EN
There is not a region in the world untouched by the obesity epidemic. Once just a problem of wealthy nations, obesity now impacts countries at all economic levels. The night-eating syndrome (NES) consists of evening hyperphagia or nocturnal eating. However, it is not consistently related to elevated BMI and physical activity (Nolan et al., 2012). We have evidence that the prevalence of NES is higher among overweight-related people, than in a general community. Nevertheless, the exact relationship between this syndrome, physical activity and obesity remains unclear. The reasons for the discrepancies found in the literature include varying diagnostic criteria and a wide range of study population characteristics. The aim of our cross sectional study, that is part of VEGA project “Selected risk factors of obesity and its prevention by physical activity” No.1/1343/12, was to investigate the relationship between the night-eating pattern, physical activity (PA) and BMI on a sample of university freshmen and fresh-women (774 males / 1142 females) with a mean age of 21,46 years (SD = 2.33).We found positive association between eating late, physical activity and BMI. However, we recognized some differences between sexes in physical activity and eating habits.
PL
Wszystkie regiony świata są dotknięte przez epidemię otyłości. Do niedawna problem ten dotyczył jedynie krajów rozwiniętych gospodarczo, teraz również problem mają kraje mniej rozwinięte i słabo rozwinięte gospodarczo. Zespół nocnego jedzenia (zespół odżywiania nocnego NES – night eating syndrom) obejmuje późne (hyperfagie) i nocne jedzenie. Istnieją różne poglądy na temat związku pomiędzy NES a wzrostem wskaźnika masy ciała i aktywnością fizyczną, a zależności opisywane w literaturze są niejednoznaczne (Nolan i in., 2012). Mamy dowody, aby twierdzić, że występowanie NES jest bardziej widoczne u osób z większą nadwagą niż u pozostałej populacji. Jednak dokładny związek pomiędzy NES i aktywnością fizyczną i otyłością pozostaje nieokreślony. Powodem tej rozbieżności wyników badań są różne kryteria diagnostyczne, jak również różnorodność badanej populacji. Celem naszego przekrojowego badania, które jest częścią projektu VEGA „wybrane czynniki ryzykowych faktorów otyłości i jej profilaktyka aktywnością fizyczną” No.1/1343/12, było zbadanie relacji między NES, aktywnością fizyczną i BMI studentów (774 mężczyzn / 1142 kobiet) ze średnią wieku 21,46 lat (zakres = 2,33). Stwierdziliśmy pozytywny związek między NES, aktywnością fizyczną i BMI. Z drugiej strony, zaobserwowaliśmy różnice między płciami, NES i aktywnością fizyczną.