EN
Crinoid genus Ammonicrinus is represented by two species, A. sulcatus Kongiel and A. kongieli sp.n., in the Grzegorzowice - Skały and Świętomarz - Śniadka profiles of the Middle Devonian in the Holy Cross Mts. The presence of barrel-like columnals of a limited mobility in distal part of stems and the development of wide tuberculated external cover indicate that both species represent sessile benthos. In A. sulcatus stem was connected with crown through modified columnalium. The crown was equipped with short arms which could take food in a space limited to the interior of coiled part of the stem. The food was supplied by current parallel to the bottom. The structure of crown and stem suggests that all Ammonicrinus species represent the same evolutionary stage.
PL
Liliowce z rodzaju Ammonicrinus w łupkach środkowego dewonu Grzegorzowice - Skały i Świętomarz - Śniadka reprezentowane są przez dwa gatunki, A. sulcatus Kongiel i A. kongieli sp.n. Obecność w dystalnej części łodyg obu liliowców beczułkowatych kolumnalii (pl. 17:1, 4, 5, pl. 19:1, 3) o ograniczonej możliwości ruchu oraz wykształcenie szerokiej pokrytej guzkami „powłoki zewnętrznej” (pl. 18:8, pl. 19:6, 7) wskazuje, że oba gatunki należą do bentosu osiadłego. U A. sulcatus łodyga łączyła się z koroną przez przekształcone kolumnalium (pl. 18:5). Korona posiadała krótkie ramiona (fig. 3, fig. 5) pozwalające na pobieranie pokarmu jedynie z przestrzeni zawartej wewnątrz zewnętrznej części łodygi. Pokarm był dostarczany przez równoległy do dna strumień wody. Budowa korony (fig. 5) i łodygi (fig. 6) świadczy, że liliowce z rodzaju Ammonicrinus reprezentują jedno stadium ewolucyjne.
RU
Морские лилии рода Ammonicrinus (фиг. 2) в сланцах среднего девона Гже-гожовице - Скалы и Свентомаж - Снядка (фиг. 1) относятся к двум видам: A. sulcatus Kongiel и A. kongieli sp. п. Наличие в дистальной части стеблей обеих лилий цилиндрических пластинок (табл. 17: 1, 4, 5; табл. 19: 1, 8) с ограниченной возможностью передвижения, а также форма широкой, покрытой бугорками внешней оболочки (табл. 18: 8; табл. 19: 6, 7) указывают на то, что оба вида принадлежат к прикреплённому бентосу. У A. sulcatus стебель был связан с кроной при помощи преобразованных пластинок (табл. 18: 5). От кроны отходили короткие руки (фиг. 3, фиг. 5), которые позволяли извлекать пищу только с пространства, находящегося внутри внешней части стебля. Пища поступала с током воды, который был параллельный дну. Строение кроны (фиг. 5) и стебля (фиг. 6) указывают на то, что морские лилии рода Ammonicrinus являются представителями одного и того-же эволюционного этапа.