Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zbiorniki wodne w Zeslawicach
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Poznanie i określenie rozmieszczenia przestrzennego akumulowanych osadów w małych zbiornikach jest istotnie nie tylko na etapie projektowania, lecz również w trakcie eksploatacji. Większość prac badawczych dotyczy rozmieszczenia odkładów rumowiska w średnich i dużych zbiornikach wodnych. W pracy przedstawiono i opisano za pomocą metody Dendy'ego przestrzenny rozkład odkładów rumowiska w głównym zbiorniku wodnym w Zesławicach w okresie przed i po jego odmuleniu. Ze względu na wybudowanie zbiornika bocznego, przejmującego funkcje zbiornika głównego w okresie jego odmulenia i przebudowy, zmianie uległy warunki przepływu wody i rumowiska, które miały wpływ na dystrybucję osadów rumowiska w zbiorniku głównym.W pracy wykazano na podstawie wykonanych pomiarów zamulania i określonego stopnia zamulenia zbiornika głównego, że w wyniku rozdziału wody i rumowiska nastąpiło zmniejszenie intensywności zamulania badanego zbiornika, jak również wpłynęło to na zmianę rozkładu przestrzennego osadów rumowiska. Stwierdzono na podstawie analizy pionowego rozmieszczenia osadów, że w okresie po odmuleniu w części środkowej zbiornika głównego, charakteryzującej się głębokościami względnymi mieszczącymi się w przedziale 0,41-0,65 nastąpiło zwiększenie się względnego zamulenia o 10-20%. Zmiana warunków dopływu wody i rumowiska do badanego zbiornika spowodowała redukcję intensywności zamulania. Średni roczny stopień zamulenia zbiornika przed odmuleniem wynosił 3,0%, natomiast po odmuleniu jest równy 1,61%.
Wieloletnie pomiary zamulania małego zbiornika wodnego, zamykającą zlewnię pokrytą glebami lessowymi, zezwoliły na określenie zmiany stopnia zamulenia w czasie eksploatacji. W pracy porównano archiwalne dane z pomiarów zamulania zbiornika wodnego w Zesławicach, wykonanych w okresie przed jego odmuleniem, z wynikami pomiarów wykonanych po odmuleniu i wybudowaniu bocznego zbiornika remontowego. Zbiorniki wodne w Zesławicach charakteryzują się wysoką intensywnością zamulania. Średni roczny stopień zamulenia zbiorników wynosi: 3,0% – zbiornik główny przed odmuleniem, 1,87% – zbiornik główny po odmuleniu i 1,0% – boczny zbiornik remontowy. Dysponując objętością rumowiska zatrzymanego w zbiornikach, obliczono wskaźnik denudacji mechanicznej, określony przez Wiśniewskiego jako stosunek objętości rumowiska osadzonego w zbiorniku do powierzchni zlewni. Określona przybliżona wartość denudacji odpływowej, za pomocą tego wskaźnika, okazała się znacznie zróżnicowana w poszczególnych latach, w których wykonano pomiary zamulania. Wskaźnik denudacji mechanicznej obliczono dla okresów przed odmuleniem i po odmuleniu zbiornika głównego. Wyniki obliczeń transportu rumowiska unoszonego, określonego na podstawie pomiarów batometrycznych, stanowiły podstawowy materiał badawczy, na podstawie którego określono jednostkową denudację odpływową. Stwierdzono, że wartość wskaźnika denudacji mechanicznej, nie uwzględniającej ilości rumowiska unoszonego odpływającego ze zbiornika, jest około trzykrotnie niższa od jednostkowej denudacji odpływowej, wynoszącej 91,7 t⋅km-2⋅rok-1. Jednostkowa denudacja odpływowa ze zlewni rzeki Dłubni określona na podstawie siedemnastoletniego ciągu danych hydrologicznych jest ponad dwukrotnie mniejsza od jednostkowej denudacji odpływowej określonej na podstawie obliczeń metodami Reniger-Dębskiego i Brańskiego.
With regard to a high silting rate of small water reservoirs, these reservoirs are characterized by a short life time. During an operation period of 10 to 20 years their capacity is often reduced by 50 or more percent. In consequence it intensity of the silting process these reservoirs require frequent desilting. Intensity of this process may by, however, restricted or reduced by proper location of designed small reservoir. In the case of existing water reservoirs a change of operation or water fl ow conditions through the reservoir may contribute to decrease of silting rate. In consequence of desiltation works of the reservoir at Zesławice an side assistant reservoir supplied with the water of the river Dłubnia from a common water feeding point was built. After renovation of the main water reservoir the assistant side reservoir was included into operation. On the basis of measurement results of silting a decrease of silting of the main reservoir was stated. By directing a part of water to the assistant reservoir the water conditions changed and this caused reduction of load quantity entering the main reservoir. The elaborated regression relations of the change of the silting degree during operation of these reservoirs permitted to prove reduction of silting intensity. Basing upon these relations the change of silting degree of the main and assistant reservoir was determined in particular years of operation. According to Hartung’s (1959) criterion silting of a reservoir in 80% causes its exclusion from operation. It was proved that before desilting the 80% silting degree would take place after 20 years of operation.
