Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zawartosc antocyjanow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zawartość antocyjanów w jagodzie kamczackiej wynosi średnio ok. 1400 mg/100 g s.m. Celem pracy było zbadanie zawartości antocyjanów w owocach jagody kamczackiej oraz sprawdzenie przydatności owoców do przetwórstwa spożywczego. Oznaczono zawartości antocyjanów w soku, mrożonych owocach, w nalewce i w dżemie oraz badano ekstrakcję etanolem mrożonych owoców dla uzyskania barwnika, stosując stężenia etanolu i dane temperatury: 96%/90ºC, 70%/90ºC, 40%/100ºC, 15%/110ºC, 12%/110ºC. Ekstrakcja barwnika z jagód mrożonych zakwaszonym etanolem jest bardziej wydajna niż ekstrakcja samym etanolem. Stężenie alkoholu jest ważnym parametrem, ponieważ największe zawartości barwnika w ekstrakcie zostały osiągnięte dla 96-procentowego etanolu. Obróbka termiczna stosowana w przetwórstwie owoców jagody kamczackiej powoduje przeszło dwukrotne zmniejszenie zawartości antocyjanów w produkcie w porównaniu z surowcem.
The aim of this work was to investigate the effect of the addition of rhubarb or chokeberry juices on the stability of anthocyanins and the color of strawberry nectars. There was no beneficial effect of 2% added rhubarb juice or juice from chokeberry on the test differentia- tors after 4 months of storage nectars at 20 °C. In all types of nectars was approximately 50% of the total content of polyphenolic compounds, and only 4 to 5% of the initial content of anthocyanins and their degradatiun index increased two fold. It was darkening the color of all nectars with a decline in values of a* and b* close to half, and the total color difference (AE) after 4 months of storage was an average of 44.
Celem pracy było określenie stabilności barwników antocyjanowych w czasie produkcji mrożonek z owoców borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum L). Ponadto zbadano wpływ czasu i temperatury przechowywania mrożonek na zawartość związków antocyjanowych. Podczas procesu zamrażania nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian zawartości antocyjanów ogółem. Metodą chromatografii cieczowej wyodrębniono z owoców 14 związków antocyjanowych. Pochodne malwidyny i delfinidyny były dominującymi barwnikami, stanowiącymi ponad 75% wszystkich zidentyfikowanych antocyjanów. Owoce zamrożone, w porównaniu z surowcem świeżym, charakteryzowały się nieznacznie większą zawartością pochodnych delfinidyny oraz petunidyno-3-arabinozydu. Obserwowany przyrost zawartości antocyjanów w owocach mrożonych związany mógł być z poprawą efektywności ekstrakcji barwników. Podczas 6-miesięcznego przechowywania zamrażalniczego owoców w temp. -18 i -35°C nie następowały istotne zmiany zawartości antocyjanów.
Anthocyanins are responsible for the characteristic and attractive colour present in fruit products such as juices and beverages. As natural pigments, having the acceptance of consumers, they are often used as food colorants. The significant adventage of anthocyanins is their health-promoting properties, such as antioxidant, cardioprotective and antivirus activity. The main problem with anthocyanins is their high lability toward exogenic factors. High temperature treatments can affect anthocyanin content in fruit based food products. Thermal degradation of anthocyanin pigments can have dramatic impact on color quality and may also affect nutritional properties by decreasing the amount of bioactive compounds.
The aim of this study was to investigate the stability of anthocyanins in blueberry yoghurts with modified microflora stored for 8 weeks under refrigerated conditions (4℃). The yoghurts analysed differed in the bacterial strains of Lactococcus genera used for modification of microflora of yoghurt produced with traditional yoghurt starter culture. It was shown to be gradually anthocyanins degrading during the yoghurts storage - especially in the first week. After 8 weeks of storage, the highest loss of pigments (over 50%) was observed in yoghurts with the addition of Lactococcus bacteria, while the lowest anthocyanins degradation was recorded for control yoghurt without modification of microflora (39%).
