Studies on phytopathogenic and saprotrophic fungi in rush associations of Lake Glinno (NW Poland)

• Autorzy: Mazurkiewicz-Zapalowicz K. , Wrobel M. , Silicki A. , Wolska M.

Warianty tytułu

PL

Z badań grzybów fitopatogenicznych i saprofitycznych w zbiorowiskach szuwarowych Jeziora Glinno

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

During the vegetation seasons in years 2004-2005 the health state of rush plant species from Phragmitionand Magnocaricionalliances around the Lake Glinno was investigated. From 13 plant species with disease symptoms 94 species of fungi and FLO were isolated. The highest mycological biodiversity was stated in Phragmitetum australis(24 species) and Thelypteridi-Phragmitetum(27 species) plant associations. The host species in which the biggest number of fungi and FLO species was observed were: Phragmites australis(37 species) and Carex acutiformis(25 species). The highest mycological similarity based on the JaccardSörensen coefficient occurred between Caricetum acutiformisand Glycerietum maximae plant associations (50%) whereas the lowest value of the coefficient represented Glycerietum maximaeand Phalaridetum arundinaceaeassociations (7%).

PL

W badaniach prowadzonych w latach 2004-2005 stwierdzono występowanie 94 gatunków grzybów i organizmów grzybopodobnych (OGP) na 13 gatunkach roślin, występujących w siedmiu zespołach szuwarowych wokół Jeziora Glinno. Z fragmentów roślin wykazujących objawy chorobowe izolowano zarówno gatunki fitopatogeniczne z rodzajów: Puccinia, Ustilago, Leptosphaeria, Septoria, Fusarium, Pythiumi in. jak i powszechnie obecne saprotrofy rodzajów: Alternaria, Cladosporium, Doratomyces, Periconia, Rotulai in. Największe zróżnicowanie gatunkowe stwierdzono wśród grzybów mitosporowych i Ascomycota, które stanowiły odpowiednio 61,63% i 18,08% wszystkich gatunków. Sporadycznie stwierdzano gatunki Chytidiomycota, Oomycota i Zygomycota. Największa bioróżnorodność mikologiczna charakteryzowała Phragmites australis(37 gatunków grzybów), Carex acutiformis (25 gatunków) i Iris pseudoacorus(19 gatunków).

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2006
• Tom: 41
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.125-138,fig.,ref.

Twórcy

autor

Mazurkiewicz-Zapalowicz K.

• Department of Hydrobiology, University of Agriculture, K. Krolewicza 4, 71-550 Szczecin, Poland

autor

Wrobel M.

autor

Silicki A.

autor

Wolska M.

