Comparative studies on the agronomic value of in vitro and conventionally propagated strawberry (Fragaria x ananassa duch.) plants

• Autorzy: Zebrowska J. , Kaczmarska E. , Gawronski J.

Warianty tytułu

PL

Analiza porównawcza wartości użytkowej roślin truskawki (Fragaria x ananassa duch.) uzyskanych in vitro oraz metodą konwencjonalną

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

In principle, in vitro propagation results in uniform batches of plants, which grow, flower and fruit normally. However, phenotypic changes often observed in the field performance of tissue culture-produced strawberry plants might affect their agronomic value. So, it is of utmost importance to assess the field performance of in vitro propagated plants to verify their fidelity to conventional propagated plants. In this study, the agronomic value of the strawberry plants derived from cultivars ‘Filon’ and ‘Teresa’ via in vitro propagation and their first vegetative progeny was compared to conventional plants. During the field experiments, agronomic traits such as plant vigor, abundance of flowering and yield components were evaluated. The results showed the different field response of cultivars tested to in vitro propagation. In spite of the phenotypic changes observed in in vitro derived plants, their agronomic value was equal or superior in comparison with conventional plants. In conclusion, it should be stated that in vitro propagation method can be safely recommended for the reproduction of these strawberry cultivars.

PL

Z reguły rośliny uzyskane w wyniku propagacji in vitro rosną, kwitną i plonują prawidłowo, jednakże fenotypowe zmiany często obserwowane w uprawie polowej u roślin truskawki pochodzących z kultur tkankowych mogą wpływać na ich wartość agronomiczną. Bardzo ważna jest więc ocena wierności takich roślin w stosunku do uzyskanych metodą konwencjonalną. W przeprowadzonych badaniach oszacowano wartość użytkową roślin truskawki odmian ‘Filon’ i ‘Teresa’ uzyskanych w kulturze in vitro oraz ich pierwszego wegetatywnego potomstwa, porównując je z roślinami uzyskanymi konwencjonalnie. W obserwacjach polowych oceniono takie cechy agronomiczne, jak wigor roślin, obfitość kwitnienia oraz komponenty plonowania. Uzyskane wyniki wykazały różną polową reakcję testowanych odmian na propagację in vitro. Pomimo obserwowanych w ocenie polowej fenotypowych zmian u roślin uzyskanych in vitro, ich agronomiczna wartość utrzymywała się na tym samym lub wyższym poziomie w porównaniu z roślinami konwencjonalnymi. Podsumowując, należy stwierdzić, iż metoda rozmnażania in vitro może być bezpiecznie stosowana do reprodukcji tych odmian truskawki.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
• Rocznik: 2015
• Tom: 14
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.25-35,ref.

Twórcy

autor

Zebrowska J.

• Departament of Genetics and Horticultural Plant Breeding, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka 15, 20-950 Lublin, Poland

autor

Kaczmarska E.

• Departament of Genetics and Horticultural Plant Breeding, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka 15, 20-950 Lublin, Poland

autor

Gawronski J.

• Departament of Genetics and Horticultural Plant Breeding, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka 15, 20-950 Lublin, Poland

