Comparison of iodine determination in spinach using 2% CH3COOH and TMAH

• Autorzy: Smolen S. , Strzetelski P. , Rozek S. , Ledwozyw-Smolen I.

Warianty tytułu

PL

Porównanie oznaczenia jodu w szpinaku za pomocą 2% CH3COOH oraz TMAH

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Tetramethylammonium hydroxide (TMAH) is the compound most commonly applied for iodine determination in environmental samples but, at the same time, is very harmful for human health when used as an analytical reagent. For that reason, it is desirable to seek for alternative, equally rapid and easy-to-perform (but requiring less hazardous chemicals) methods of iodine analysis in environmental samples on the same detection level. The aim of the research was to assess the applicability of iodine determination in spinach after incubation of plant samples with 2% acetic acid in comparison with standard analytical procedure using solution of TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Studies were conducted on spinach samples from two vegetation experiments carried out in pots and field including soil fertilization and foliar application of diverse iodine doses in the form of KI and KIO3. Obtained results indicated a relatively high usefulness of sample incubation with 2% acetic acid for iodine determination in spinach plants. Still, the statistical significance of the relation (defined with the use of correlation coefficients) between iodine content determined in TMAH (x variable) and 2% acetic acid (y variable) was primarily influenced by iodine form, dose and method of its application during plant cultivation. In the pot experiment, values of correlation coefficients between tested variables were statistically significant and equal to r = 0.66. In the field study, values of correlation coefficients (between x and y variables) for plants with foliar application of KI and KIO3 were statistically significant and equal to r = 0.99 and r = 1.00, respectively. Combined comparative analysis of data obtained in both experiments revealed that correlation between tested variables was statistically significant and its coefficient was equal to r = 0.80. Mean iodine recovery from fortified samples after incubation with 2 % acetic acid was 91.1% ±17.7% (n = 15), whereas using TMAH – 89.3% ±30.7 (n = 15).

PL

Najczęściej do oznaczenia jodu w próbach środowiskowych wykorzystuje się tetrametyloaminę (TMAH) –związek szkodliwy dla zdrowia i życia człowieka. Dlatego też otwartą kwestią jest poszukiwanie innych, równie szybkich i łatwych do wykonania (ale mniej szkodliwych dla zdrowia człowieka niż TMAH) metod umożliwiających porównywalne oznaczenie jodu w próbach środowiskowych. Celem badań było określenie przydatności oznaczenia jodu w szpinaku po inkubacji prób z 2% kwasem octowym w porównaniu do standardowej procedury analitycznej z TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Badaniami objęto próby szpinaku z dwóch doświadczeń wegetacyjnych (wazonowego i polowego) obejmujących zróżnicowane pod względem dawki nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne roślin jodem w formie KI i KIO3. Badania wykazały stosunkowo dobrą przydatność inkubacji prób z 2% kwasem octowym do oznaczania zawartości jodu w szpinaku. Jednakże na statystyczną istotność zależności (współczynników korelacji), pomiędzy zawartością jodu oznaczanego w TMAH (zmienna x) i w 2% kwasem octowym (zmienna y), decydujący wpływ miała forma, dawka i sposób aplikacji jodu podawanego roślinom w czasie uprawy. W doświadczeniu wazonowym wartość współczynnika korelacji pomiędzy zmiennymi była statystycznie istotna i wynosiła r = 0,66. W doświadczeniu polowym wartości współczynników korelacji (pomiędzy zmienną x i y) dla grupy roślin dokarmianych dolistnie KI oraz KIO3 były statystycznie istotne i wynosiły odpowiednio r = 0,99 i r = 1,00. Łączna analiza porównawcza dla danych z obydwu doświadczeń wykazała, że współczynnik korelacji pomiędzy zmienną x i y był istotny statystycznie i wynosił r = 0,80. Średni odzysk jodu z prób fortyfikowanych po inkubacji z 2% kwasem octowym wyniósł 91,1% ±17,7% (n = 15), a po inkubacji z TMAH kształtował się na poziomie 89,3% ±30,7 (n = 15).

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
• Rocznik: 2011
• Tom: 10
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.29-38,fig.,ref.

Twórcy

autor

Smolen S.

• University of Agriculture in Krakow, Krakow, Poland

autor

Strzetelski P.

autor

Rozek S.

autor

Ledwozyw-Smolen I.

