PL
W latach 2006-2009 w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin UP we Wrocławiu przepro¬wadzono jednoczynnikowe doświadczenia polowe założone metodą losowanych bloków. Badano wpływ różnych nawozów siarkowych stosowanych wiosną w okresie ruszenia wegetacji, w dawce 60 kg-ha-1 (gips, siarczan potasu, siarczan amonu i Wigor S) na zawartość siarki ogólnej i siarki siarczanowej oraz azotu mineralnego w liściach. Materiał roślinny pobierany był w dwóch termi¬nach: jesienią, po zahamowaniu wegetacji z nadziemnej części rośliny oraz wiosną, bezpośrednio przed kwitnieniem z najmłodszych liści lancetowatych. Po zbiorze roślin określono plon nasion oraz skład chemiczny nasion i śruty rzepakowej - na tej podstawie obliczono wydajność śruty rzepakowej, a także wartość energetyczną plonu nasion i śruty. Zawartość siarki ogólnej w najmłodszych liściach zależała od rodzaju stosowanych nawozów siarkowych i ich rozpuszczalności w wodzie, dlatego też najwyższą zawartość tego pierwiastka stwierdzono po zastosowaniu siarczanu amonu i siarczanu potasu. Nawożenie różnymi nawozami siarkowymi nie miało wpływu na skład chemiczny śruty, natomiast w nasionach kształtowało jedy¬nie zawartość tłuszczu surowego. Najwyższe plony nasion oraz wydajność śruty rzepakowej w porównaniu do kontroli uzyskano, stosując siarczan amonu.