Bibliografia

• Adamska I., Błaszkowski J. 2000. Microscopic fungus-like organisms and fungi of the Słowiński National Park. I. Acta Mycol. 35(2): 243-259.
• Andrzejewski R., Weigle A. 2003. Różnorodność biologiczna Polski. Drugi polski raport – 10 lat po Rio. Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska, Warszawa.
• Barron G.L. 1972. Of Hyphomycetes from soil. R.E. Krieger Publishing Company.
• Booth C. 1971. The genus Fusarium. Commonw.Mycol.Inst., Kew. Surrey.
• Borowska A. 1986. Flora Polska. Grzyby (Mycota) 16: Deuteromycetes, Hyphomycetes, Dematiaceae Phialoconidiae. PWN, Warszawa-Kraków.
• Bosiacka B., Radziszewicz M. 2002. Roślinność oczek wodnych i wilgotnych zagłębień śródpolnych w okolicach Karlina (Pomorze Zachodnie). Bad. Fizjogr. Pol. Zach. Seria B, 51: 83-101.
• Boszke P., Bociąg K., Szmeja J. 2005. Population structure and regeneration of Phragmites australis(Cav.) Trin. ex Steud. in flood control ditches in the depression wetland (Żuławy Wiślane, northern Poland). Pol. J. Ecol. 53(1): 3-12.
• Brandenburger W. 1985. Parasitische Pilze an Gefäβpflanzen in Europa. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart-New York.
• Chełkowski J. 1985. Mikotoksyny, wytwarzające je grzyby i mikotoksykozy. Wyd. SGGW-AR, Warszawa.
• Chełkowski J., Ma ń k a M. 1983. The ability of Fusaria pathogenic to wheat, barley and corn to produce zearalenone. Phytopath. Z. 106: 354-359.
• Chełkowski J., Ma ń k a M., K w a ś n a H., Visconti A., G o l i ń s k i P. 1989. Fusarium sporotrichioidesSherb., Fusarium tricinctum(Corda) Sacc. and Fusarium poae(Peck) Wollenw. Cultural characteristics, toxinogenicity and pathogenicity towards cereals. J. Phytopathol. 124:155-161.
• Cwalina-Ambroziak B., Kowalska E., Gronowicz Z. 2000. Zbiorowiska grzybów fyllosfery ziemniaka w zależności od wybranych warunków agrotechnicznych. Zesz.Probl. Post.Nauk.Rol. 478:123-128.
• D u r s k a B. 1970. Changes in te reed (Phragmites communisTrin.) condition caused by diseases of fungal and animal origin. Pol. Arch. Hydrobiol. 17 (30): 373-396.
• Ellis M., Ellis J.P. 1985. Microfungi on land plants. An identification handbook. Macmillan Publishing Company, New York.
• Friedrich S., Jasnowska J. 2003. Próba rozwiązania problemu ochrony gatunkowej roślin na prywatnych użytkach rolniczych na przykładzie Bagien Rozwarowskich (Pomorze Zachodnie). Chrońmy Przyr. Ojcz. 59 (2): 99-104.
• Hyde K.D., Goh T.H., Steinke T. 1996. Nawawia dendroidea, a new synnematous hyphomycete from submerged Phragmitesin South Africa. Mycol. Res. 100 (7):810-814.
• Király Z., Klement Z., Solymosy F., Vörös J. 1977. Fitopatologia. Wybór metod badawczych. PWRiL, Warszawa.
• Kochman J., Majewski T. 1973. Flora Polska. Grzyby (Mycota) 5: Basidiomycestes, Ustilaginales. PWN, Warszawa-Kraków.
• Kreft A., Truchan M. 1996. Zespoły roślinne strefy brzegowej Jeziora Łętowskiego w województwie słupskim. Bad. Fizjogr. Pol. Zach. Seria B, 45: 167-180.
• Kwaśna H., Chełkowski J., Zajkowski P. 1991. Flora Polska. Grzyby (Mycota) 22: Deuteromycetes, Hyphomycetes, Tuberculariaceae, Fusarium. PWN, Warszawa-Kraków.
• L a n g e r f e l d E. 1971. Unterschiedliche Eigenschaften in der Pathogenität von zwei Kartoffelfäulerregern aus der Gattung FusariumLk. Nachrichtenbl. Dtsch. Pflanzenschutzdienstes (Braunschw.). 23 (11): 168-169.
• Łacicowa B. 1975. Fuzarioza lnu (F. oxysporumf. lini) na Lubelszczyźnie. Ochr. Rośl. 3: 9-12.
• Łacicowa B. 1977. Badania nad podatnością różnych odmian lnu na fuzariozę (F. oxysporum f. lini). Tezy do referatów na XVIII Sesję Naukową IOR, Poznań: 21-22.
