PL
Celem pracy było określenie przydatności pozostałości z procesu fermentacji metanowej odpadów organicznych, powstających przy produkcji cukru, do rolniczego wykorzystania na plantacji kukurydzy. Materiał do badań stanowiły pozostałości po fermentacji wysłodków buraczanych i kukurydza energetyczna (odmiana Zea mays Cannavaro). W przeprowadzonych doświadczeniach polowych stosowano jako kontrolę nawożenie mineralne odpowiadające potrzebom pokarmowym kukurydzy oraz nawożenie z wykorzystaniem pozostałości po fermentacji w dawkach zawierających ilość azotu taką, jak przy nawożeniu mineralnym. Badania wykazały, że pozostałość po fermentacji wysłodków buraczanych (odciek po oddzieleniu osadu pofermentacyjnego, odciek z osadem i osad) może być wykorzystywana w rolnictwie. Zawartość metali ciężkich i drobnoustrojów w tych materiałach nie przekraczała obowiązujących norm. Świeża masa pędów kukurydzy po zbiorze z poletek nawożonych mineralnie i odpływem z komory fermentacyjnej (odciek i osad) była porównywalna, a z poletek nawożonych odciekiem i osadem pofermentacyjnym niższa o ok. 7%. W biomasie przekazywanej do spalarni w stanie roboczym (z uwzględnieniem wilgoci i popiołu) najwyższą wartość energetyczną wykazywały rośliny zebrane z poletek nawożonych mineralnie i odpływem z komory fermentacyjnej (odciek i osad): ciepło spalania było rzędu 13 MJ/kg i wartość opałowa rzędu 11 MJ/kg. W biomasie dla stanu suchego i bezpopiołowego najwyższą wartość energetyczną wykazywały rośliny zebrane z poletek nawożonych odciekiem: ciepło spalania było rzędu 20 MJ/kg i wartość opałowa rzędu 19 MJ/kg. Ciepło spalania i wartość opałowa samych łodyg były wyższe przy nawożeniu mineralnym niż przy nawożeniu pozostałościami z procesu fermentacji, a wskaźniki te w kolbach były korzystniejsze przy plonie zebranym z poletek nawożonych pozostałościami z procesu fermentacji niż nawozami mineralnymi.
EN
The objective of this research was to determine the utility of the residue arising from the process of methane fermentation of organic waste created during the production of sugar for agricultural use on corn plantations. The materials used in the study were the beet pulp residue after fermentation and energy corn (Zea mays Cannavaro variety). In the conducted field experiments the mineral fertilization corresponding to the corn nutrient needs and the fertilization with the residue after fermentation the nitrogen content of which was the same as in the case of mineral fertilization were used as verification methods. The studies showed that the sugar beet pulp residue after fermentation (leachate after separating post-fermentation sludge, leachate with sludge and sediment) can be used without reservation in agriculture, taking into account the content of heavy metals and microorganisms. The fresh mass of corn shoots harvested from plots fertilized with minerals and the digester effluent (leachate and sludge) was comparable whereas the fresh mass of corn shoots harvested from plots fertilized with the effluent and sludge was lower by approximately 7%. In the biomass provided as received to the combustion (including moisture and ash) crops harvested from plots fertilized with mineral and the digester effluent(leachate and sludge) showed the highest energy content: Gross Calorific Value of 13 MJ / kg and Net Calorific Value of 11 MJ / kg. In ash free dry biomass the highest energy content was observed in plants harvested from plots fertilized with leachate: Gross Calorific Value of 20 MJ / kg and Net Calorific Value of 19 MJ / kg. The heat of combustion and calorific value of stems only were higher in case of mineral fertilization than in case of fertilization with residues after fermentation and these indicators in corncobs were better in case of the yield harvested from plots fertilized with residues after fermentation than in corncobs fertilized with mineral fertilizers.