Bibliografia

• Agrawal O., Sunita G., Gupta V.K., 1999. A sensitive colorimetric method for the micro determination of iodine in marine water. Talanta 49, 923-928.
• Ashworth D.J., Shaw G., Butler A.P., Ciciani, L., 2003. Soil transport and plant uptake of radioiodine from near-surface groundwater. J. Environ. Radioact. 70, 99-114.
• Barker S.B., Humphrey M.J., Soley M.H., 1951. The clinical determination of protein-bound iodine. J. Clinical Invest. 30 (1), 55-62.
• Blasco B., Rios J.J., Cervilla L.M., Sanchez-Rodrigez E., Ruiz J.M., Romero L., 2008. Iodine biofortification and antioxidant capacity of lettuce: potential benefits for cultivation and human health. Ann. Appl. Biol. 152, 289-299.
• Chen X., Zhao X., Kou Z., Hu Z., 1991. Determination of IO3 by Flow Injection Analysis with 5-Br-PADAP and SCN-. Microchim. Acta 103 (5-6), 279-283.
• Dai J.L., Zhu Y.G., Huang Y.Z., Zhang M., Song J.L., 2006. Availability of iodide and iodate to spinach (Spinacia oleracea L.) in relation to total iodine in soil solution. Plant Soil 289, 301-308.
• Dzida K., 2004. The effect of N-K nutrition on the yielding of leafy beet (Beta vulgaris L. var. cicla) and nutrient content in growing medium. Rocz. AR w Poznaniu, Ogrodnictwo 37, 55-60. (In Polish with English abstract).
• Fecher P.A., Goldmann I., Nagengast A., 1998. Determination of iodine in food samples by inductively coupled plasma mass spectrometry after alkaline extraction. J. Anal. Atom. Spectr. 13, 977-982.
• Fuse H., Inoue H., Murakami K., Takimura O., Yamaoka Y., 2003. Production of free and organic iodine by Roseovarius spp. FEMS Microbiol. Lett. 229, 189-194.
• Glina Y., Krushevska A., Barnes R.M., 1998. Determination of total iodine in nutritional and biological samples by ICP-MS following their combustion within an oxygen stream. Anal. Chem. 70, 1021-1025.
• Górski L., Bobek S., 1960. Method of alkaline determination of iodine in blood serum. Endokrynol. Polska 11, 77-89. (In Polish with English abstract).
• Huang Z., Ito K., Timerbaev A.R., Hirokawa T., 2004. Speciation studies by capillary electrophoresis - simultaneous determination of iodide and iodate in seawater. Anal. Bioanal. Chem. 378, 1836-1841.
• Kamavisdar A., Patel R.M., 2002. Flow injection spectrophotometric determination of iodide in environmental samples. Mikrochim. Acta. 140, (1-2), 119-124.
• Kołczak T., Bobek S., 1964. Adaptation of the alkalic method for iodine determination In tissues, milk, urine, water and green parts of plants. Endokryn. Polska, 15, 181-186. (In Polish).
• Kowalska I., 2004. The concentration of selected nutrients in the spinach (Spinacia oleraceae L.) grown at different levels of calcium. Rocz. AR w Poznaniu, Ogrodnictwo 38, 105-110. (In Polish with English abstract).
• Lis-Krzyścin A., 2006. N fertilization and nutrient status of geranium plant. Acta Agroph. 7 (3), 651-661. (In Polish with English abstract).
• Maćkowiak C.L., Grossl P.R., Cook K.L., 2005. Iodine toxicity in a plant-solution system with and without humic acid. Plant and Soil 269, 141-150.
• Michalke B., 1999. Potential and limitations of capillary electrophoresis inductively coupled plasma mass spectrometry. J. Anal. Atom. Spectrom. 14, 1297-1302.
• Naozuka J., Mesquita Silva da Veiga M.A., Oliveira P.V., de Oliveira E., 2003. Determination of chlorine, bromine and iodine in milk samples by ICP-OES. J. Anal. Atomic Spectrom. 18, 917-921.
• Nowosielski O., 1974. Methods of determination of fertilization requirements. Second Edition. PWRiL, Warszawa. (In Polish).
• prEN 15111: R2-P5-F01 - 2006 (E). Foodstuffs - Determination of trace elements - Determination of iodine by ICP-MS (inductively coupled plasma mass spectrometry). Polish Committee of Standardization. (In Polish).
• Radlinger G., Heumann K.G., 1998. Iodine determination in food samples using inductively coupled plasma isotope dilution mass spectrometry. Anal. Chem. 70, 2221-2224.
• Rashed M.N., 1995. Trace element determination in warm-climate plants by atomic absorption spectroscopy and ion selective electrodes. J. Arid Environ. 30, 463-478.
• Sady W., 2006. Fertilization of field vegetables. Plantpress, Kraków. (In Polish).
• Shin H.S., Oh-Shin Y.S., Kim J.H., Ryu J.K., 1996. Trace level determination of iodide, iodine and iodate by gas chromatography-mass spectrometry. J. Chromat. 732 (2), 327-333.
• Shinonaga T., Gerzabek M.H., Strebla F., Muramatsu Y., 2001. Transfer of iodine from soil to cereal grains in agricultural areas of Austria. Sci. Total Environ. 267, 33-40.
• Stark H.J., Mattusch J., Wennrich R., Mroczek A., 1997. Investigation of the IC-ICP-MS determination of iodine species with reference to sample digestion procedures. Fresenius J. Anal. Chem. 359, 371-37.
• Tanaka A., Miyazaki M., Deguchi T., 1985. New simultaneous catalytic determination of thiocyanate and iodide by flow injection analysis. Anal. Lett., 18 (6), 695-705.
• Tomiyasu T., Sakamoto H., Yonehara N., 1994. Differential determination of iodate and iodide by a kinetic-catalytic method. Anal. Sci. 10, 239-297.
• Varga I., 2007. Iodine determination in dietary supplement products by TXRF and ICP-AES spectrometry. Microchem. J. 85, 127-131.
• White, P.J., Broadley M.R., 2005. Biofortifying crops with essentials mineral elements. TRENDS in Plant Sci. 10 (12), 586-593.
• Yamaguchi N., Nakano M., Tanida H., Fujiwara H., Kihou N., 2006. Redox reaction of iodine in paddy soil investigated by field observation and the I K-Edge XANES fingerprinting method. J. Environ. Radioact. 86, 212-226.