Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zawartosc akrylamidu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena metody chromatografii gazowej sprzężonej z tandemowią spektrometrią mas pod kątem jej przydatności do oznaczania zawartości akryloamidu w różnych grupach produktów spożywczych. Uzyskane wartości dla wybranych parametrów walidacji (granica wykrywalności i oznaczalności, precyzja, współczynnik zmienności metody, niepewność) oraz wyniki badań porównań międzynarodowych (FAPAS) potwierdzają dobrą jakość i wiarygodność wyników uzyskiwanych w laboratorium.
6
100%
Akryloamid jest związkiem szkodliwym dla zdrowia, dlatego też zgodnie z zaleceniem Komisji UE nr 2007/331/WE istnieje potrzeba monitorowania jego zawartości w produktach spożywczych wysoko węglowodanowych. Celem badań było określenie zawartości akryloamidu w wybranych grupach produktów zbożowych. Oznaczenie wykonywano metodą chromatografii gazowej sprzężonej z tandemową spektrometrią mas, która charakteryzowała się dobrym współczynnikiem zmienności metody (RSD < 5,9 %) i granicą oznaczalności w przetworach zbożowych (z wyłączeniem pieczywa) na poziomie 37 μg/kg produktu. Największą zawartością akryloamidu wśród przebadanych przetworów zbożowych charakteryzowały się krakersy – 859 μg/kg, najmniejszą natomiast płatki owsiane – 23 μg/kg produktu.
Celem niniejszej pracy była szczegółowa charakterystyka akrylamidu jako związku występującego w żywności. Zidentyfikowano źródła akrylamidu w żywności, przedstawiając pochodzenie, a także mechanizm jego powstawania w produktach żywnościowych. Przedstawiono zawartość tego związku w wybranych produktach spożywanych przez konsumentów, jednocześnie wskazując na działania podejmowane przez instytucje mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa produktów żywnościowych dostępnych na rynku. Ponadto opisano wpływ akrylamidu na organizmy żywe poprzez zwrócenie szczególnej uwagi na jego działania neurotoksyczne, genotoksyczne oraz kancerogenne.
Celem badań było oznaczenie zawartości akryloamidu w chipsach ziemniaczanych pobranych losowo na terenie Polski oraz porównanie pomiędzy produktami tego samego producenta, ale pochodzącymi z różnych partii produkcyjnych, a także pomiędzy chipsami pochodzącymi od różnych producentów. Przeciętna zawartość akryloamidu wynosiła 998 µg/kg produktu, wahając się od 352 do 3647 µg/kg w zależności od rodzaju chipsów. Stwierdzono, że zawartość badanego związku w produkcie zależała zarówno od producenta jak również partii produktu.
Celem pracy była analiza i ocena trendów zmian zawartości akryloamidu w czipsach i frytkach gotowych do spożycia, przebadanych w ramach ogólnopolskich badań monitoringowych w latach 2004 - 2016. Ocenę istotności różnic między zawartościami akryloamidu w poszczególnych kategoriach produktów ziemniaczanych przeprowadzono z zastosowaniem nieparametrycznego testu średnich rang KruskalaWallisa, przyjmując istotność różnic na poziomie p < 0,05. Największą przeciętną statycznie istotną (p < 0,05) zawartość akryloamidu stwierdzono w czipsach ziemniaczanych (398 μg/kg), a w następnej kolejności we frytkach pobranych z barów i restauracji (292 μg/kg) oraz we frytkach przygotowanych w laboratorium z handlowych półproduktów mrożonych (200 μg/kg). We wszystkich trzech przebadanych kategoriach produktów ziemniaczanych stwierdzono tendencję malejącą zawartości akryloamidu, przy czym istotną (p < 0,001) różnicę pomiędzy początkowym i końcowym okresem badań stwierdzono w przypadku czipsów i frytek smażonych z półproduktów. Nie obserwowano istotnego trendu zmniejszania/zwiększania zawartości akryloamidu w produktach ziemniaczanych na przestrzeni 13 badanych lat. Istotny (p < 0,0001) trend zmniejszania zawartości akryloamidu był stwierdzony wyłącznie w latach 2007 - 2012 i tylko w grupie frytek smażonych z handlowych półproduktów mrożonych. W celu zmniejszenia zawartości akryloamidu w żywności powinny być podejmowane skuteczniejsze działania, zarówno ze strony producentów produktów ziemniaczanych, jak i legislatorów. Biorąc pod uwagę niekorzystne działanie akryloamidu na zdrowie człowieka, obniżenie jego poziomu w żywności powinno być priorytetem w zarządzaniu ryzykiem.
