PL
Celem artykułu jest przedstawienie istotnych aspektów wkładu Jeana Charlesa Leonarda Simonde de Sismondiego w rozwój dziedziny finansów publicznych. Sismondi zaczynał jako entuzjastyczny propagator klasycznej teorii ekonomicznej Adama Smitha (1803 - De la Richesse Commer-ciale ou Principes d'Economie politique appliques a la Legi¬slation du Commerce), ale wkrótce radykalnie zmienił swo¬je poglądy (1819 - Nouveaux Principes d'Economie Politi¬que ou de la Richesse dans ses Rapports avec la Population). Wyznawana przez niego teoria podkonsumpcji, w połączeniu z kryzysowymi okolicznościami gospodarczymi po roku 1815, doprowadziły Sismondiego do przezwyciężenia jego gene-ralnego oporu wobec interwencji rządu. Sismondi doszedł do przekonania, że rząd powinien odgrywać znaczącą rolę w podziale dochodu (między innymi poprzez politykę podat-kową), w obszarze stabilizacji poziomu szeroko rozumianej aktywności gospodarczej, w szczególności poziomu zatrud-nienia, oraz określaniu stopy 'wzrostu gospodarczego. Zosta¬ły tu wymienione wszystkie, poza funkcją alokacji zasobów, podstawowe funkcje finansów publicznych. Według Sismon¬diego bowiem alokacja zasobów powinna być determinowana przez siły rynkowe w ramach sektora prywatnego, nie będąc przedmiotem interwencji rządowej. Nie ulega wątpliwości, że poglądy społeczno-ekonomiczne Sismondiego można traktować jako znaczące historyczne korzenie współczesnej teorii finansów publicznych.
EN
The aim of the article is to describe some important aspects of Jean Charles Leonard Simonde de Sismondi's contribu-tion to the field of the public finance. Sismondi started as an enthusiastic propagator of Adam Smith's classical econo¬mic theory (1803 - De la Richesse Commerciale ou Princi¬pes d'Economie politique appliques a la Legislation du Com-merce), but soon he radically changed his views (1819 - No¬uveaux Principes d'Economie Politique ou de la Riches¬se dans ses Rapports avec la Population). It was his under-consumption theory, combined 'with the depressed economic conditions after 1815, which led Sismondi by 1819 to bre¬ak his previous overall antagonism towards government inte¬rvention. Sismondi had come to believe that the government should have a substantial role in the distribution of income (among other things by tax policy), stabilization of the level of economic activity in general and of employment in parti¬cular, and determination of the rate of economic growth. The functions mentioned above are almost all of the main func¬tions ofpublic finance, excluding of resource allocation. Ac¬cording to Simonde de Sismondi the allocation of resources should be determined by market forces 'working within a pri¬vate sector not subject to government intervention. There is no doubt that Sismondi's socio-economic concepts can be treated as a substantial historical root of the modern theory of public finance.