W pracy przedstawiono metodykę i wyniki oceny stanu technicznego betonowej budowli wodnej; ocenę tę przygotowano w ramach diagnostyki jednoetapowej. Do oceny wytypowano jaz zapory zbiorników wodnych w Zesławicach. Celem pracy, poza opracowaniem oceny technicznej badanego obiektu, było wykazanie wpływu kompetencji osób dokonujących tej oceny na jej wynik. Ocenę stanu technicznego jazu wykonano zgodnie z metodyką zaproponowaną przez Zawadzkiego [2005], w dwóch fazach. W każdej fazie diagnozy uczestniczyło osiem dwu-, trzyosobowych grup inżynierów – słuchaczy studiów dziennych drugiego stopnia na Wydziale Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Określono zmianę wyników za pomocą różnicy sum kwadratów reszt, obliczonej na podstawie wyników ocen drugiego i pierwszego etapu. Wyniki ocen studentów odniesiono do wyników oceny eksperta – opiekuna studentów w czasie zajęć terenowych. Ocena stanu technicznego jazu zapory zbiorników wodnych w Zesławicach wskazuje na stan niespełna dobry – według eksperta wynosi ona 3,9. Średnia z ocen końcowych pierwszego etapu ośmiu grup to 3,1. W drugim etapie, po instruktażu opiekuna, średnia z ocen końcowych ośmiu grup studentów wynosiła 3,7. Badania dotyczące wpływu kompetencji osób dokonujących oceny technicznej budowli wodnej na wynik tej oceny wykazały, iż niedostateczna wiedza i brak doświadczenia osób kontrolujących stan techniczny przyczynia się zaniżeniu wyników oceny.
W pracy przedstawiono wstępną analizę dopływu wód wezbraniowych do zbiorników wodnych Zesławicach wraz z analizą odpływu, w wyniku której określono wpływ zbiorników na redukcję fali wezbraniowej. Analiza ta została opracowana na podstawie stanów wody zarejestrowanych na wodowskazie zbiorników wodnych w Zesławicach, zainstalowanym od strony górnej wody jazu zapory (W1) i na wodowskazie IMGW, znajdującym się 300 m poniżej zapory zbiorników wodnych (W2) oraz w przekroju pomiarowym (W3), zlokalizowanym 140 m poniżej zapory zbiorników wodnych. Stwierdzono, że już w ciągu pierwszej doby wezbrania możliwość retencjonowania wód przepływu powodziowego w zbiornikach zostaje ograniczona, ze względu na szybkie ich wypełnienie. Stwierdzono także, że sytuacja powodziowa 18 lipca 2010 r. nie była spowodowana przypadkowym czy też niekontrolowanym zrzutem wód ze zbiorników wodnych w Zesławicach. Na podstawie analizy przepływów średnich dobowych wykazano, że zbiornik zredukował falę wezbraniową zaledwie o 4%.
W pracy przedstawiono wyniki obliczeń zdolności małego zbiornika wodnego do zatrzymywania rumowiska βw kolejnych latach eksploatacji. Celem pracy było określenie możliwości wyznaczenia zdolności zbiornika wodnego w Zesławicach na rzece Dłubni do zatrzymywania rumowiska za pomocą metody Churchilla. Zdolność ta została określona na podstawie kilku pomiarów zamulania przed odmuleniem i po odmuleniu zbiornika oraz obliczeń transportu rumowiska unoszonego. Pomiary zamulania zbiornika wodnego w Zesławicach wykonano sondą drążkową z łodzi w przekrojach poprzecznych oraz metodą punktów rozproszonych. Ilość rumowiska unoszonego dopływającego do tego zbiornika określono metodą bezpośrednią, zgodnie z instrukcją IMGW, oraz metodą DR-USLE. Zdolność zbiornika w Zesławicach do zatrzymywania rumowiska w pierwszym roku eksploatacji przed odmuleniem i po nim ustalona na podstawie pomiarów wynosi odpowiednio 82 i 84% i jest bliska wartościom określonym według wzoru Churchilla, wynoszącym odpowiednio 84,4 i 88,8%. Wzór Churchilla może służyć wyznaczeniu w sposób przybliżony wartości początkowej βzbiornika wodnego w Zesławicach. Wartość rzeczywistej zdolności zbiornika do zatrzymywania rumowiska zmniejszyła się ponadtrzykrotnie w okresie przed odmuleniem i ponaddwukrotnie w okresie po odmuleniu. Natomiast zdolność zbiornika do zatrzymywania rumowiska określona według metody Churchilla βCh ulegnie zmniejszeniu w porównywalnych okresach zaledwie o 20% i 5%. Zależności regresyjne w postaci β= 25,3ln(SI) – 359,1 i β= 56,4ln(SI) – 915,2 umożliwiają określenie zmiany zdolności zbiornika w Zesławicach do zatrzymania rumowiska w kolejnych latach eksploatacji przed i po odmuleniu. Wprowadzony przez Churchilla wskaźnik sedymentacji może zostać wykorzystany do opracowania zależności umożliwiającej wyznaczenie zdolności małych zbiorników wodnych do zatrzymywania rumowiska.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.