Dojrzałe owoce borówki wysokiej odmiany Bluecrop, bez uszkodzeń, zbierano ręcznie i przechowywano w chłodni z kontrolowaną atmosferą (8 wariantów) o zróżnicowanym składzie gazów CO₂ : O₂ (12:1,5; 12:3; 12:6; 12:12 i 18:1,5; 18:3; 18:6; 18:12) oraz w chłodni zwykłej przez okres 8 tygodni, w temp. 0°C. Rozdział antocyjanów wykonano przy użyciu techniki HPLC. W borówkach zidentyfikowano 14 związków z grupy antocyjanów, tj. delfinidyno-3-glukozyd, delfinidyno-3- galaktozyd, delfinidyno-3-arabinozyd, cyjanidyno-3-glukozyd, cyjanidyno-3-galaktozyd, cyjanidyno-3- arabinozyd, peonidyno-3-glukozyd, peonidyno-3-galaktozyd, petunidyno-3-glukozyd, petunidyno-3- galaktozyd, petunidyno-3-arabinozyd, malwidyno-3-glukozyd, malwidyno-3-galaktozyd, malwidyno-3- arabinozyd. Borówki przechowywane w warunkach KA odznaczały się istotnie wyższą zawartością antocyjanów ogółem niż owoce przechowywane w chłodni zwykłej. Wraz z wydłużaniem okresu przechowywania zawartość antocyjanów wykazywała tendencję malejącą. Zmiany aktywności przeciwutleniającej borówek wykazały dużą zależność z zawartością antocyjanów ogółem.
Badano aktywność antyoksydacyjną i przeciwrodnikową liści roślin sześciu form genetycznych bazylii właściwej (Ocimum basilicum L.) oraz zawartość związków fenolowych i antocyjanów. Parametr całkowitej wydajności antyoksydacyjnej wyznaczony metodą FRAP wykazał stosunkowo niską zdolność redukcyjną roślin czerwonolistnej odmiany ‘Rubin’ w porównaniu z roślinami o liściach zielonych, wśród których wysokie wartości dawały rośliny wyrosłe z nasion oferowanych przez firmę Polan. Relacje między poszczególnymi genotypami były uzależnione od zastosowanego standardu (Troloksu lub kwasu askorbinowego). Aktywność przeciwrodnikowa (FRSA) wyznaczona metodą redukcji rodnika DPPH dała odmienne wyniki, bowiem najwyższe wartości zanotowano w przypadku odmiany ‘Rubin’. Także zawartość antocyjanów była najwyższa w liściach tej odmiany (różnica rzędu wielkości w stosunku do odmian zielonolistnych). Stwierdzono wyraźny związek pomiędzy pulą antocyjanów a FRSA (r=0,63). Nie wykazano natomiast korelacji pomiędzy pulą fenoli oznaczoną metodą Folina-Ciocalteu a wartościami FRAP czy FRSA. Aktywność antyoksydacyjna liści bazylii powinna być zatem badana różnymi metodami, które mogą ujmować aktywność chemiczną różnych grup związków czy też ich przekształconych form (antocyjanów, licznych związków fenolowych lub eugenolu).
Phenolic compounds, and anthocyanins among them, are known from their antiradical properties. Our objective was to evaluate depectinization, pasterization and storage in 10°C and 30°C effect on change of blackcurrant juice colour, polyphenol and anthocyanins content. Antiradical properties changes were evaluated too. In summary the objective measurements of colour are good for describe of colour changes in stored blackcurrant juices
Badano wpływ jasmonianu metylu (JA-Me) i inhibitorów biosyntezy jasmonianów, ibuprofenu i galusanu propylu, na akumulację chlorofilu i antocyjanów w pędach Clematis pitcheri rosnących w warunkach in vitro na pożywce MS. Doświadczenia prowadzono w 20°C i 25°C. Do pożywki dodawano JA-Me w stężeniu 1 µМ, ibuprofen 1 µM i 10 µМ, galusan propylu 100 µM lub ich mieszaniny. Pędy rosnące w temperaturze 20°C zawierały więcej chlorofilu i akumulowały więcej antocyjanów niż w 25°C. Dodanie do pożywki JA-Me nie wpływało na zawartość chlorofilu w pędach zarówno w 20°C jak i 25°C. JA-Me nie miał wpływu na akumulację antocyjanów w pędach rosnących w 20°C i w niewielkim stopniu obniżał poziom antocyjanów w pędach rosnących w 25°C w porównaniu do kontroli. Zastosowanie inhibitorów biosyntezy jasmonianów znacznie zwiększało zawartość chlorofilu, w porównaniu do roślin kontrolnych i rosnących na pożywce z dodatkiem JA-Me. Równoczesne podanie JA-Me i galusanu propylu zwiększało zawartość chlorofilu w pędach rosnących w 20°C w porównaniu do traktowania samym galusanem propylu. Kiedy JA-Me był podany łącznie z ibuprofenem, pędy rosnące w 25°C zawierały mniej chlorofilu niż na pożywce z samym ibuprofenem. Ibuprofen dodany do pożywki w stężeniu 10 µM stymulował akumulację antocyjanów w pędach w obu temperaturach. Kiedy JA-Me był podany łącznie z ibuprofenem lub galusanem propylu pędy akumulowały mniej antocyjanów niż na pożywkach z inhibitorami podanymi osobno.
