EN
The aim of this research has been to assess and compare the economic efficiency of production technologies used to grow a semi-dwarf winter triticale cultivar Gniewko. The method based on the standard gross margin (SGM) was used for the economic evaluation of the two production technology differentiated costs level. The analyzed material consisted of results achieved during a three-year field experiment located at the Experimental Station in Bałcyny near Ostróda. Technologies with the highest and lowest average yields were selected for comparisons. The compared technologies differed from each other in the rate of nitrogen fertilization and fungicides. The more intensive winter triticale technology in field trial, the greater the financial values of winter triticale yield as well as direct costs and direct surplus. The direct costs analysis references to the positive verification of the research hypothesis. The increase of the direct surplus value, which accounted 25.2%, was recorded when the intensity of cultivation increased. Increasing inputs for winter triticale production up to the level of intensive technology in trial conditions was economically justifiable.
PL
Celem badań była ocena i porównanie sprawności ekonomicznej technologii produkcji półkarłowego pszenżyta ozimego odmiany Gniewko. Do oceny ekonomicznej technologii produkcji pszenżyta ozimego wykorzystano metodę opartą na standardowej nadwyżce bezpośredniej (SGM). Materiał badawczy stanowiły wyniki trzyletniego doświadczenia polowego zlokalizowanego w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym w Bałcynach k. Ostródy. Do oceny wytypowano technologie największych i najmniejszych średnich plonów. Porównywane technologie produkcji różniły się wielkością dawki nawożenia azotem oraz poziomem ochrony fungicydowej. Wykazano, że im intensywniejsza technologia produkcji, tym większa wartość produkcji pszenżyta ozimego, wyższe koszty bezpośrednie oraz zysk bezpośredni. Analiza kosztów bezpośrednich wskazuje na pozytywną weryfikację hipotezy badawczej. Wzrost intensywności technologii skutkował większą nadwyżką bezpośrednią (o 25,2%). Wyższe koszty ponoszone na wzrost intensywności technologii produkcji pszenżyta ozimego w warunkach doświadczalnych są ekonomicznie uzasadnione.