PL
Kolejne spisy powszechne NSP wykazały, iż tempo przyrostu liczby gospodarstw ogółem w okresach pomiędzy spisami z 1978 i 1988 oraz 1988 i 2002 było podobne i wyniosło ok. 2%. Wielkość statystycznego deficytu mieszkań wyniosła w 1988 r. blisko 12% zasobu zamieszkanego ogółem z takim samym udziałem w miastach i na wsi. Według wyników NSP 2002 statystyczny deficyt mieszkań wynosił w 2002 r. ogółem w skali kraju 1 704 tys. mieszkań, w tym 1 089 tys. mieszkań w miastach oraz 615 tys. mieszkań na wsi. W okresie między tymi NSP deficyt wzrósł do blisko 15% zasobu mieszkań zamieszkanych ogółem, w tym do blisko 14% w miastach i ponad 15% na wsi. W 2002 r. samodzielnym mieszkaniem (użytkowanym przez jedno gospodarstwo domowe) dysponowało 10,1 mln gospodarstw spośród 13,3 mln. Stanowiło to 76,1% ogółu gospodarstw, podczas gdy w 1988 r. było to 80,3%. Nastąpił, zatem wzrost liczby gospodarstw mieszkających niesamodzielnie z 2,4 mln w 1988 r. (19,6% ogótu gospodarstw domowych) do 3,2 mln w 2002 r. , co stanowiło 23,9% gospodarstw ogółem. Na tym tle charakterystyczny jest wzrost udziału jednoosobowych gospodarstw domowych z 17,4% w 1978 r. do blisko 25% w 2002 w liczbie gospodarstw domowych ogółem, a w tym w miastach z niecałych 21% w 1978 r. do blisko w 2002 r. Charakterystykę wojewódzkich rynków mieszkaniowych pokazano na podstawie danych statystycznych za 2002 r. uzupełnionych odpowiednimi odniesieniami dla porównania do lat 2001 i 2000. Wynika z niej, iż pomiędzy rokiem 2000 a 2001 nastąpił wzrost PKB w kraju ogółem w cenach bieżących o 5,2%, przy czym w poszczególnych województwach zaobserwować można znaczące różnice w przyroście tak liczonego PKB. W województwie mazowieckim przyrost ten przekroczył 10%, natomiast w opolskim byt mniejszy, od 1%, co przekłada się na wskaźnik charakteryzujący relacje pomiędzy obrotami rynku wtórnego i pierwotnego w 2002 r. , wynoszący odpowiednio 1,6 i 6,7 (i sześciokrotnie mniejszą liczbę transakcji) przy średniej krajowej 2,5. Przeprowadzone analizy wskazują, iż występują istotne różnice sytuacji demograficznej i ekonomicznych warunków rozwoju pomiędzy województwami, znajdujące odzwierciedlenie w aktywności lokalnych rynków mieszkaniowych. Prowadzi to do konkluzji, iż niezbędne jest dostosowanie lokalnych strategii zaspokajania potrzeb mieszkaniowych do ich specyficznych wymagań i przyjętych kierunków rozwoju społeczno-gospodarczego.
EN
Subsequent national censuses indicated that the rate of increase of the number of households in the periods between the censuses conducted in 1978/1988 and 1988/2002 was similar and amounted to ca. 2%. The statistical housing deficit was estimated in 1988 at nearly 12% of the existing stock, with similar proportion in towns and villages. According to the Census 2002 results, the statistical housing deficit in 2002 was estimated at 1,704,000 flats nationwide, including 1.089,000 flats in towns and 615,000 in rural areas. Between the last two censuses, the deficit increased to nearly 15% of the existing stock, including less than 14% in tows and more than 15% in rural areas. In 2002, self-contained flats (occupied by single households) were estimated at 10.1 million among the total number of 13.3 million. That proportion was 76.1% of the total number of households, while the same proportion was 80.3% in 1988. Therefore, the number of shared flats increased from 2.4 million in 1988 (19.6% of the total number of households) to 3.2 million in 2002, or 23.9% of the total number of households. What is characteristic is the increase of single-person households from 17.4% in 1978 to nearly 25% in 2002, and in the towns: from less than 21% in 1978 to nearly in 2002. The description of Polish regional housing markets is shown on the basis of 2002 statistics supplemented by respective comparative references to 2001 and 2000. That indicated that, between 2000 and 2001, GNP increased in current prices by 5.2%, while considerable differences were observed in the increases in particular regions. In the Mazowieckie, the increase exceeded 10%, while in the Opolskie, it was less than 1%. Those figures are also reflected in the indices of relations between secondary and primary housing market transactions in 2002: 1.6 and 6.7, respectively (with a six times lower number of transactions) at the national average of 2.5. Our analysis indicates that there are considerable differences in demographic or economic conditions of development between regions, and they are reflected in the local housing market trends. We can thus conclude that it is necessary to adjust local.