EN
A description is given of 34 species of 10 genera of megaspores, of this number 8 new species and one new variety, from Carboniferous of the Chełm I boring. A hundred and sixty eight species of microspores of 59 genera are identified. A new gen us and 6 new species of microspores are described. Quantitative (specific and generic) microspore analyses have been carried out whose results are shown in Tables 2 and 3, as well as a megaspore qualitative analysis presented in Table 1. A stratigraphic correlation is made with the Upper Silesian Coalfield (Western Poland), with the U.S.S.R.'s coalfield and with Carboniferous of Spitsbergen. It is used as a basis for distinguishing in the Carboniferous series of the Chełm I boring, of the following stratigraphic units: Upper and Lower(?) Viséan, Namurian A, B and C, and Westphalian A (+ B?).
PL
W pracy niniejszej opisano mikro- i megaspory z karbonu wiercenia Chełm I. Wiercenie to wykonane zostało w odległości 1 km od Chełma, nad rzeką Uherką. Miąższość utworów karbońskich wynosi ponad 600 m. Pobrano około 500 prób, z czego 200 przemacerowano na mikrospory i 200 - na megaspory. Stosowano metodę Schulzego, zmodyfikowaną przez Bocheńskiego oraz Dybovą i Jachowicza (1957). Łupki i piaskowce macerowano 40% kwasem fluorowodorowym. Pozytywny wynik maceracji w przypadku mikrospor uzyskano w 33 próbach, megaspor - w 18 próbach. Najbogatsze w spory były węgle i łupki węglowe. Przy obserwacji megaspor cienkobłonnych dobre wyniki dało oczyszczanie poszczególnych okazów przy pomocy ługu sodowego, który rozpuszcza substancje wypełniające spory. Po przemyciu tych spor i przeniesieniu do gliceryny, można je oglądać w świetle przechodzącym. Opisano 34 gatunki należące do 10 rodzajów megaspor, z czego 8 nowych, a mianowicie: Calamospora magna n. sp., C. ovata n. sp., Lagenicula baculata n. sp., L. brevispinosa n. sp., L. clavata n. sp., L. maeandrica n. sp., Setosisporites dybovaa n. sp., S. reticulatus n. sp., oraz 1 nową odmianę Lagenicula horrida hippocastani-formis n. var. Oznaczono 168 gatunków mikrospor należących do 59 rodzajów. Opisano nowy rodzaj Pseudoannulatisporites n. gen. i 6 nowych gatunków mikrospor: Pustulatisporites irregularis n. sp., Lycospora intermedia n. sp., Densosporites pseudoconfragosus n. sp., Savitrisporites minor n. sp., Gravisporites triangulatus n. sp. i Pseudoannulatisporites polonicus n. sp. Wykonano analizy mikrosporowe ilościowe (gatunkowe i rodzajowe), których wyniki przedstawiono graficznie (Tab. 2 i 3), oraz analizę megasporową jakościową (Tab. 1). Przeprowadzono korelację stratygraficzną z Zagłębiem Górnośląskim, zagłębiami radzieckimi i karbonem Spitsbergenu. Na tej podstawie wydzielono w karbonie wiercenia Chełm I następujące jednostki stratygraficzne: wizen dolny (?) i górny, namur A, B i C oraz westfal A ( + B?). Opisana kolekcja znajduje się w Zakładzie Paleobotaniki Uniwersytetu Warszawskiego, oznaczona symbolami Z. Pb. A - O.
RU
В настоящей работе описано микро- и мегаспоры каменноугольных отложений из скважины Хелм I. Бурение проведено на расстоянии 1 км от г. Хелм, над рекой Угерка (восточная Польша). Мощность каменноугольных отложений более 600 м. Отобрано около 500 проб, из чего 200 было подвержено мацерации на микроспоры и 200 - на мегаспоры. Применялся метод Шульце (Schulze), измененный Бохеньским (Bocheński), а также Дыбовой и Яховичем (Dybová & Jachowicz, 1957). Сланцы и песчаники были мацерированы в 40% фтористоводородной кислоте. Положительный результат мацерации получено для микроспор в 33 пробах, для мегаспор - в 18 пробах. Наиболее богатые спорами были угольные пласты и углистые сланцы. При наблюдении мегаспор с тонкой экзиной, хорошие результаты дала очистка отдельных спор при помощи натрового щёлка, который растворяет субстанции выполняющие споры. После промывки этих спор и переноса в глицерин, можно наблюдать их в проходящем свете. Описано 34 видов принадлежащих к 10 родам мегаспор, из чего 8 новых, а именно: Calamospora magna n.sp., С. ovata n. sp., Lagenicula baculata n. sp., L. brevispinosa n. sp., L. clavata n. sp., L. maeandrica n. sp., Setosisporites dybovae n. sp., S. reticulatus n. sp. и 1 новый вариетет: Lagenicula horrida hippocastaniformis n. var. Определено 168 видов микроспор принадлежащих к 59 родам. Описано новый род Pseudoannulatisporites n. gen. и 6 новых видов микроспор: Pustulatisporites irregularis n. sp., Lycospora intermedia n. sp., Densosporites pseudoconfragosus n. sp., Savitrisporitcs minor n. sp., Gravisporites triaugulatus n. sp., и Pseudoannulatisporites polonicus n. sp. Сделано количественные микроспоровые анализы (видовые и родовые), а результаты представлено графически (Таб 2 и 3), а также качественный мегаспо-ровый анализ (Таб. 1). Проведено стратиграфическую корреляцию с верхнесилезским бассейном (западная Польша), советскими бассейнами и каменноугольными отложениями Шпицбергена. На этом основании выделено в карбоне буровой скважины Хелм I следующие стратиграфические единицы: нижний (?) и верхний визе, намюр А, В, С и вестфаль А ( + В?). Описанная коллекция, обозначенная символами Z. РЬ. A-О. находится в Лаборатории Палеоботаники Варшавского Университета.