Foraminifera from the Lower and Middle Triassic of Poland

• Autorzy: Styk O.

Warianty tytułu

PL

Otwornice dolnego i środkowego traisu Polski pozakarpackiej

RU

Foraminifery nizhnego i srednego triasa vnekarpatskojj Pol'shi

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

W pracy przedstawiono wyniki badań otwornic pochodzących z 19 otworów wiertniczych wykonanych przez Instytut Geologiczny na Niżu Polski w latach 1955- 1964 (fig. 1). Opracowano 36 gatunków otwornic, w tym 1 gatunek z pstrego piaskowca i 35 gatunków z dolnego wapienia muszlowego (tabela 1). Opisane gatunki należą do 8 rodzin i 21 rodzajów, z czego 25 gatunków należy do rodziny Nodosariidae. Opisano przy tym 6 nowych gatunków: Ammodiscus inaequabilis sp. n., Astacolus kopiki sp. n., Dentalina excelens sp. n., Marginulina grazynae sp. n., Marginulinopsis pozaryskii sp. n., Pseudonodosaria bieleckae sp. n. Zbadane otwornice reprezentowane są głównie przez gatunki bentoniczne o skorupkach wapiennych lub zlepieńcowatych. Przeważają wśród nich przedstawiciele rodziny Nodosariidae z rodzajów Astacolus, Nodosaria, Geinitzinita, Pachyphloides, Dentalina, Frondicularia, Marginulina, Marginulinopsis, Pseudonodosaria i Vaginulinopsis. Ponadto występują przedstawiciele rodzin Spirillinidae, Nubeculariidae, Polymorphinidae, Astrorhizidae, Ammodiscidae, Lituolidae i Fischerinidae. Otwornice planktoniczne z rodzajów Kollmannita i Oberhauserella znalezione zostały tylko w jednym rejonie, w południowo-wschodniej części obrzeżenia Gór Świętokrzyskich. Wśród zbadanych otwornic obserwuje się wspólne gatunki z Rosją (Centralna Syberia i północno-zachodnia część Kaukazu), z Austrią, Bułgarią, Węgrami, z Alaską i z Chinami. Najwięcej jest wspólnych elementów z Austrią (tabela 2). Elementy prowincji medyterańskiej reprezentują Kollmannita ladinica i Oberhauserella mesotriassica. Najliczniejsza mikrofauna występuje w południowo-wschodniej części obrzeżenia Gór Świętokrzyskich. Nieco mniej gatunków notuje się w północno-wschodniej Polsce. Najuboższą mikrofaunę stwierdzono w rejonie wału pomorskiego. Opracowanie dotyczące małżoraczków triasowych z omawianego obszaru opublikowane będzie oddzielnie.

RU

В работе представлены результаты изучения фораминифер из керна 19 буровых скважин, пройденных Геологическим институтом на территории Польской низменности в 1955-1964 гг. (фиг. 1). Анализировались 36 видов фораминифер, в том числе 1 вид из пестрого песчаника и 35 видов из нижнего раковинного известняка (табл. 1). Описанные виды принадлежат к 8 семействам и 21 роду, в том числе 25 видов относится к семейству Nodosariidae. Описано 6 новых видов: Ammodiscus inaequabilis sp. n., Astacolus kopiki sp. n., Devtalina excelens sp. n., Marginulina grazynae sp. n., Marginulinopsis pozaryskii sp. n., Pseudonosaria bieleckae sp. n. Исследованные фораминиферы представлены, главным образом, бентонными видами с известковыми или агглютинированными раковинками. Преобладают представители семейства Nodosariidae, принадлежащие к родам Astacolus, Nodosaria, Geinitzinita, Pachyphloides, Dentalina, Frondicularia, Marginulina, Marginulinopsis, Pseudonodosaria, Vaginulinopsis. Кроме того, встречаются представители семейств Spirillinidae, Nubeculariidae, Polymorphinidae, Astrorhizidae, Ammodiscidae, Lituolidae, Fischerinidae. Планктонные фораминиферы родов Kollmannita и Oberhauserella были найдены лишь в одном районе - в юго-восточной части обрамления Свентокшиских гор. В числе изученных видов представлены виды, встречающиеся на территории СССР (Центральная Сибирь, северо-западная часть Кавказа), Австрии, Болгарии, Венгрии, на Аляске и в Китае. Больше всего общих элементов с Австрией (табл. 2). Элементы средиземноморской провинции представлены Kollmannita ladinica и Oberhauserella mesotriassica. Самая богатая микрофауна наблюдается в юго-восточной части обрамления Свентокшиских гор. Несколько меньше видов распространено в северо-восточной Польше. Результаты изучения триасовых остракод описанной территории будут опубликованы отдельно.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1975
• Tom: 20
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.501-534,fig.,ref.

