Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zmianowanie specjalistyczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
В период 1967-1976 гг. в сельскохозяйственной опытной станции Хылице Варшавской сельскохозяйственной академии проводились полевые опыты, в которых оценивали влияние применения соломы, проме жуточных культур и стойлового навоза при дифференцированном уровне азотного удобрения на урожайность ярового ячменя в 4-полевом севообороте (картофель-яровой ячмень-рожь-овес). Опыты проводились на почве легкого механического состава, хорошего ржаного комплекса. Урожайность ярового ячменя оценивали за период трех ротаций. Полученные результаты показали, что в сравнении с группой объектов без органического удобрения, урожайность этого вида была гораздо хуже в вариантах с соломой. Благоприятное влияние на урожаи установлено при совместном применении соломы и промежуточных культур бобовых запаханных под картофель (I-ая ротация). Также очень хорошие результаты были получены запахивая только промежуточную культуру бобовых. Урожаи ячменя были в указанных вариантах приближенными к вариантам применения соломы под картофель.
Badania przeprowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Swojcu. Doświadczenie na glebie kompleksu żytniego słabego rozpoczęto w 1971 r. a pszennego dobrego w 1983 r. Porównywano zmianowania specjalistyczne zbożowe i okopowo-zbożowe. Oznaczenia wybranych składników chemicznych gleby wykonano w 1989 roku. Stwierdzono, iż na glebie lekkiej w zmianowaniach okopowo-zbożowych dwu- i trójpolowych poziom wskaźników żyzności gleby był znacznie wyższy niż w zmianowaniu typu norfolskiego oraz specjalistycznych zmianowaniach zbożowych. Na glebie zwięzłej najwyższe wskaźniki żyzności stwierdzono w zmianowaniu norfolskim i trójpolówce zbożowej z udziałem kukurydzy. Najniższe wartości tych wskaźników wystąpiły w dwupolówce zbożowej, mimo iż była tam również uprawiana wsiewka poplonowa na przyoranie.
Przedstawiono wyniki 13-letnich badań nad produkcyjnością bobiku odmiany Nadwiślański, uprawianego w specjalistycznych zmianowaniach ze zróżnicowanym jego udziałem, wynoszącym od 20 do 100% (monokultura). Uwzględniono przebieg ważniejszych elementów agroklimatu (zwłaszcza średniej dobowej temperatury powietrza i sumy opadów podczas wegetacji), stan fitosanitarny łanu (inwazyjność chwastów i chorób) oraz zmiany nachodzące w chemicznych i biologicznych właściwościach gleby w warstwie 0-25 cm. Posłużono się jako testami poziomem koncentracji związków fenolowych oraz liczebnością äzotobaktera. Na podstawie 9-letniego (1977-1985) eksperymentu przeprowadzonego w mikroregionie reszelsko-mrągowskim na glebie kompleksu 8a ustalono, w okresie wegetacji bobiku w ważniejszych jego fenofazach, rozstępy graniczne oraz średnie takich parametrów fenologiczno-klimatycznych, jak: długość wegetacji, średnia dobowa temperatura powietrza, suma temperatur i suma opadów. W omawianych warunkach ekologicznych podjęto próbę określenia wpływu wzrastającego udziału bobiku w zmianowaniu na jego stan fitosanitarny. Przedstawiono wyniki charakteryzujące zachwaszczenie łanu i gleby i jego wpływ na wydajność bobiku. Zbadano również reakcję bobiku, przy wzrastającym jego udziale w zmianowaniu, na porażenie roślin przez Cercospora sp. i Botrytis fabae. Ustalono czy i w jakim stopniu wymienione patogeny wpływały na zróżnicowanie plonów. Wrażliwość bobiku na autotoksyny badano w pięciu wieloletnich doświadczeniach: laboratoryjnym, wazonowymym, fitometrycznym i dwóch polowych. W doświadczeniach laboratoryjnym i wazonowym określono wpływ ekstraktów z nasion, z podłoża bobiku i całych roślin na wzrost i rozwój tego samego gatunku. W pozostałych doświadczeniach badano autotoksyczność bobiku, określając poziom związków fenolowych w glebie specjalistycznych zmianowań z jego udziałem od 20 do 100%. Określono stopień tolerancji bobiku uprawianego w monokulturze ciągłej i przerywanej pszenicą na wysokość stężenia związków fenolowych w glebie. Ustalono zależność aktywności biologicznej gleby wyrażonej liczebnością azotobaktera od wydłużania uprawy bobiku na tym samym polu i od stopnia skażenia gleby związkami fenolowymi. Na podstawie dwóch ścisłych doświadczeń - fitometrycznego (na glebie kompleksu 4) i polowego (na kompleksie 8a) - wyjaśniono przyczyny obniżania plenności bobiku w testowanych systemach zmianowań z jego udziałem 33%, 50% i 100%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.