczenie oraz stosowane zabiegi ochronne. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 49 (3): 1539–1542.
• Głazek M., Krzyzińska B., Mączyńska A. 2000. Mycoses in rye (Secale cereale L.) – occurrence and threat. Three-year study in the region of Southern Poland. J. Plant Prot. Res. 40 (3/4): 237–243.
• Hinfner K., Paap Z.S. 1964. Atlas Chorób i Szkodników Zbóż i Kukurydzy. PWRiL, Warszawa, 206 ss.
• Kurowski T.P. 1987. Mikoflora ziarniaków jęczmienia jarego i żyta ozimego pochodzących z monokultury i zmianowania. Biul. IHAR 163: 67–72.
• Kurowski T.P. 1990. Mikroflora zasiedlająca zdrowe i porażone przez Rhynchosporium secalis liście żyta ozimego. Phytopathol. Pol. 11: 321–330.
• Kurowski T.P. 2002. Studia nad chorobami podsuszkowymi zbóż uprawianych w wieloletnich monokulturach. UWM, Olsztyn, Rozprawy i Monografie, 56 ss.
• Kuś J., Jończyk J. 2003. Uprawa Zbóż w Gospodarstwach Ekologicznych. Wyd. Krajowe Centrum Rolnictwa Ekologicznego, Radom, 130 ss.
• Lemańczyk G. 2009. Fungal diseases on roots and stem bases of spring rye cultivated in pure stand or in mixtures with other crops. Phytopathologia 53: 31–41.
• Lemańczyk G., Jeske M., Szatkowski Ł. 2004. Wybrane zagadnienia z badań nad zdrowotnością żyta mieszańcowego. Prace Komisji Nauk Rolniczych i Biologicznych. BTN 52 B: 185–199.
• Łacicowa B. 1970. Badanie szczepów Helminthosporium sorokinianum (= H. sativum) oraz odporności jęczmienia jarego na ten czynnik chorobotwórczy. Acta Mycol. 6 (2): 184–248.
• Mackiewicz D., Drath I. 1972. Wpływ zmianowania na stopień porażenia pszenicy przez łamliwość źdźbeł oraz na jej plonowanie. Biul. Inst. Ochr. Roślin 54: 153–169.
• Rozporządzenie Rady EWG 1991. Rozporządzenie nr 2092/91/EWG z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i produktów spożywczych, 107 ss.
• Truszkowska W., Dorenda M., Kita W., Kutrzeba M. 1980. Zgorzel podstawy źdźbła pszenicy ozimej powodowana przez Fusaria w świetle doświadczeń uprawowych. Rocz. Nauk Rol., Seria E – Ochrona Roślin 10 (1–2): 103–117.
• Tyburski J., Żakowska-Biemans S. 2007. Wprowadzenie do Rolnictwa Ekologicznego. Wyd. SGGW, Warszawa, 280 ss.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu