EN
117 nests of Red-breasted Flycatchers in Białowieża primeval forest (NE Poland) were characterised. Most nests (79%) were built in Hornbeam Carpinus betulus and lime Tilia cordata. Three types of nest sites were distinguished: chimney shaped (26.4%), half cavities (46.4%) or shelves — the nest was wedged under a piece of bark against the main trunk (27.3%). Most cavity entrances were exposed to the south. Compared to other species of secondary cavity nesters in Białowieża National Park, Red-breasted Flycatchers used cavities of a different shape, with a smaller bottom area and at a relatively low height above the ground (x̅= 4.9 ± 3.13 m). Nesting trees had a smaller diameter (x̅= 31.2 ± 21.4 cm) and were more often dead (29.8%) than trees used by the other secondary cavity nesters. Only four nest sites were used in consecutive seasons.
PL
Obserwacje prowadzono w latach 1977-2003 na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Większość gniazd (88 z 117) opisano w ostatnich czterech sezonach lęgowych (2000-2003), natomiast wcześniejsze dane pochodzą z Kartoteki Gniazd i Lęgów. Gniazda wyszukiwano obserwując samice podczas budowy, przeszukując miejsca wcześniej stwierdzonych par lub śledząc dorosłe ptaki w okresie karmienia piskląt. Dla większości gniazd opisano: gatunek drzewa, wysokość nad ziemią, pierśnicę, kierunek wlotu do dziupli, stan drzewa (martwe lub żywe), typ lokalizacji gniazda i dla niektórych średnicę dna i głębokość dziupli. Większość gniazd znajdowała się w drzewach żywych (70.2%), najwięcej w grabach Carpinus betulus i lipach Tilia cordata (Tab. 1). Wyróżniono następujące typy miejsc gniazdowych: półdziuple (płytkie dziuple z dużym otworem wejściowym — 46.4%), kominy (płytkie zagłębienia, zwykle w złamanym szczycie cienkiego drzewa — 26.4%) i półki (miejsca na zewnątrz pnia głównego, zwykle pod odstającym fragmentem kory — 27.3%, Fig. 3). Rodzaj miejsca gniazdowego zależał od gatunku drzewa. Większość kominów zlokalizowano w lipach (72.5%), podczas gdy półdziuple (76.5%) i półki (40.0%) charakterystyczne były dla grabów. Wlot do dziupli znajdował się najczęściej od strony południowej (Fig. 2). Gniazda były budowane stosunkowo nisko nad ziemią (średnio 4.9 ± 3.12 m). Najwyżej umiejscowione gniazda znaleziono w grabach (Tab. 1), ale różnice w wysokości gniazd w zależności od gatunku drzew nie były znaczące (F₇₇₉ = 0.91, p = 0.90). Drzewa gniazdowe miały małą średnicę (31.2 ± 21.4 cm). Pierśnica zależała od gatunku drzewa (F₇₇₉ = 6.97, p < 0.001), najgrubsze były sosny, a najcieńsze wiązy. Stwierdzono tylko cztery przypadki powtórnego wykorzystania tego samego miejsca lęgowego.