Bibliografia

• Adel El-Sawy, M. (2007). Somaclonal variation in micro-propagated strawberry detected at the molecular level. Int. J. Agric. Biol., 9, 721–725.
• Biswas, M.K., Dutt, M., Roy, U.K., Islam, R., Hossain, M. (2009). Development and evaluation of in vitro somaclonal variation in strawberry for improved horticultural traits. Sci. Hortic., 122, 409–416.
• Borkowska, B. (2001). Morphological and physiological characteristics of micropropagated strawberry plants rooted in vitro or ex vitro. Sci. Hortic., 89, 195–206.
• Boxus, Ph. (1992). Mass production of strawberry and new alternatives for some horticultural crops. In: Proceedings of the International Symposium on Transplant Production Systems, 21–26 July, Kurata, K., Kozai, T. (eds). Yokohama, Japan, 151–162.
• Boxus, Ph., Jemmali, A., Terzi, J.M., Arezki, O. (2000). Drift in genetic stability in micrporopagation: the case of strawberry. Acta Hort., 530, 155–162.
• Boxus, Ph., Quoirin, M., Laine, M.J. (1977). Large scale propagation of strawberry plants from tissue culture. In:. Applied and fundamental aspects of plant cell, tissue and organ culture, Reinert, J., Bajaj, Y.P.S. (eds.). New York, Springer-Verlag, 130–143.
• Debnath, S.C. (2005). Strawberry sepal: another explant for thidiazuron-induced adventitious shoot regeneration. In Vitro Cell. Dev. Pl., 41, 671–676.
• Debnath, S.C. (2006). Zeatin overcomes thidiazuron-induced inhibition of shoot elongation and promotes rooting in strawberry culture in vitro. J. Hortic. Sci. Biotech., 81, 349–354.
• Gantait, S., Mandal, N., Das, P.K. (2010). Field performance and molecular evaluation of micropropagated strawberry. Rec. Res. Sci. Tech., 2, 12–16.
• Graham, J. (2005). Fragaria Strawberry. In: Biotechnology of fruit and nut crops, Litz, R. (ed.). Biotechnology in Agriculture Series No 29, CAB International, Wallingford, UK, 456–474.
• Hammerschlag, F., Garces, S., Koch-Dean, M., Ray, S., Lewers, K., Maas, J., Smith, B. (2006). In vitro response of strawberry cultivars and regenerants to Colletotrichum acutatum. Plant Cell Tiss. Org. Cult., 84, 255–261.
• Kaeppler, S.M., Kaeppler, H.F., Rhee, Y. (2000). Epigenetic aspect of somaclonal variation in plants. Plant Mol. Biol., 43, 179–188.
• Karhu, S., Hakala, K. (2002). Micropropagated strawberries on the field. Acta Hort., 567, 321–323.
• Litwińczuk, W. (2004). Field performance of Senga Sengana strawberry plants (Fragaria × ananassa Duch.) obtained by runners and in vitro through axillary and adventitious shoots. Horticulture, EJPAU, 7, 03.
• Lucyszyn, N., Quoirin, M., Koehler, H.S., Reicher, F., Sierakowski, M.R. (2006). Agar/galactomannan blends for strawberry (Fragaria × ananassa Duchesne) cv. Pelican micropropagation. Sci. Hortic., 107, 358–364.
• Mahajan, R., Kaur, R., Shama, A., Shama, D.R. (2001). Micropropagation of strawberry cultivar Chandler and Fern. Crop Improv., 28, 19–25.
• Miguel, C., Marum, L. (2011). An epigenetic view of plant cells cultured in vitro: somaclonal variation and beyond. J. Exp. Bot., 62, 3713–3725.
• Murashige, T., Skoog, F. (1962). A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiol Plant., 15, 473–497. Official Journal of EU (2007). OJ L 299, 16.11.2007, vol. 50, 1–149.
• Passey, A.J., Barrett, K.J., James, D.J. (2003). Adventitious shoot regeneration from seven commercial strawberry cultivars (Fragaria × ananassa Duch.) using a range of explant types. Plant Cell Rep., 21, 397–401.
• Sowik, I., Bielenin, A., Michalczuk, L. (2001). In vitro testing of strawberry resistance to Verticillium dahliae and Phytophthora cactorum. Sci. Hort., 88, 31–40.
• Szczygieł, A., Pierzga, K., Borkowska, B. (2002). Performance of micropropagated strawberry plantlets after planting in the field. Acta Hort., 567, 317–320.
• Żurawicz, E., Bielenin, A., Lisek, J., Łabanowska, B.H., Mochecki, J., Treder, W. (2005). Metodyka integrowanej produkcji truskawek. Plantpress. Kraków