Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zwiazki karbonylowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono właściwości i przyczyny powstawania związków karbonyIowych, w tym akroleiny w spirytusach surowych produkowanych przez gorzelnie rolnicze. Przedstawione spostrzeżenia i wnioski oparto na pracach badawczych własnych oraz na podstawie przeglądu literatury.
The formation of carbonyl compounds in raw spirit, at particular consideration of acetic aldehyde, is presented basing on the review of available publications. Factors, which can cause an exceeding concentration of this group of compounds in spirits are stressed.
W artykule przedstawiono opis oznaczania związków karbonylowych metodą kolorymetryczną (z odczynnikiem Schiff a) i metodą miareczkową (z chlorowodorkiem hydroksyloaminy)
Związki karbonylowe stanowią ważną grupę zanieczyszczeń pofermentacyjnych występujących w spirytusach i wyrobach alkoholowych, niemal na każdym etapie ich wytwarzania. Zawartość aldehydów jest parametrem chemicznym praktycznie najczęściej oznaczanym w spirytusach. W niniejszym artykule przedstawiono sposoby oznaczania aldehydów w spirytusach i wyrobach alkoholowych zalecane w Polskich Normach oraz w Normach Międzynarodowych ISO 1388. W części pierwszej pracy przedstawiono ocenę metod oznaczania związków karbonylowych, zalecanych przez różne wydania Polskiej Normy i metod zawartych w normach ISO 1388, wykonaną na podstawie badań prowadzonych przez autora artykułu oraz zmiany w zalecanych metodach analitycznych, wynikające z przystosowania Polskiej Normy do Norm Międzynarodowych. W części drugiej i trzeciej będą przedstawione opisy sposobów wykonania oznaczania związków karbonylowych metodą kolorymetryczną, miareczkową oraz chromatograficzną.
W artykule przedstawiono wpływ zastosowanych warunków leżakowania surowego spirytusu śliwkowego na zawartość związków karbonylowych. Próbowano również ustalić zależność między oznaczanymi związkami karbonylowymi a własnościami sensorycznymi badanych spirytusów.
Dokonano określenia wpływu parametrów fermentacji alkoholowej na zawartość związków karbonylowych w spirytusach śliwkowych. Oceniano zależności między oznaczonymi aldehydami i ketonami a cechami organoleptycznymi uzyskanych spirytusów.
Celem pracy było zbadanie kinetyki powstawania zanieczyszczeń spirytusu w procesie fermentacji zacierów ziemniaczanych sporządzonych metodą technologii klasycznej. Badania wykonano w warunkach gorzelni rolniczej w Niewieścinie. Prowadzono równolegle dwie fermentacje. Pierwszą rozpoczynano w temp. З10С, a drugą w 28°C. W trakcie fermentacji trzydobowej zacierów ziemniaczanych (kadzie fermentacyjne pionowe z mieszadłami, suszone drożdże D-2. enzymy holenderskie) pobierano w odstępach 6-8-godzinnych próby zacieru. Próby destylowano na specjalnie sporządzonym zestawie szklanym. Otrzymany destylat o mocy 91 ±0,5% analizowano na zawartość zanieczyszczeń zgodnie z PN-80/A-79528. Najwyższą koncentrację zanieczyszczeń zaobserwowano w fazie zafermentowania zacierów. W końcowej fazie fermentacji zacierów koncentracja zanieczyszczeń była niższa od dopuszczalnej, określonej w Polskiej Normie.
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Obecność diacetylu i 2,3-pentanodionu w piwie

51%
Podczas fermentacji alkoholowej drożdże piwowarskie syntetyzują oprócz etanolu i dwutlenku węgla szerokie spektrum różnych ubocznych produktów przemiany materii, z których większość wydzielana jest do środowiska. W różnych gatunkach piwa można stwierdzić ponad 1000 komponentów, w tym ok. 200 związków karbonylowych. Ilość i jakość produktów i metabolitów pośrednich wydzielanych z komórek ma wpływ na cechy sensoryczne gotowego piwa. Obok składników chmielu związki te nadają mu specyficzny i charakterystyczny smak oraz aromat. Jedną z grup takich związków są diketony wicynalne (VDK – vicinal diketons). To ważne składniki bukietu smakowo-zapachowego młodego piwa. W piwie wyróżnia się dwa podstawowe składniki z grupy tych diketonów: diacetyl i 2,3-pentanodion. Ich wpływ na smak i aromat piwa jest na ogół negatywny, ale uważane są za „wyznaczniki dojrzałości piwa”. W wyższych stężeniach nadają piwu słodkawy, nieczysty, czasem niewłaściwy smak, a aromat przypomina zapach masła. Powstają z prekursorów produkowanych przez drożdże w czasie fermentacji. W kolejnym etapie fermentacji piwo podlega procesowi dojrzewania, którego głównym celem jest zmniejszenie zawartości diketonów wicynalnych bądź ich eliminacja. W tej fazie procesu diacetyl dyfunduje z powrotem do cytoplazmy komórki drożdżowej, a następnie podlega redukcji do acetoiny w wyniku aktywności enzymu reduktazy diacetylowej. Etap konwersji regulowany jest temperaturą i długością procesu dojrzewania w celu otrzymania piwa o właściwym bukiecie smakowo-zapachowym. Celem pracy było przybliżenie mechanizmów powstawania wicynalnych diketonów podczas fermentacji brzeczki piwnej. Opisano znaczenie diketonów w procesie dojrzewania piwa, których odpowiednia ilość jest uważana za wyznacznik zakończenia tej fazy procesu produkcji piwa. Przedstawiono również wybrane parametry technologiczne, których optymalizacja zapewnia uzyskanie odpowiednio niskiej zawartości diacetylu i 2,3-pentanodionu w gotowym produkcie.
W pracy określono zależność między stosowaną dietą, zróżnicowaną pod względem zawartości polifenoli (ich dawki i rozpuszczalnika, w którym związki były podawane), a procesem peroksydacji białek. Stosownym biowskaźnikiem oksydacyjnych uszkodzeń białek były grupy karbonylowe aminokwasów. W badaniach określono stopień powstawania związków karbonylowych jako skutek równoczesnego działania czynnika kancerogennego 9,10-dimetylobenzantracenu (DMBA). W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że obecność związków polifenolowych w diecie może decydować o intensywności przebiegu procesów oksydacyjnych w organizmie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.