Effect of time of gibberelic acid addition on accumulation of alpha-amylase in malt. Part II

• Autorzy: Surminski J. , Masior S. , Kuchciak T.

Warianty tytułu

PL

Wpływ czasu wprowadzenia kwasu giberelinowego na nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie, cz.II

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The effect of the time of gibberellic acid (g.a.) addition (8 and 20 h) to the final water in harley steeping on the α-amylase content in malt was studied. The brewer's harley varieties Grit and Polon and feed variety Diva from the 1983 crop were malted. The prolongation of g.a. action from 8 to 20 h increased the activity of α-amylase, endo-β-glucanases and endopeptidases in malts from all three, harley varieties. It was found that specific properties of harley from the given crop have a strong effect on the increase of α-amylase content in malt when g.a. is added.

PL

Badano wpływ czasu wprowadzania kwasu giberelinowego (K. G.) do ostatniej wody w procesie moczenia jęczmienia na zawartość α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodzie oraz na jakość słodu. Stosowano 8 i 20 h wprowadzanie K. G. (dawka 0,2 mg/kg). Do słodowania w skali mikrotechnicznej użyto browarowych odmian jęczmienia: Grit i Polon oraz odmianę paszową Diva ze zbiorów 1983 r. Przy wprowadzaniu 8 i 20 h K. G. stosowano zróżnicowany harmonogram moczenia jęczmienia (tab. 1 i 2). Kiełkowanie jęczmienia przebiegało w temp. 18°C w ciągu 5 dni dla prób z K. G. i 6 dni dla prób kontrolnych bez K. G. Słód dosuszano w ok. 79°C. W doświadczalnych jęczmieniach oznaczano: wilgotność, ekstraktywność, białko ogółem, skrobię, wagę 1000 ziarn, celność ziarna, energię kiełkowania. Analiza słodów obejmowała: ekstraktywność w mące i śrucie, rozluźnienie, barwę brzeczki, białko ogółem, liczbę Kolbacha, lepkość brzeczki, siłę diastatyczną, zawartość α-amylazy (metodą maltozową Briggsa), zawartość endo-β-glukanaz i endopeptydaz. Przedłużenie czasu wprowadzania K. G. z 8 do 20 h wywołało wzrost zawartości enzymów: α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodach z trzech odmian badanych jęczmieni (tab. 4-6). Najwyższy przyrost zawartości α-amylazy wykazywał słód z jęczmienia Grit (tab. 4). Stwierdzono, że cechy specyficzne jęczmienia z danego roku zbioru wywierają silny wpływ na zwiększenie się zawartości α-amylazy w słodzie przy dodatku K. G. Zwiększenie zawartości enzymatycznej słodów wpłynęło dodatnio na ich podstawowe cechy jakościowe, jak ekstraktywność rozluźnienie, liczba Kolbacha (tab. 4-6).

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Alimentaria Polonica
• Rocznik: 1986
• Tom: 12
• Numer: 3-4
• Opis fizyczny: p.155-160,fig.,ref.

Twórcy

autor

Surminski J.

• Institute of Fermentation Technology and Microbiology, Technical University, Stefanowskiego 4/10, 90-924 Lodz, Poland

autor

Masior S.

• Institute of Fermentation Technology and Microbiology, Technical University, Stefanowskiego 4/10, 90-924 Lodz, Poland

autor

Kuchciak T.

• Institute of Fermentation Technology and Microbiology, Technical University, Stefanowskiego 4/10, 90-924 Lodz, Poland

Bibliografia

• 1. Bernat J. A.: Vremiennyje jedynyje metody opredielenija celulloliticzeskoj aktywnosti. Centr. Isled. Inst. Piszczewoj Prom. WNR 1966.
• 2. Bielawska M.: Wpływ warunków wprowadzania kwasu giberelinowego i inhibitorów dla nagromadzenia enzymów w słodzie piwowarskim. PHD thesis. Technical University, Łódź 1979.
• 3. Breit J. and others: Malt Biotechnik 1974, 5 (4), 198.
• 4. Briggs D. E.: I. Ins. Brewing 1961, 5, 427.
• 5. Surmiński J., Masior S. Kuchciak T.: Acta Alimentarfa Polonica 1986, 12 (XXXVI), (2).