Celem przeprowadzonych badań było określenie zawartości cukrów prostych i sacharozy w wybranych odmianach cebuli pochodzących z poletek doświadczalnych założonych w trzech gospodarstwach hodowlano-nasiennych. Oznaczenia poszczególnych cukrów przeprowadzono za pomocą chromatografi i cieczowej HPLC z detekcją ELSD. Średnia zawartość sumy cukrów prostych i sacharozy w badanych odmianach cebuli była zróżnicowana i wynosiła od 3,01 do 4,71 g·100 g⁻¹ surowca. Najmniejszą średnią zawartością sumy oznaczanych cukrów odznaczała się odmiana Bila, największą zaś odmiana Majka.
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2004-2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków (split-plot) w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu badano dwa czynniki: I. czynnik - odmiany ziemniaka: Wiking, Mors, Żagiel, II. czynnik - insektycydy stosowane w zwalczaniu stonki ziemniaczanej: 1. Obiekt kontrolny, bez insektycydów, 2. Actara 25 WG w dawce 80 g·ha⁻¹, 3. Regent 200 SC w dawce 100 ml·ha⁻¹, 4. Calypso 480 SC w dawce 50 ml·ha⁻¹, 5. Calypso 480 SC w dawce 75 ml·ha⁻¹, 6. Calypso 480 SC w dawce 100 ml·ha⁻¹. Celem podjętych badam była ocena wpływu insektycydów zastosowanych w uprawie ziemniaków trzech odmian na zawartość skrobi i cukrów w bulwach. Zawartość suchej masy w bulwach zależała od cech genetycznych uprawianych w doświadczeniu odmian ziemniaka. Najwięcej omawianego składnika zgromadziła odmiana Wiking - średnio 21,9%, a istotnie mniej odmiany Mors - średnio 19,9% i Żagiel - średnio 18,2%. Również warunki atmosferyczne panujące w czasie wegetacji różnicowały zawartość suchej masy. Natomiast sposoby zwalczania stonki ziemniaczanej nie miały istotnego wpływu na omawianą cechę, jednakże zaobserwowano tendencję do obniżenia suchej masy bulw pod wpływem stosowanych w doświadczeniu insektycydów w porównaniu do obiektu kontrolnego. Uprawiane w doświadczeniu odmiany nie różniły się istotnie pod względem zawartości cukrów ogółem.