• Łacicowa B. 1979. Ocena laboratoryjna wirulencji szczepów Fusarium oxysporumf. linii Fusarium oxysporumf. phaseoli oraz podatności odmian na porażenie przez te patogeny. Rocz. Nauk Rol. ser. E, 9, 1: 113-124.
• Łacicowa B., Kiecana I. 1980. Zgorzel naczyń koniczyny czerwonej (Trifolium pratense L.) powodowana przez F. oxysporumf. sp. trifolii(Jancz.) Biłaj. Rocz. Nauk Rol. ser. E, 10, 1-2: 145-161.
• Majewski T. 1979. Flora Polska. Grzyby (Mycota) 11: Basidiomycetes, Uredinales II. PWN, Warszawa – Kraków.
• Ma ń k a M., Fr u ż y ńska-Jóźwiak D. 1989. An attempt of biological control of glasshouse carnation Fusariumwilt. Acta Hort. 225: 281-285.
• Ma ń k a M., Visconti A., Chełkowski J., Bottalico A. 1985. Pathogenicity of Fusariumisolates from wheat, rye, and triticale towards seedlings and their ability to produce trichothecenes and zearalenone. Phytopath. Z. 113: 24-29.
• Marks M., Randall J. 1994. Phragmites australis(P.communis): threats, management and monitoring. Natl. Areas J. 14: 285-294.
• Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Ser. Vademecum Geobotanicum 3. PWN, Warszawa.
• Mazurkiewicz-Zapałowicz K., Janowicz K., Wolska M., Słodownik A. 2005. Bioróżnorodność gatunkowa grzybów mikroskopowych trzciny pospolitej (Phragmites australis(Cav.)Trin.ex Steud.) w zbiorowiskach szuwarowych Jeziora Glinno. Acta Agrobot. 58(2): 359-368.
• Mułenko W. 1989. Mikroskopowe grzyby fitopatogeniczne Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego II. Acta Mycol. 24(2): 125-171.
• Nechwatal J., Mendgen K. 2005. Pythium litoralesp.nov., a new species from the litoral of Lake
• Konstance, Germany. FEMS Microbiology Letters. 255: 96
• Nechwatal J., Wielgoss A., Mendgen K. 2005. Pythium phragmitissp. nov. , a new species clone to P. arrhenomanesas a pathogen of common reed (Phragmites australis). Mycol. Res. 109: 1337-1346.
• Ostendorp W. 1993. Reed bed characteristics and significance of reeds in landscape ecology. Act. Limnol. 5: 149-161.
• Rogalski M., Kwarta Cz., Trzaskoś M. 2004. Naturalistic qualities and economic values of rush communities inhabitating periodically flooded peat soils in the river Rurzyca valley. (In:) L. Wołejkoand J. Jasnowska (eds). The future of Polish mires. Monogr. AR in Szczecin: 251-256.
• Saniewska A., Wach I. 2003. Rozwój fuzariozy powodowanej przez Fusarium oxysporumf.sp. tulipae na odmianach tulipanów potencjalnie wrażliwych i odpornych na tworzenie się gum na cebulach. Post. Ochr. Rośl./ Prog. Plant Prot. 43 (2): 898-900.
• Seppänen E. 1981. Fusariums of the potato in Finland. I. On the Fusariumspecies causing dry rot in potatoes. Ann. Agric. Fenn. Ser. Phytopathol. 20 (2): 156-160.
• Skirgiełło A. 1954. Grzyby niższe. Pragrzyby i Glonowce. PWN, Warszawa.
• Szafer W., Zarzycki K. 1977. Szata roślinna Polski. II. PWN, Warszawa.
• Szczepański A. J. 1978. Ecology of macrophytes in wetlands. Pol. Ecol.Stud. 4: 45-94.
• Tanaka Y. 1991. Microbial decomposition of reed (Phragmites communis) leaves in a saline lake. Hydrobiologia 220: 119-129.
• Trojan P. 1978. Ekologia ogólna. PWN, Warszawa.
• Tomaszewicz H. 1978. Roślinność wodna i szuwarowa Polski (Klasy: Lemnetea, Charetea, Potamogetonetea, Phragmitetea) wg stanu zbadania na rok 1975. Rozpr. Uniw. Warsz.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland 7. W. Szafer Insitute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Wołejko L. 2000. Roślinność szuwarowa i turzycowiskowa z klasy Phragmitetea kompleksów źródliskowych Polski północno-zachodniej. Folia Univ. Agric. Stetin. 213 Agricultura (85): 221-246.
• Zawisza E. 2001. Grzyby a choroby alergiczne. Nowa Medycyna 109 (1): 11-15.

Uwagi

Rekord w opracowaniu