W artykule przedstawiono ocenę jakości preparatów enzymatycznych nowej generacji produkowanych przez firmę Novozymes w stosunku do preparatów starszej generacji. Nowe preparaty Novozymes odznaczają się dużą specyficznością działania, a przy ich zastosowaniu uzyskuje się większe wydajności tłoczenia i lepszą jakość produktu niż przy stosowaniu dotychczas polecanych preparatów enzymatycznych. Szczególnie korzystnym do obróbki miazgi z owoców czarnej porzeczki okazał się preparat Pectinex BE XXL w mieszaninie z preparatem Pectinex BE Colour w stosunku 1:1.
Badano intensywność wytwarzania anionorodnika ponadtlenkowego (O2.-) przez starzejące się i młode liście pomidora (Lycopersicon esculentum Mill.) oraz potencjał antyoksydacyjny liści: aktywność przeciwrodnikową (metodą FRSA) i redukcyjną (metodą FRAP), a także stopień przepuszczalności błon komórkowych, parametrów fluorescencji chlorofilu a, oraz zawartość barwników fotosyntetycznych i ochronnych (chlorofili, karotenoidów i antocyjanów). Świeża masa tkanek liści obu badanych grup była zbliżona, lecz stan błon komórkowych starzejących się liści pogorszył się, gdyż ich wartości wypływu elektrolitów były prawie trzykrotnie wyższe niż liści młodych. Sprawność aparatu fotosyntetycznego oceniona poprzez pomiar fluorescencji chlorofilu a była obniżona, gdyż wyraźnemu spadkowi uległy wartości parametrów FV/Fm, F’V/F’m, φ PS II, qP i ETR, natomiast wzrosła wartość NPQ. Zawartość chlorofili i karotenoidów w starzejących się liściach zmniejszyła się do poziomu 70% analogicznej zawartości w liściach młodych. Przeciwstawną relację zanotowano natomiast w przypadku antocyjanów, których ilość wzrosła. O2.- był bardziej intensywnie generowany w młodych niż w starzejących się liściach, co może wynikać z szybszego tempa metabolizmu które panuje w młodych tkankach. Wyniki te są sprzeczne z danymi literaturowymi, lecz może to być efektem odmiennych procedur przy wybarwianiu liści przy użyciu błękitu nitrotetrazoliowego. Tymczasem aktywność przeciwrodnikowa wyznaczona jako wydajność zmiatania DPPH była ponaddwukrotnie wyższa w starzejących się liściach, co było związane ze zwiększoną zawartością antocyjanów, lecz nie zostało potwierdzone metodą FRAP. Zwiększona zawartość antocyjanów w liściach może zatem zawyżać aktywność przeciwrodnikową.
Owoce odmiany ‘Elsanta’ z uprawy w substracie torfowym, w tunelu ogrzewanym i nieogrzewanym oraz w gruncie (kontrola) poddano analizom chemicznym. Badania wykonano w dwóch latach owocowania, w trzech cyklach uprawowych. W obu owocowaniach owoce z kontroli zawierały najwięcej ekstraktu (odpowiednio 9,34 i 9,26 Brix). W pierwszym owocowaniu kwasowość była najwyższa dla owoców z kontroli (1,07 g∙100 g-1 św.m.), a najniższa dla owoców z tunelu nieogrzewanego (0,80 g∙100 g-1 św.m.). W drugim roku plonowania nie było różnic w kwasowości owoców z tunelu nieogrzewanego i kontroli (odpowiednio 0,80 g∙100 g-1 św.m. i 0,81 g∙100 g-1 św.m.), a owoce z tunelu ogrzewanego miały wyższą kwasowość (0,88 g∙100 g-1 św.m.). Zawartość kwasu askorbinowego w obu latach owocowania była niższa dla owoców z kontroli (odpowiednio 68,90 i 60,10 mg∙100 g-1 św.m.). W pierwszym owocowaniu najwięcej kwasu askorbinowego zawierały owoce z tunelu ogrzewanego (78,08 mg∙100 g-1), a w drugim owocowaniu owoce z tunelu nieogrzewanego (76,93 mg∙100 g-1). Zawartość antocyjanów w pierwszym plonowaniu była największa dla owoców z tunelu nieogrzewanego (21,14 mg∙100 g-1), a w drugim owocowaniu dla owoców z tunelu ogrzewanego (18,62 mg∙100 g-1). Zawartość kwasu elagowego w pierwszym jak i drugim owocowaniu była najwyższa dla roślin z tunelu nieogrzewanego (odpowiednio 8,59 i 10,44 mg∙100 g-1).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.