Structure variability of Chara tomentosa l. specimen on stands of diverse habitat conditions

• Autorzy: Hirsz-Siwicka E.

Warianty tytułu

PL

Zmienność struktury osobnika Chara tomentosa l. na stanowiskach o zróżnicowanych warunkach siedliskowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Chara tomentosa is a species placed on the red list of endangered algae in Poland. However, its ecology is still barely known. The aim of the study was to advance this knowledge through determination of the variability of Chara tomentosa specimen between the stands of varied habitat properties. The structure of the specimen was tested in six lake populations of Chara tomentosa in Pojezierze Mazurskie (Mazurskie Lake District). A total length and biomass of the specimen as well as its habit and reproductive potential were determined in each of them. In the habitats rich in calcium, nitrogen and phosphorus, long (52–74 cm), of high biomass (0.6–1.2 g), extensively branched (2 branches on average) specimens of high reproductive potential (1.5–3.2 generative branches) occurred. Whereas, in the habitats poorer in the said elements small (29–42 cm), light (0.5 g) usually weakly branched specimens of low reproductive potential (0.5 generative branches) occurred.

PL

Chara tomentosa jest gatunkiem umieszczonym na czerwonej liście glonów zagrożonych w Polsce, jednak jego ekologia jest nadal słabo poznana. Celem pracy było pogłębienie tej wiedzy poprzez określenie zmienności cech osobnika Chara tomentosa między stanowiskami o zróżnicowanych właściwościach siedliskowych. Strukturę osobnika zbadano w 6 jeziornych populacjach Chara tomentosa na Pojezierzu Mazurskim. W każdej z nich określono całkowitą długość i biomasę osobnika oraz jego pokrój i potencjał reprodukcyjny. Na siedliskach bogatych w wapń azot i fosfor występowały długie (52–74 cm), o wysokiej masie (0,6–1,2 g), mocno rozgałęzione (średnio 2 odgałęzienia) osobniki o silnym potencjale reprodukcyjnym (1,5–3,2 odgałęzień generatywnych), natomiast na siedliskach uboższych w te pierwiastki były one niewielkie (29–42 cm), lekkie (0,5 g), zazwyczaj słabo rozgałęzione i o słabym potencjale reprodukcyjnym (0,5 odgałęzień generatywnych) okazy.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Polish Journal of Natural Sciences
• Rocznik: 2013
• Tom: 28
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.31-42,fig.,ref.

Twórcy

autor

Hirsz-Siwicka E.

• Chamber of Natural Sciences, Sopot High School, ul.Rzemieslnicza 5, 81-855 Sopot, Poland