Twórcy

autor

Styk O.

• Laboratory Micropalaeontological, Department of Stratigraphy, Geological Institute, Rakowiecka 4, 00-975 Warsaw, Poland

Bibliografia

• EFIMOVA, N. A. 1974. Triassic Foraminifera of the Northwest Caucasus and Cis-Caucasus. - Vopr. Acad. Nauk USRR. 17, 54-83, Moskva.
• ELLIS, В. F. & MESSINA, A. R. 1940. Catalogue of Foraminifera. - Spec. Publ. Amer. Mus. Nat. Hist., New York.
• FRANKE, A. 1966. Die Foraminiferen des deutschen Lias. - Abh. Preuss. Geol. Landesanst. N. F., 169, 1-138, Berlin.
• FUCFS, W. 1967. Über Ursprung und Phylegenie der Trias-“Globigerinen” und die Bedeutung dieses Formenkreises für das echte Plankton. - Verh. Geol. Bund., 1-2, 135-377, Wien.
• GERKE, A. A. 1961. Foraminifery permskich, triasovych i lejasovych otlozenii neftenosnych rajonov severa centralnoj Sibiri. - Tr. NIIGA., 120, 1-268, Leningrad.
• GÜMBEL, C. W. 1869. Über Foraminiferen, Ostracoden und mikroskopische Thier - Überreste in den St. Cassianer und Raibler Schichten. -Jb. Geol., 19, 175-186, Wien.
• HO YEN, 1959. Triassic Foraminifera from the Chialinchiang limestone of South Suechuan. - Acta Pal. Sin., 7, 5, 387-418, Pekin.
• KOEHN-ZANINETTI, L. 1969. Les Foraminiferes du Trias de la Région de l’Almtal (Haute-Autriche). - Jb. Geol. Bund.. 14, 1-155, Wien.
• KRISTAN-TOLLMANN, E. 1964. Die Foraminiferen aus den rhätischen Zlambachmergeln der Fischerwiese bei Ausee im Salzkammergut. - Ibidem, 10, 1-182, Wien.
• LOEBLICH, A. R. & TAPPAN, H. 1964. Protista 2, Sarcodina, chiefly “Thecamoebians” and Foraminifera. In: R. C. Moore (ed.) Treatise on Invertebrate Paleontology, 1/2, Cl-C900, Lawrence.
• OBERHAUSER, R. 1960. Foraminiferen und Mikrofossilien “incerte sedis” der ladinische und karnische stufe der Trias aus den Ostalpen und Persien. - Jb. Geol. Bund., 5, 5-46, Wien.
• ORAVECZNÉ SCHEFFER, A. 1965. Kami Foraminiferák a Bakony Hegysegböi.- M. Áll. Földani Intéz. Évi Jelentése Az., 181-217, Budapest.
• SELLIER DE CIVRIEUX, J. M. & DESSAUVAGIE, T. F. J. 1965. Reclassification de quelques Nodosariidae, particulierement du Permien au Lias.-Publ. Tetkik ve Аramа Enst. Yayinl, 124, 1-178, Ankara.
• STYK, O. 1972. Kilka ważniejszych nowych gatunków otwornic i małżoraczków z osadów triasu Polski. - Kwart. Geol., 16, 4, 867-885, Warszawa.
• TAPPAN, H. 1951. Foraminifera from the Arctic Slope of Alaska. - Geol. Surv., Prof. Pap., 236-A, -20.
• - 1955. Foraminifera from the Arctic Slope of Alaska Part 2, Jurassic Foraminifera.-Ibidem, 236-B, 19-90, Washington.
• TOLLMANN, A. & KRISTAN-TOLLMANN, E. 1970. Geologische und mikropäleontologische Untersuchungen im Westabschnitt der Hallstätter Zone in den Ostalpen. - Geol. Palaeont., 4, 87-145, Marburg.
• TRIFONOVA, E. 1962. Upper Triassic Foraminifera from the surroundings of Kotelthe Eastern Bakan. - Ann. Dir. Gen. Recher. Geol., 12, 141-170, Sofia.
• - 1967. Some new Triassic Foraminifera in Bulgaria. - Ann. Univ. Facul. Geol. Geogr., 60, 1, 1-8, Sofia.