PL
Badania przeprowadzono w latach 1999-2000 na ośmiu odmianach: 'Mila', 'Bintje', 'Agria', 'Saturna', 'Aster', Triada', 'Peppo' i 'Santana'. Glikoalkaloidy oznaczano w bulwach zbieranych dwukrotnie podczas wegetacji (niedojrzałe) oraz w bulwach dojrzałych po zbiorze i po 5, 7 miesiącach przechowywania w temperaturze 8°C. W każdym terminie oznaczeń bulwy uszkadzano mechanicznie, a następnie umieszczano przez tydzień na świetle o gęstości strumienia fotonów 13 µmol·m⁻²·s⁻¹, zbliżonym do występującego w sklepach. Stwierdzono, że zawartość glikoalkaloidów w bulwach ziemniaka kształtowana jest przez odmianowe cechy genetyczne, stopień dojrzałości, warunki klimatyczne w czasie wegetacji oraz długość przechowywania. Zwiększenie zawartości glikoalkaloidów spowodowane działaniem uszkodzeń mechanicznych i działaniem światła zależy w decydującym stopniu od ilości tych związków w bulwach bezpośrednio przed zadziałaniem czynników.
EN
The experiment was carried out on the varieties: 'Mila', 'Bintje', 'Agria', 'Saturna', 'Aster', Triada', 'Peppo' i 'Santana' in 1999 and 2000. Glycoalkaloids were determined in the control and stressed tubers twice during the vegetation period (immature) and in mature tubers after harvest, 5 and 7 month storage. Before each date of analysis 20 tubers of every cultivar were damaged, placed for a week under 15 W fluorescent tubes (13 µmol·m⁻²·s⁻¹) equivalent to light in markets (stressed tuber). The study showed that TGA level depended on the genotype, maturity, weather during vegetation and storage time. The increase of glycoalkaloids due to mechanical damage and light exposure depended on the TGA level in tubers directly prior to the stressful action.