Bibliografia

• ANDRZEJEWSKA L., FALIŃSKA K. 1983. Struktura wielkości osobników w populacji. Wiad. Ekol., 29: 3–31.
• BLINDOW I. 1988. Phosphoru toxicity in Chara. Aquat. Bot., 32: 393–395.
• BLINDOW I. 1991. Reasons for the decline of Charophytes in eutrophicated lake in Scania (Sweden). Bull. Soc. Bot. Fr., 95: 138.
• BLINDOW I. 1992a. Decline of charophytes diurng eutrophication: comparison with angiosperms. Freshwat. Biol., 28: 9–14.
• BLINDOW I. 1992b. Long – and short – term dynamics of submerged macrophytes in two shallow eutrophic lakes. Freshwat. Biol., 28: 15–27.
• BONIS A., GRILLAS P., VAN WIJCK C., LEPART J. 1993. The effect of salinity on the reproduction of coastal submerged macrophytes in experimental communities. J. Veg. Sci., 4: 461–468.
• COOPS H., DOEF R. W. 1996. Submerged vegetation development in two shallow, eutrophic lakes. Hydrobiologia, 340: 115–120.
• DĄMBSKA I., KARPIŃSKI J. 1954. Ramienice – klucz do oznaczania gatunków krajowych. PWN, Warszawa.
• DĄMBSKA I. 1964. Charophyta – Ramienice. PWN, Warszawa.
• FALIŃSKA K. 1974. Reakcja populacji roślinnych na zróżnicowanie ekosystemów oraz układów ekotonowych. Wiad. Ekol., 20: 356–376.
• FALIŃSKA K. 1979. Modifications of plant populations in forest ecosystems and their ecotones. Pol. ecol. Stud., 5: 89–150.
• FALIŃSKA K., PIROŻNIKOW E. 1983. Ecological structure of Geranium robertianum L. populations uder natural conditions and in the garden. Ecol. pol., 31: 93–121.
• FALIŃSKA K. 1990. Osobnik, populacja, fitocenoza. PWN, Warszawa.
• FALIŃSKA K. 1996. Ekologia roślin. PWN, Warszawa.
• FALIŃSKA K. 2002. Przewodnik do badań biologii populacji roślinnych. PWN, Warszawa.
• FORSBERG C. 1964. Phosphorus a maximum factor in the growth of Characeae. Nature, 201: 517–518.
• GRILLAS P., BATTEDOU G. 1998. Effects of the date of flooding on the biomass, species composition and seed production of submerged macrophyte beds in temporary marshes in the Camargue (S. France). [In:] Wetlands for the Future. Proceedings of the INTECOL International Wetland Conference, Eds. A.J. McComb, J.A. Davis, Perth, September 1996, pp. 207–218.
• GUILFORD J.P. 1960. Podstawowe metody statystyczne w psychologii i pedagogice. PWN, Warszawa.
• HUTCHINSON G.E. 1975. A treatise on Limnology, Limnological Botany, Vol. III. Wiley, New York, pp. 660.
• KOHLER A., VOLLRATH H., BEISL E. 1971. Zur Verbreitung, Vergesellschaftung und Ökologie der Gefäss – Makrophyten im Fliessgewässer Moosach. Arch. Hydrobiol., 69: 333–365.
• KRAUSE W. 1976. Characeen aus Bayern. Ber. Bayer. Bot. Ges., 47: 229–257.
• KRAUSE W. 1997. Charales (Charophyceae). [In:] Süswasserflora von Mitteleuropa. Gustav Fischer, Jena Stuttgart Lübeck Ulm, pp. 202.
• KRÓLIKOWSKA J. 1997. Eutrophication processes in a shallow, macrophyte – dominated lake – species differentiation, biomass and the distribution of submerged macrophytes in Lake Łuknajno (Poland). Hydrobiologia, 342/343: 411–416.
• KUFEL L., KUFEL I. 2002. Chara beds acting as nutrient sinks in shallow lakes – a review. Aquat. Bot., 72: 249–260.
• HERMANOWICZ W., DOJLIDO J., DOŻAŃSKA W., KOZIOROWSKI B., ZERBE J. 1998. Fizyczno-chemiczne badanie wody i ścieków. Arkady, Warszawa.
• LÖWENHAUPT B. 1956. The transport calcium and other cations in submerged aquatic plants. Biol. Rev., 31: 371–395.
• ŁOMNICKI A. 1995. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników. PWN, Warszawa, pp. 242.
• MIGULA M. 1898. Characearum europaearum. Eduard Kummer, Leipzig, pp. 88–93.
• MIGULA M. 1900. Die Characeen – Deutschlands, Oesterreichs und der Schweiz. Eduard Kummer, Leipzig: pp. 386–418.
• OZIMEK T. 1992. Makrofity zanurzone i ich relacje z glonami w jeziorach o wysokiej trofii. Wiad. Ekol., 38: 13–34.
• RINGER Z. 1972. Rośliny Bałtyku. Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa, pp. 149.
• RINTANEN T. 1996. Changes in the flora and vegetation of 113 Finnish lakes during 40 years. Ann. Bot. Fenn., 33: 101–122.
• SIEMIŃSKA J. 1992. Czerwona lista glonów zagrożonych w Polsce. [W:] Lista roślin zagrożonych w Polsce. Red. K. Zarzycki, W. Wojewoda, Y. Heinrich. Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, pp. 21–22.
• SIEMIŃSKA J. 2006. Czerwona lista glonów zagrożonych w Polsce. [W:] Lista roślin zagrożonych w Polsce. Red. Y. Mirek. Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, pp. 7–19.
• SIMONS J., OHM M., DAALDER R., BOERS P., RIP W. 1994. Restoration of Botshol (The Netherlands) by reduction of external nutrient load: recovery of a Characean community dominated by Chara connivens. Hydrobiologia, 275/276: 243–253.
• SIMONS J., NAT E. 1996. Past and present distribution of stoneworts (Characeae) in The Netherlands. Hydrobiologia, 340: 127–135.
• SMART R.M., BARKO J.W. 1986. Effects of water chemistry on aquatic plants: growth and photosynthesis of Myriophyllum spicatum L. Tech. Rep. A – 86 – 2, Environmental Laboratory, US Army Engineer Waterways Experiment Station, Vicksburg, MS, pp. 34.
• STANISZ A. 1998. Przystępnym kurs statystyki w oparciu o program STATISTICA PL. Na przykładach z medycyny. StatSoff Polska, Kraków, pp. 362.
• SYMONIDES E. 1974. Populations of Spergula vernalis Willd. on dunes in the Toruń basin. Ekol. pol., 22: 379–416.
• VAN DEN BERG M., COOPS H., SIMONS J., PILON J. 2002. A compararative study of the use of inorganic carbon resources by Chara aspera and Potamogeton pectinatus. Aquat. Bot., 72: 219–233.