W latach 2005-2007 na glebach średnio zwięzłych przeprowadzono doświadczenia, w których określono optymalne dawki nawożenia azotem dla nowych jadalnych odmian ziemniaka i wpływu nawożenia na plon, jakość i trwałość przechowalniczą. Najwyższy plon stwierdzono u odmiany Niagara i Elanda (powyżej 43 t·ha⁻¹), a niższy u odmiany Oman. Najwyższe wymagania nawozowe w stosunku do azotu stwierdzono u odmiany Elanda, Medea i Niagara (160 kg N·ha⁻¹), a niższe odmiana Oman (120 kg N·ha⁻¹). Odmiany Oman wykazywała dużą podatność na parcha zwykłego, a odmiana Niagara na występowanie brunatnej pustowatości oraz odmiany Elanda i Medea na rdzawą plamistość miąższu. Odmiany Elanda i Medea charakteryzowały się większymi ubytkami w okresie przechowywania.