EN
Background. The interest in potato juice as a therapeutic agent goes back to the 19,h century but its application was not supported by any knowledge about biological activity of this raw material. Factors restricting the medical application of potato juice include its inattractive sensory and functional properties. The aim of the presented investigations was preliminary evaluation of the biological activity of potato juice and the impact on it of some technological operations such as: cryoconcentration and hydrolysis in a membrane reactor. Material and methods. Experiments comprised investigations of antioxidative potentials of fresh potato juice, products of its processing as well as fractions separated because of the size of their molecules using, for this purpose, Folin-Ciocalteu methods and reactions with the ABTS cation radical. Results. The value of the antioxidative potential of fresh potato juice determined by means of the ABTS reagent corresponded to approximately 330 pmol/100 g which is in keeping with literature data. As a result of the cryoconcentration process, the value determined by the Folin-Ciocalteu method was found to increase only slightly whereas the value determined by means of the ABTS reagent almost tripled. The antioxidative potential was found to grow even more strongly in the case of the application of both methods when the process of enzymatic hydrolysis was employed. The total of 5 protein fractions of molecular masses ranging from 11 000 Da to over 600 000 Da, as well as an organie non-protein fraction of the molecular mass of 600 Da, were obtained as a result of the performed separation. Ali the examined fractions exhibited antioxidative activities. The highest values determined by the Folin-Ciocalteu method were recorded for the protein fraction of 80 000 Da mean molecular mass, while using the ABTS reagent - for the organie, non-protein fraction. Conclusions. Potato juice possesses antioxidative activity which can be enhanced by means of processing, especially, in the course of enzymatic hydrolysis. In addition, it was demonstrated that the organie nonprotein fraction of 600 Da mean molecular mass was characterised by the highest antioxidative activity.
PL
Wstęp. Zainteresowanie sokiem ziemniaka jako środkiem leczniczym sięga XIX wieku, ale jego stosowanie nie było poparte wiedzą na temat biologicznej aktywności tego surowca. Ograniczeniem leczniczego wykorzystania soku ziemniaczanego są również jego nieatrakcyjne właściwości sensoryczne i funkcjonalne. Celem pracy była wstępna ocena aktywności biologicznej soku ziemniaczanego oraz wpływu na nią niektórych operacji technologicznych takich, jak kriokoncentracja i hydroliza w reaktorze membranowym. Materiał i metody. Badano potencjał antyoksydacyjny świeżego soku, produktów jego przetwórstwa, jak również frakcji rozdzielonych ze względu na wielkość cząsteczek metodami Folina-Ciocalteu oraz z wykorzystaniem reakcji z kationorodnikiem ABTS. Wyniki. Wartość potencjału antyoksydacyjnego oznaczona za pomocą odczynnika ABTS odpowiada ok. 330 pmol/100 g, co jest zgodne z danymi literaturowymi. W wyniku procesu kriokoncetracji wartość oznaczona metodą Folina-Ciocalteu uległa bardzo niewielkiemu podwyższaniu, natomiast wartość oznaczona za pomocą odczynnika ABTS uległa nieomalże potrojeniu. Jeszcze silniejszy wzrost potencjału antyoksydacyjnego, i to oznaczonego obydwoma metodami, odnotowano w produktach procesu hydrolizy enzymatycznej. W wyniku przeprowadzonej separacji uzyskano pięć frakcji białkowych o masach cząsteczkowych od 11 000 Da do ponad 600 000 Da oraz organiczną frakcję niebiałkową o średniej masie cząsteczkowej 600 Da. Wszystkie badane frakcje wykazywały aktywność antyoksydacyjną, przy czym największe wartości oznaczone metodą Folina-Ciocalteu odnotowano dla frakcji białkowej o średniej masie cząsteczkowej 80 000 Da, natomiast metodą z wykorzystaniem odczynnika ABTS - dla organicznej frakcji niebiałkowej. Wnioski. Świeży sok z ziemniaka ma aktywność antyoksydacyjną, którą można zwiększać w drodze przetwórstwa, zwłaszcza w toku hydrolizy enzymatycznej. Ponadto wykazano, że największą aktywność antyoksydacyjną ma organiczna frakcja niebiałkowa o średniej masie cząsteczkowej 600 Da.