Celem pracy było określenie wpływu temperatury i czasu smażenia frytek na zawartość akrylamidu w gotowym produkcie oraz na jego barwę i konsystencję. Stwierdzono, że zawartość akrylamidu we frytkach z surowca o zawartości cukrów redukujących 0,22%, wahała się od 15 do 567 ppb, w zależności od temperatury smażenia. Obniżenie temperatury smażenia o 15°C (ze 190°C do 175°C) powodowało obniżenie ilości akrylamidu o ponad 30%. Frytki smażone w zakresie temperatur od 130°C do 190°C, charakteryzowały się właściwą barwą. Obniżenie zawartości akrylamidu we frytkach, poprzez zastosowanie niższych temperatur smażenia rzutuje na cechy sensoryczne produktu. Frytki z ziemniaków odmiany Santana zachowały korzystne właściwości (konsystencja) przy zastosowaniu temperatury smażenia 175°C. Frytki smażone w temperaturze 190°C charakteryzowały się najwyższą zawartością akrylamidu.
Akryloamid powstaje podczas termicznego przetwarzania żywności wysokowęglowodanowej, przede wszystkim w produktach z ziemniaków i zbóż oraz w kawie. Ze względu na doniesienia o neurotoksycznym, geno- toksycznym i kancerogennym działaniu akryloamidu, obecność tego związku w żywności może stanowić zagrożenie dla zdrowia człowieka. W maju 2007 r. zostało opublikowane zalecenie Komisji UE „w sprawie monitorowania poziomów akryloamidu w żywności" (2007/331/EC), zgodnie z którym w latach 2007-2009 kraje członkowskie powinny kontrolować poziom akryloamidu w wybranych grupach środków spożywczych, a wyniki przekazywać co roku do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Po tym okresie na podstawie uzyskanych wyników, zostaną podjęte dalsze działania, w tym również ewentualna decyzja dotycząca limitowania poziomu tego związku w żywności.
Celem pracy było określenie zawartości akrylamidu i tłuszczu w czipsach ziemniaczanych w zależności od rodzaju oleju smażalniczego i temperatury smażenia. Czipsy, sporządzone z odmian ziemniaków typowych do produkcji czipsów ziemniaczanych, smażono w oleju rzepakowym, oliwie z oliwek oraz oleju palmowym, stosując dwie temperatury: 165°C i 175°C. W surowcu oznaczono podstawowy skład chemiczny, a w czipsach zawartość tłuszczu i akryloamidu. Stwierdzono, że rodzaj tłuszczu smażalniczego istotnie wpływał na ilość powstającego akrylamidu w czipsach ziemniaczanych. Większe ilości tego związku tworzyły się w czipsach smażonych w oleju palmowym, w porównaniu z oliwą z oliwek i olejem rzepakowym. Obniżenie temperatury smażenia do 165°C istotnie zmniejszyło zawartość akryloamidu w czipsach smażonych w oleju palmowym i rzepakowym. Wpływ temperatury smażenia na zawartość tłuszczu w czipsach był niejednoznaczny - podwyższenie temperatury smażenia zwiększyło absorpcję tłuszczu przez czipsy smażone w oleju palmowym, natomiast obniżyło - w oliwie z oliwek. Na zawartość tłuszczu w czipsach miał wpływ skład chemiczny ziemniaka i rodzaj oleju. Większe ilości tłuszczu zawierały czipsy uzyskane z ziemniaków odmiany Eldena, w porównaniu z odmianą Lady Rosetta, przy czym smażenie w oliwie z oliwek powodowało największą chłonność tłuszczu.
Zawartość akrylamidu w gotowych do spożycia frytkach karbowanych i talarkach ziemniaczanych była średnio około dziesięciokrotnie wyższa w porównaniu z zawartością tego związku w półprodukcie. Zawartość akrylamidu w produktach ziemniaczanych istotnie podwyższała się wraz ze wzrostem temperatury smażenia. Podwyższenie temperatury ze 130°C do 190°C spowodowało wzrost ilości AA średnio o około 86% (frytki karbowane) i 56% (talarki ziemniaczane). Rodzaj użytego półproduktu miał wpływ na zawartość akrylamidu, talarki ziemniaczane zawierały ponad dwukrotnie mniej badanego związku, w porównaniu z frytkami karbowanymi. Talarki ziemniaczane charakteryzowały się jaśniejszą barwą i bardziej twardą konsystencją w porównaniu z frytkami karbowanymi.
Celem pracy było sprawdzenie przydatności technik GCQ-MS/MS i LC-MS/MS do oznaczania akryloamidu w żywności oraz oznaczenie zawartości akryloamidu w produktach ziemniaczanych, pobranych na terenie całego kraju w latach 2007- 2008. W wyniku przeprowadzonej walidacji stwierdzono, że obydwie stosowane metody charakteryzowały się niską granicą oznaczalności oraz dobrą precyzją i dokładnością. Najwyższą przeciętną zawartość akryloamidu stwierdzono w chipsach ziemniaczanych - 770 µg/kg (113 ÷ 1890 µg/kg), najniższą natomiast frytki smażone pobrane z zakładów gastronomicznych - 401 µg/kg (134 ÷ 679 µg/kg). W roku 2008 oznaczone zawartości akryloamidu w chipsach i frytkach gotowych do spożycia były wyższe w porównaniu z rokiem 2007, jednak różnica ta nie była istotna statystycznie. W przypadku frytek smażonych w laboratorium z mrożonych półproduktów stwierdzono istotne (p < 0,05) obniżenie zawartości akryloamidu w 2008r. w porównaniu z rokiem 2007.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.