Zespół jelita nadwrażliwego (IBS) jest najczęstszym przewlekłym schorzeniem gastroenterologicznym. Diagnoza choroby opiera się na występowaniu przewlekłego lub nawracającego bólu brzucha, związanego ze zmianą rytmu wypróżnień. Jest to schorzenie heterogenne, mogące u różnych osób dawać różne objawy. Choroba może być czasem trudna do leczenia, jednak zasadniczym celem terapii powinno być uzyskanie jak najwyższej satysfakcji pacjenta oraz poprawy jakości życia (QOL - Quality of Life). U znacznej liczby pacjentów obserwuje się pozytywną reakcję na określone modyfikacje stylu życia, w tym zmiany sposobu żywienia. Zalecenia dietetyczne są najprostszą i powszechnie dostępną formą postępowania leczniczego. Chory może dostosować dietę do swoich indywidualnych potrzeb oraz modyfikować ją w zależności od pojawiających się dolegliwości. W pracy przedstawiono zasady diety o niskiej zawartości węglowodanów fermentujących FODMAP. Dokonano przeglądu literatury oceniającej rolę żywności FODMAP jako elementu terapeutycznego w IBS.
Celem pracy była ocena zwyczajów żywieniowych pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem jelita nadwrażliwego. Ocenę przeprowadzono za pomocą wywiadu żywieniowego. Analiza uzyskanych wyników wykazała występowanie nieprawidłowych nawyków żywieniowych u badanych pacjentów.
W opracowaniu omówiono korzystne działanie probiotyków na zdrowie człowieka, a szczególnie ich rolę w ograniczaniu ryzyka chorób cywilizacyjnych, takich jak nowotwory, otyłość, alergie. Oddzielny rozdział poświęcono bezpieczeństwu stosowania (spożywania) produktów probiotycznych.