EN
This study concerns the distribution of nereid Hediste diversicolor in the Middle Pomerania, near the estuaries of five rivers (Parsęta, Wieprza, Słupia, Łupawa and Łeba). The highest density of Hediste was observed in the vicinity of the Wieprza estuary while the lowest (7-fold lower) in the estuary of the Łeba River. As for biomass, it was the highest in the river mouth of Parsęta and the lowest in the Wieprza estuary. Frequency in the studied estuaries was low and amounted to 32%. Using standard statistical methods (significance tests) we indicated differences in average Hediste density and biomass between the eastern and western transects. Nereid’s density was 2-fold higher in the eastern transects while biomass in western. The applied multivariate regression and classification tree method (MR&CT) revealed that the density of Hediste was determined only by the depth of a sampling site while biomass by the distance from the coast. The Spearman’s correlation coefficient analysis indicated significant (p < 0.05) dependence of biomass and density on depth and distance from the shore. Due to ecological role of H.diversicolor as a food source for benthivorous fish, including valuable and endangered species (cod, flatfish), the analysis of food supply can be important in the identification of fish feeding grounds.
PL
Przeprowadzono badania nad rozmieszczeniem wieloszczeta Hediste diversicolor w częściach estuariowych polskiego Wybrzeża Środkowego, w strefie przyujściowej 5 rzek (Parsęty, Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby). Największe zagęszczenie Hediste obserwowano w okolicach ujścia Wieprzy, a najmniejsze (blisko 7-krotnie niższe) w estuarium rzeki Łeby, natomiast biomasa tego gatunku najwyższe wartości uzyskała w ujściu Parsęty, zaś najniższe – Wieprzy. Frekwencja dla obszarów estuariowych była niewielka i wyniosła zaledwie F = 32%. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu i biomasie pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach. Nereida osiągała blisko 2-krotnie wyższe zagęszczenie na profilach wschodnich, natomiast biomasa w takim samym zakresie była wyższa na profilach zachodnich. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na zagęszczenie Hediste wpływ ma jedynie głębokość wody w miejscu poboru, natomiast na biomasę odległość od brzegu. Analiza korelacji Spearmana wskazuje na istotną zależność (p < 0.05) zagęszczenia i biomasy od głębokości i odległości od brzegu. Ze względu na ekologiczną rolę H. diversicolor jako bazy pokarmowej dla ryb bentosożernych, w tym cennych, a zarazem zagrożonych gatunków (dorsz, płastuga itp.), określenie potencjalnej bazy pokarmowej może być cenną wskazówką co do identyfikacji miejsc ich żerowania.