EN
The key demographic parameters of a population of Hyacinth Visorbearer, Augastes scutatus, an endemic hummingbird of the mountaintops of southeastern Brazil, are described for the first time. The study was conducted in the Alto do Palacio region, in the Serra do Cipo National Park, southeastern Brazil. Monthly, from August 2007 to July 2009, the Hyacinth Visorbearer individuals were captured in mist nets and banded. Using mark-recapture data, we modeled monthly apparent survival (φ) and capture probability (p), with sex and time (month) as covariates. We considered two time-since-marking (TSM) models among candidate models to control for the possible effect of transient individuals on parameter estimates. The two best-supported models (gaining 74% of summed Akaike weight) included effects of transient birds on monthly survival, with constant capture probability. The model-averaged apparent survival estimates for the first month after capture (φ¹) were considerably lower than the values for the second and later months following capture (φ²⁺). The apparent monthly survival showed difference between sexes, with females' value (φ²⁺ = 0.93 ± 0.03) slightly higher than males' value (φ²⁺ = 0.90 ± 0.03). These differences translated into distinctly higher annual survival of females (0.418 ± 0.16) than males (0.318 ± 0.12). The estimated annual capture probability was high (75%). We strongly suggest that TSM effects should be evaluated in future humming bird population studies.
PL
W pracy opisano po raz pierwszy kluczowe parametry demograficzne zalotnika hiacyntowego, endemicznego kolibra zasiedlającego szczyty górskie w południowo-wschodniej Brazylii. Badania były prowadzone w parku narodowym Serra do Cipo w rejonie Alto do Palacio od sierpnia 2007 do lipca 2009. Ptaki były odławiane w miesięcznych odstępach i znakowane obrączkami. Prace prowadzono w dwóch środowiskach: wychodniach skalnych z roślinnością zielną, krzewami i rzadkimi drzewami (TCR), oraz okolicach wilgotniejszych terenów z gęstą roślinnością drzewiastą (CAM). Uzyskane dane z powtórnych odłowów znakowanych osobników były analizowane w celu oszacowania miesięcznej lokalnej przeżywalności (φ) oraz prawdopodobieństwa schwytania (p), przy uwzględnieniu płci oraz miesiąca odłowu jako współzmiennych. Dane były dopasowywane do modelu Cormacka-Jolly'ego-Sebera z użyciem programu MARK 6.1. Wśród analizowanych modeli autorzy uwzględnili również 2 modele z przeżywalnością zależną od czasu, który upłynął od oznakowania ptaka (time-since-marking models, TSM), by uwzględnić możliwość występowania wśród odławianych osobników frakcji ptaków zalatujących, nie związanych trwale z miejscem odłowów (transient individuals). Łącznie złapano 107 zalotników, liczba osobników złapana w ciągu miesiąca był znacznie wyższa na terenie TCR (Fig. 1). Dwa modele najlepiej dopasowane do uzyskanych danych (uzyskujące w sumie 74% wsparcie przy użyciu skumulowanych wag kryterium Akaikego; Tab. 1) były modelami typu TSM, uwzględniającymi występowanie dwóch frakcji osobników (osiadłe, zalatujące) o odmiennej przeżywalności lokalnej, przy stałym prawdopodobieństwie schwytania ptaka. Uśrednione dla wszystkich rozważanych modeli oszacowanie lokalnej przeżywalności miesięcznej (Tab. 2) było znacząco niższe dla pierwszego miesiąca po schwytaniu ptaka (φ¹) niż dla kolejnych miesięcy po jego odłowie (φ²⁺ ). Odzwierciedla to występowanie osobników zalatujących wśród odławianych ptaków. Lokalna przeżywalność miesięczna była zróżnicowana w zależności od płci kolibra: dla samic była wyższa (φ²⁺= 0.93 ± 0.03) niż dla samców (φ²⁺= 0.90 ± 0.03). To zróżnicowanie oceniane w skali jednego miesiąca przekładało się na wyraźnie wyższą przeżywalność roczną samic (φ²⁺= 0.418 ± 0.16) niż samców (φ²⁺= 0.318 ± 0.12). Oszacowanie prawdopodobieństwa schwytania ptaka przynajmniej raz w roku (przy comiesięcznych odłowach) było stosunkowo wysokie (75%). W oparciu o uzyskane wyniki autorzy zalecają, by modele typu TSM (uwzględniające występowanie zalatujących osobników wśród odławianych ptaków) były rutynowo uwzględniane w przyszłych analizach przeżywalności dla populacji kolibrów.